Ik en mijn zaadbalkanker

Hier kan je praten over de overige kankersoorten. Als er veel animo voor een bepaalde kankersoort, dan maken wij daar een nieuw forum voor aan

Moderators: liddy, emili

jejoentje
Berichten: 16
Lid geworden op: Za Mei 31, 2003 12:46 pm
Locatie: Hendrik-Ido-Ambacht
Contact:

Ik en mijn zaadbalkanker

Berichtdoor jejoentje » Za Mei 31, 2003 12:56 pm

Hoi Allemaal!

Ik wil mij in dit berichtje (zeg maar gerust bericht...) even voorstellen en mijn ervaringsverhaal vertellen:

Ik ben Jeroen en ik ben 24 jaar oud.
In maart 1998 (na een halfjaar met rug- en buikpijn te hebben gelopen)werd er bij mij zaadbalkanker geconstateerd. De kanker was helaas al in een vergevorderd stadium en er was een grote buikoperatie + 6 chemokuren voor nodig om de kanker "weg te halen". Helaas kwam de kanker in december 1999 terug en dat was een flinke klap. Ik heb toen expirementele chemokuren (zogenaamde dubbele dosis chemokuren + stamceltransplantatie) gekregen en die hebben er gelukkig voor gezorgd dat ik er weer boven op ben gekomen! En daar ben ik zo blij mee!!! Dat is echt met geen pen te beschrijven. Ik ben altijd al een rasoptimist geweest en altijd vrolijk, maar ik geniet nu nog meer van het leven.
Het gaat nu prima met mij, ik heb mijn studie weer kunnen oppakken en dat gaat heel goed gelukkig. Ik heb nog wel last van bijwerkingen van de vele chemokuren en de operatie, maar daar hoor je mij niet over klagen. Ik ben veel te blij dat ik nog leef!

Voor de geïnteresseerden onder jullie staat hieronder de uitgebreide versie van mijn verhaal.
Als er mensen zijn die een reactie willen geven: graag! Daarnaast ben je altijd welkom om van alles en nog wat aan mij te vragen! Ik wil namelijk graag mensen helpen die door de kanker nu in een moeilijke periode zitten.

Dan nu mijn uitgebreide verhaal:

In augustus 1997 kreeg ik last van mijn rug. Ik dacht dat dit kwam door het zware tilwerk dat ik naast mijn studie deed. Maar de pijn ging maar niet weg. Ik ben naar de huisarts en de fysiotherapeut geweest, maar die konden mij niet helpen. In februari 1998 werd de pijn steeds erger totdat het 5 maart niet meer uit te houden was.
Ik zat onder de pijnstillers en begon ook steeds meer te kotsen (excuses voor het woord...). Mijn ouders hebben mij toen 's avonds met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar konden ze ook niets vinden. Ze zagen niets op de echo en ook niets op de röntgenfoto. Ze hielden het daarom maar op een blindedarmontsteking, waaraan ze mij de volgende dag zouden opereren.
Na een slechte nachtrust ging ik de volgende dag om 3 uur naar de ok.
Het was maar een ingreep van een half uurtje dus ik zou weer vlug op de afdeling komen. Maar toen ik wakker werd was het 11 uur 's avonds.
Mijn ouders stonden op het punt om te vertrekken, ik heb ze dus nog net even kunnen gedagzeggen. Omdat ik allerlei slangen in mijn lichaam had(keel, neus, buik) en er allerlei apparatuur naast mij stond wist ik dat er iets goed fout met mij aan de hand was. Ik schreef op een kladblok een vraag wat er met mij was gebeurd, maar de verpleegster zei dat ik dat morgen zou horen, dan zouden mijn ouders en een dokter het komen vertellen. En zo hoorde ik de volgende ochtend wat er was gebeurd: toen ze mij onder narcose hadden gebracht, ontspande mij buikspieren en 'sprong' er een grote bal naar boven. Ik bleek zaadbalkanker te hebben die was uitgezaaid naar mijn buik. De tumor in mijn buik die 15 centimeter(!!!) in doorsnee was bleek verscheidene organen te hebben doodgedrukt. Ze hadden tijdens de 5-uur durende operatie dan ook mijn halve maag, halve alvleesklier, gehele gal + galwegen, gehele twaalfvingerige darm en een gedeelte van mijn dunne darm moeten weghalen. Ze waren er net op tijd bij, als ik een dag later was geopereerd was ik waarschijnlijk al dood geweest.
Ik hoorde dit hele verhaal aan maar kon het niet beseffen. Hoe kan een 18-jarige jongen nou kanker hebben? Ik dacht dat kanker alleen bij oude mensen voorkwam. De dokters zeiden dat ik 6 chemokuren zou krijgen en dat daarna mijn ene zaadbal zou worden verwijderd. Ze gaven mij een kans van 85 a 90 % om dit te overleven.
Na een maand bijkomen van de operatie ( de 'ritssluiting' van mijn borstkas tot aan mijn 'zaakje' beneden moest genezen) kreeg ik op 1 april (geen grap!) mijn eerste chemokuur. Dit alles duurde tot juli toen ik klaar was met mijn zesde chemokuur. Die periode zal ik niet snel vergeten. Er waren momenten dat ik om de 3 minuten moest kotsen, ik had geen kracht meer om mijn bed uit te komen en moest zelfs half gedragen worden naar het toilet. Ik voelde mij meer dood dan levend. Maar ik was/ben gelukkig zeer positief ingesteld en dat heeft ervoor gezorgd dat ik hier door heen kwam. Daarna kon ik tot december 1998 bijkomen van alles. Toen kreeg ik een grote klap te verwerken: de kanker was teruggekeerd. Ik werd meteen doorgestuurd naar een gespecialiseerd ziekenhuis, te weten de Daniël den Hoed kliniek in Rotterdam. Hier werd mij verteld dat ik hele zware chemokuren zou krijgen en dat de kans dat ik het zou overleven nu op zo'n 50 % lag. Toen iedereen vrolijk kerst aan het vieren was lag ik in de Daniël voor mijn eerste chemokuur. Ik had toen al besloten om de behandeling door te zetten. Dat klinkt misschien raar, maar er was dus 50% kans dat ik een jaar doodziek zou zijn van de behandeling om daarna te sterven omdat de behandeling niet aansloeg. Mijn eerste reactie was dan ook dat ik niet nog een keer door zo'n hel wilde gaan en liever nog een rustig jaartje had om daarna tevreden te sterven. Maar mijn wil om te leven bleek toch veel groter. Ik besloot de behandeling door te zetten omdat ik het niet pikte dat ik kanker had en wou laten zien dat ik sterker was dan mijn ziekte. De laatste twee chemokuren waren het zwaarst. Ik werd geïsoleerd verpleegd, dat wil zeggen: alleen op een kamer met de deur dicht en bezoek moest ten alle tijden 5 meter afstand houden van mij. Dit duurde in totaal bijna 2 maanden en zoals je wel begrijpt was dit geen pretje. De chemokuur sloopte langzaam heel mijn lichaam, ik had overal pijn en dan is het extra lullig als niemand je even kan knuffelen om de pijn te verzachten. Maar ook hier ben ik wonder boven wonder door heen gekomen. 4 april 1999 mocht ik eindelijk weer naar huis.

En nu is het inmiddels 31 mei 2003: ruim 4 jaar later.
Ik ben voor een groot deel hersteld maar dat heeft zeer lange tijd geduurd. Op een gegeven moment was ik zo zwak dat ik nog geen 10 meter kon lopen. Met langszaam opbouwen en heel veel trainen heb ik nu een redelijk goede conditie en ik ben er heel trots op dat ik dat weer bereikt heb. De voornaamste klachten waar ik nog last van heb zijn:
Af en toe opkomende kankermoeheid, tintelingen in handen en voeten, gehoorverlies, veel last van maag & darmen. Tevens moet ik voor de vertering van mijn eten een medicijn (Pancrease genaamd) slikken.
Maar aan al deze klachten ben ik eigenlijk wel gewend. Het gaat heel goed met mij vind ik. Zowel lichamelijk als geestelijk. Vooral geestelijk ben ik beresterk geworden, want ik zie nergens meer tegen op, omdat ik weet dat het nooit zo zwaar meer wordt als tijdens mijn chemokuren!

Mijn motto dus tenslotte: Geniet van het leven zolang het nog kan!

groetjes en het ga jullie allemaal goed!

jejoentje
man, 25 jaar, single, student, zaadbalkanker (+recidief), motto: always look on the bright side of life! (Als dat mogelijk is natuurlijk...)

Gast

Berichtdoor Gast » Di Sep 06, 2005 11:35 am

Dit is een oud topic maar ik wil ff reageren. Bij mij is ook zaadbal kanker ontdekt. Dit was op 3 juni van dit jaar. Toen heb ik een operatie gehad en leek alles verdwenen, helaas werd ik in Augustus gebeld door het ziekenhuis dat de bloedwaarden gestegen waren (tumormarkers).

Sinds toen heb ik chemo. De eerste kuur zit er op en 12 September begint de volgende. Ik krijg er 3 in totaal. Morgen bloed prikken, ben benieuwd of de kuur aangeslagen is.

livestrong
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr Sep 08, 2006 11:11 pm

zaadbalkanker

Berichtdoor livestrong » Vr Sep 08, 2006 11:27 pm

Anonymous schreef:Dit is een oud topic maar ik wil ff reageren. Bij mij is ook zaadbal kanker ontdekt. Dit was op 3 juni van dit jaar. Toen heb ik een operatie gehad en leek alles verdwenen, helaas werd ik in Augustus gebeld door het ziekenhuis dat de bloedwaarden gestegen waren (tumormarkers).

Sinds toen heb ik chemo. De eerste kuur zit er op en 12 September begint de volgende. Ik krijg er 3 in totaal. Morgen bloed prikken, ben benieuwd of de kuur aangeslagen is.


Ben benieuwd hoe het afgelopen is...


Terug naar “Overige kankersoorten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten