Steun & begrip van je werk. Wat kun je zelf doen?

Heb je praktische tips voor hervatting of onderbreking tijdens werksituatie? Meld dit hier!

Moderators: liddy, emili

marianne

Steun & begrip van je werk. Wat kun je zelf doen?

Berichtdoor marianne » Do Apr 17, 2003 11:44 am

Ik werk in het basisonderwijs en toen ik te horen kreeg dat ik
borstkanker had heb ik in samenspraak met de directie een brief
opgesteld en deze met de kinderen meegegeven.
Ik wilde dat er open over gepraat zou kunnen worden en dat er
geen rare verhalen de wereld in zouden komen.
Gedurende mijn behandelingen heb ik zoveel mogelijk
ook zelf contact gezocht met collega's en de kinderen.
Door collega's te bellen, door in m'n "goede" weken even
langs te gaan, stukjes te schrijven voor de schoolkrant.
Collega's hadden verspreid door de school ook brievenbussen
gezet waar kinderen post voor mij in konden doen.
De vele ladingen post gaf mij veel steun.
Collega's zeiden dat ik door zo nu en dan op school te komen
en er open over vertelde dat zij zich daardoor ook beter een
houding wisten te geven en hoe zij mij in deze situatie
konden benaderen.
Ook was 1 collega zo'n beetje de contactpersoon, omdat ik ook
weer niet door iedereen gebeld hoef te worden.
Ook ouders durven mij te vragen naar mijn gezondheid al vind ik
dat ook wel eens moeilijk omdat ik de laatste paar weken niet
lekker in m'n vel zat en snel in huilen uitbarstte.
Op zich mogen ze dat ook wel zien, maar ik voel me er zelf niet
helemaal prettig bij.
Ook nog zo'n fase waarin je weer moet "leren ermee om te gaan".
Tijdens de bestralingen ben ik iedere dag een paar uur op school
aanwezig geweest, soms deed ik wat administratief werk,
andere keren assisteerde ik in een groep.
Meestal als ik dan thuis kwam was ik helemaal gesloopt, maar
ik had het wel weer fijn gehad en thuis voelde ik me alleen
maar depressief worden. Dan maar liever moe.
Nadat ik dit zo eens uitgeprobeerd had en na enkele gesprekken
met een maatschappelijk werkster voel ik me emotioneel weer
stabieler en heb nu besloten om 3 ochtenden in de week
naar school te gaan op therapeutische basis.
Als het lukt lukt het en anders blijf ik thuis of ga ik eerder
naar huis. De andere dagen wil ik gebruiken om bv. te zwemmen
of om alles wat er de afgelopen viereneenhalve maand met me
gebeurd is eens op papier, in ieder geval in m'n hoofd op
een rijtje te krijgen. Want het heeft meer met me gedaan dan
ik ooit had kunnen verzinnen!
Door het onderhouden van contact en het geven van duidelijkheid
heb ik tot nu toe veel begrip en steun ervaren.
Ook denk ik dat je bijvoorbeeld best het foldertje "vermoeidheid
bij kanker" op de personeelstafel neer kan leggen.
Zodat men weet van het bestaan van deze vermoeidheid, dit kan
onbegrip voorkomen.

Terug naar “Praktische tips”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten