Hoe doen/deden jullie dat?

Hoe heb jij je ziekte uitgelegd aan je nieuwe vriend(in)? Meld dit hier!

Moderators: liddy, emili

Mel
Berichten: 2
Lid geworden op: Di Sep 13, 2005 10:55 am

Ben ik toch maar weer...

Berichtdoor Mel » Zo Okt 16, 2005 11:35 am

Dag lieve mensen.. even weer wat van me af schrijven.
Hij is gister met spoed in t ziekenhuis opgenomen, ik heb nog niks gehoord. De pijn word te erg, hij houdt t zo niet vol. Ze hebben een expirimentele behandeling gevonden, die ze volgende week gaan starten. Het zal niet genezen, maar misschien wat verlichten. Hij opent zich nu wel al wat meer tegen me, maar alles heel lacherig, zo van, ach kerst haal ik nog wel hoor.. Maarja ik laat hem maar, als hij wil praten hoor ik het wel. Ik ga me langzaam maar voorbereiden op afscheid nemen en dingen regelen, voor als hij het niet meer zelf kan regelen, en als hij er niet meer is..
Het doet zoveel pijn,maar ik moet nuchter blijven he, helder denken..me sterk houden..zodat een van ons nog rustig is.
Pfff dank je wel wederom, dat ik even mijn ei kwijt kon...

Dikke kussssss Mel

segers1977
Berichten: 3
Lid geworden op: Ma Jan 14, 2008 12:42 pm
Locatie: sint-niklaas

Berichtdoor segers1977 » Ma Jan 14, 2008 1:16 pm

Jeroen schreef:Eigenlijk ben ik als de dood. Ik ben ondanks mijn 19 jaar, eigenlijk best wel iemand die het liefst een vaste relatie wil, nou was dat zoiezo al moeilijk, maar voor mijn gevoel is dat nu bijna onmogelijk geworden.


Hey Jeroen,

ik begrijp je volledig.
Ikzelf heb in 2000 ook teelbalkanker gehad.
Was toen 23 jaar en singel.
Dus operatief de bal verwijderen gevolgd door chemo.
Tussen de operatie en de chemo had ik een kans om sperma te laten invriezen.
Het nieuws dat ik toen kreeg deed de aarde onder m'n voeten weg zakken.
Dat ik kanker had vond ik zo erg niet. Daar ging ik wel van genezen.
Het feit dat ik steriel was en geen kinderen meer kon krijgen was veel erger.
Heb me toen ook een hele periode minderwaardig en minder man gevoeld.
Wat had ik een vrouw nog te bieden? Kon haar zelfs het mooiste geschenk ter wereld, en kind, niet geven.
Wat zou een vrouw nog in mij zien???

Door hier met meerdere vrouwen over te praten leerde ik stap voor stap dat ik dit niet zo mocht zien.
Als een vrouw iemand graag ziet, dan ziet ze meer dan een kwakje zaad alleen.
Ze ziet een lieve en zorgzame persoon. Iemand waar ze een toekomst mee kan opbouwen.

Ik heb dan in 2006 ook m'n huidige partner leren kennen waar ik deze zomer mee trouw.

Ondertussen hebben we ook verder onderzoek laten verrichten omdat we toch een kinderwens hebben.
Dit werd onderzocht met een META/TESE ingreep (= weefsel rechtstreeks uit de teelbal nemen)

Dit bracht ons goed en slecht nieuws.
Er is zaad gevonden (dat nu is ingevrozen).
Ook was er een nieuw begin van teelbalkanker ontdekt.

Deze bal is nu dus ook verwijdert en ben ik preventief bestraald.
Dat is nu al enkele maanden achter de rug en de toekomst ziet er weer goed uit.

Ook nu, na m'n 2de kanker en een nu volledig lege balzak, voel ik me weer minderwaardig.
Ik weet dat niemand het ziet maar het blijft in m'n hoofd spelen dat het daar zo leeg is.
Daarom ook dat ik nu woensdag onder het mes ga om teelbalprotheses te laten plaatsen.
Ik moet ook levenslang hormonen nemen omdat ik nu zelf geen testosteron meer aanmaak.

Toch ziet de toekomst er mooi uit.
Deze zomer trouwen, op huwlijksreis en daarna proberen of we iets kunnen met het sperma uit de vriezer.
We hopen op een kindje maar beseffen dat het ook niks kan worden omdat er niet veel bruikbaar materiaal is.


Terug naar “Jong en verkering”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast