onzekerheid
Geplaatst: Wo Mei 17, 2006 11:17 am
Hallo allemaal,
Ik ben Chantal, 29 jaar, en getrouwd met Bob ook 29 jaar. In november vorig jaar hebben wij een geweldige zoon gekregen. We zij ontzettend gelukkig met zijn drieen. In jan/feb 2006 ontdekt Bob dat er voor zijn oor een bobbeltje aan het groeien was. Bob is uiteindelijk naar de huisarts gegaan en die heeft hem doorgestuurd naar het ziekenhuis met het idee dat het waarschijnlijk een kieste is.
In het ziekenhuis is een echo gemaakt en daarna een puntie gedaan. Een week later hadden we de uitslag: abnormale lymfekliercellen?!
Het is allemaal heel onduidelijk nog. Inmiddels is de klier operatief verwijderd. We hebben gisteren een gesprek gehad met een arts gespecialiseerd in lymfeklierkanker en vandaag wordt er een beenmergpunctie gedaan. De klier is opgestuurd naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis. Het is dus nog niet bekend wat het precies is.
Het is allemaal zo onwerkelijk. Bob voelt zich ook helemaal niet ziek, niet zweten, niet moe, niet afvallen (ja, nu een beetje van alle stress, maar dat doe ik ook), bloedonderzoek destijds was ook niets aan te zien.
Volgende week krijgt hij een CT-scan. En pas 2 juni horen we wat het precies is en wat er dan allemaal gaat gebeuren.
Ik leef nu met zoveel angsten en vind het fijn om zoveel positieve verhalen te lezen. We hebben goede hoop, maar het kost zoveel energie. Die onzekerheid is ook zo erg.
groetjes,
Chantal
Ik ben Chantal, 29 jaar, en getrouwd met Bob ook 29 jaar. In november vorig jaar hebben wij een geweldige zoon gekregen. We zij ontzettend gelukkig met zijn drieen. In jan/feb 2006 ontdekt Bob dat er voor zijn oor een bobbeltje aan het groeien was. Bob is uiteindelijk naar de huisarts gegaan en die heeft hem doorgestuurd naar het ziekenhuis met het idee dat het waarschijnlijk een kieste is.
In het ziekenhuis is een echo gemaakt en daarna een puntie gedaan. Een week later hadden we de uitslag: abnormale lymfekliercellen?!
Het is allemaal heel onduidelijk nog. Inmiddels is de klier operatief verwijderd. We hebben gisteren een gesprek gehad met een arts gespecialiseerd in lymfeklierkanker en vandaag wordt er een beenmergpunctie gedaan. De klier is opgestuurd naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis. Het is dus nog niet bekend wat het precies is.
Het is allemaal zo onwerkelijk. Bob voelt zich ook helemaal niet ziek, niet zweten, niet moe, niet afvallen (ja, nu een beetje van alle stress, maar dat doe ik ook), bloedonderzoek destijds was ook niets aan te zien.
Volgende week krijgt hij een CT-scan. En pas 2 juni horen we wat het precies is en wat er dan allemaal gaat gebeuren.
Ik leef nu met zoveel angsten en vind het fijn om zoveel positieve verhalen te lezen. We hebben goede hoop, maar het kost zoveel energie. Die onzekerheid is ook zo erg.
groetjes,
Chantal