Hallo allemaal,
Ik ben Chantal, 29 jaar, en getrouwd met Bob ook 29 jaar. In november vorig jaar hebben wij een geweldige zoon gekregen. We zij ontzettend gelukkig met zijn drieen. In jan/feb 2006 ontdekt Bob dat er voor zijn oor een bobbeltje aan het groeien was. Bob is uiteindelijk naar de huisarts gegaan en die heeft hem doorgestuurd naar het ziekenhuis met het idee dat het waarschijnlijk een kieste is.
In het ziekenhuis is een echo gemaakt en daarna een puntie gedaan. Een week later hadden we de uitslag: abnormale lymfekliercellen?!
Het is allemaal heel onduidelijk nog. Inmiddels is de klier operatief verwijderd. We hebben gisteren een gesprek gehad met een arts gespecialiseerd in lymfeklierkanker en vandaag wordt er een beenmergpunctie gedaan. De klier is opgestuurd naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis. Het is dus nog niet bekend wat het precies is.
Het is allemaal zo onwerkelijk. Bob voelt zich ook helemaal niet ziek, niet zweten, niet moe, niet afvallen (ja, nu een beetje van alle stress, maar dat doe ik ook), bloedonderzoek destijds was ook niets aan te zien.
Volgende week krijgt hij een CT-scan. En pas 2 juni horen we wat het precies is en wat er dan allemaal gaat gebeuren.
Ik leef nu met zoveel angsten en vind het fijn om zoveel positieve verhalen te lezen. We hebben goede hoop, maar het kost zoveel energie. Die onzekerheid is ook zo erg.
groetjes,
Chantal
onzekerheid
uitslag
Afgelopen vrijdag hebben we de uitslag gekregen van alle onderzoeken, CT-scan, bloed- en beenmergonderzoek, onderzoek AvL. Het gaat om een T-cel Lymfoom en op grond van deze uitslagen is het een stadium 1. Er waren wel wat vergrote lymfeklieren, maar allen kleiner dan 1 cm en de arts gaf aan dat dit niet alarmerend is. Goed nieuws dus in ieder geval. 19 juni nog een pet-scan voor de zekerheid en als zij daar niets vinden zal het alleen bij bestraling blijven! Er is nog een klein kansje op stadium 3, maar vroeger (zonder pet-scan dus) was het bij stadium 1 gebleven. Dus leve de pet-scan en dat ze nu dus nog grondiger onderzoeken. Je moet er toch niet aan denken dat ze een verkeerde diagnose stellen. Ook bij stadium 3 heeft ze gezegd en de kans op genezing groot.
Ben zo opgelucht!
Groetjes,
Chantal
Ben zo opgelucht!
Groetjes,
Chantal
hoi Chantal,
zo als bob zich dus voelt, zo blijkt ook het stadium te lijken zoals het er nu voorstaat.. jullie zijn er vroeg bij. Alleen bestraling zou geweldig zijn. Hoewel alles natuurlijk een hele inpact heeft op jullie gezinnetje!
Heel veel sterkte en hopelijk vanaf nu alleen maar goed nieuws!
emili
zo als bob zich dus voelt, zo blijkt ook het stadium te lijken zoals het er nu voorstaat.. jullie zijn er vroeg bij. Alleen bestraling zou geweldig zijn. Hoewel alles natuurlijk een hele inpact heeft op jullie gezinnetje!
Heel veel sterkte en hopelijk vanaf nu alleen maar goed nieuws!
emili
Terug naar “Hodgkin en de gevolgen”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten