kinderwens in vervulling

Welke gevolgen kan een behandeling hebben wat betreft de kinderwens en hoe kun je je daarop voorbereiden. Is het nog mogelijk om keuzes te maken (zijn er alternatieven)?

Moderators: liddy, emili

chantal koster

kinderwens in vervulling

Berichtdoor chantal koster » Ma Mei 26, 2003 8:02 pm

hallo,

gisteren heb ik netwerk gekeken en ik was blij dat er eindelijk een site is waarom jonge mensen elkaar '' ontmoeten' met allemaal dezelfde vreselijke ziekte kanker.

Ik was 28 en moeder van zoon steven van 9 maanden oud, toen ik een knobbeltje in mijn linkerborst ontdekte. Ik heb gelijk de huisarts gebeld en die heeft me gelijk doorgestuurd naar de chirurg. na het maken van de mammagrafie en een echo, bleek dat er kalkafzetting in mijn linkerborst zat. Dit mocht niet voorkomen bij een jong iemand als ik ,dus werd er besloten om het knobbeltje te verwijderen en aan de hand daarvan de diagnose te stellen. Dit was op 27 april 2000. Helaas de uitslag was niet goed en ik moest opnieuw onder het mes, dit keer voor een okseltoilet, hierbij worden je lympeklieren verwijderd. Gelukkig was het niet uitgezaaid maar kreeg ik wel 7 weken bestralen en 4 chemokuren. Ook moest ik een jaar tamoxifen slikken, eigenlijk was dit voor 5 jaar, maar omdat alles ter preventie was, mocht dit maar een jaar. Daar was ik heel erg blij om, want ik had een hele grote kinderwens.

Bij de laatste chemokuur bleek ik zwanger te zijn van ons 2de kindje. Ik kwam hier pas achter toen ik net de chemo achter de rug had. Eerst was ik opgelucht, want mijn lichaam 'deed'het nog. Maar al gauw volgde er de onrust, zal ik het zo gewenste kindje houden of niet. Ik heb besloten voor het laatste. Het deed zeer om ons kindje te moeten laten gaan, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat door de chemo, mijn kindje ongelukkig ter wereld zou komen. Het kostte heel veel verdriet, maar ik weet dat ik de 'goeie'keus heb gemaakt, ik weet dat er heel ver hiervandaan een heel klein sterretje straalt. Ik was toen 11 wk zwanger, toen ik ons kindje heb laten gaan.

na een jaar, mochten we weer proberen om zwanger te worden. Ik voelde me zo gelukkig!!! Eindelijk geen medicijnen meer. En gelijk was het raak. Ik was zwanger!!! Ik heb het echt van de daken afgeschreeuwd, alles deed het nog en op 4 december 2002 ben ik bevallen van een gezonde zoon!!!. Een hele grote wens was uitgekomen.

De angst dat de kanker terugkomt, blijft altijd aanwezig maar ik probeer te genieten van het leven en probeer het te nemen zoals het is. Ik ben heel erg blij dat de chirurg en de huisarts geen enkel risico hebben genomen door te wachten. Want als dat gebeurd was, had ik binnen een half jaar weggeweest en het is nu alweer 3 jaar geleden.

Daantje
Berichten: 9
Lid geworden op: Di Apr 08, 2003 8:38 pm
Locatie: Delft

chantal

Berichtdoor Daantje » Di Mei 27, 2003 9:58 am

Hoi Chantal


Wat fijn dat alles bij jou zo goed afgelopen is. Het moet ook wel heel zwaar zijn om alle behandelingen tegen de kanker te ondergaan terwijl je een mannetje thuis hebt die je eigenlijk al je energie wilt geven?!

Wat een zware beslissing moet het geweest zijn voor jou dat je je tweede kindje hebt laten gaan. Ik kan me er heel goed in vinden. Het lijkt me ook vreselijk om verantwoordelijk te zijn voor het leed van je eigen kind. Dat sterretje is jullie vast heel dankbaar!

Nu dan toch een derde kindje. Wat een geluk moet dat zijn voor jullie. Ik wens jullie alle geluk toe samen met je twee zoons!!!!

Knuf Daantje
In 2000 hodgkin 3b. Sinds januari 2001 klaar met de bahandeling en alles ziet er nog steeds goed uit!


Terug naar “Kanker en Kinderwens”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten