verpleegkundige als ervaringsdeskundige

[Leny]

Ik ben voor mijn opleiding MGZ toe aan het schrijven van een artikel. Omdat ik tijdens de opleiding ziek werd (borstkanker) kreeg ik er een ervaring bij: een verpleegkundige als patient. Nu ik weer aan het werk ben sta ik heel anders aan het bed van mijn patienten, met name patienten met borstkanker. Ik ben een ervaringsdeskundige geworden. Nu ben ik nieuwsgierig naar ervaringen van andere verpleegkundigen die iets dergelijks hebben doorgemaakt. Over dit onderwerp kan ik weinig vinden,wel wat een ervaringsdeskundige is maar niet hoe dat voor een verpleegkundige is.
Sta jij nu ook anders aan het bed? Wat doe je anders dan voorheen? Vertel jij je patienten (in vergelijkbare situaties) wat je hebt doorgemaakt?
Ik hoop op veel reacties zodat ik er een aardig artikel over schrijven kan.
Alvast bedankt voor je reactie. Leny

[harrie jansen]

ik kan wel iemand, maar zij zal dit niet aan paienten laten merken, die zitten er waarschijnlijk niet op te wachten

[jodyi]

hoi harry,

dat ben ik niet met je eens.. sommige mensen voelen zich dan ECHT begrepen, want je kan wel vanalles zeggen, doe dit en doe dat, dan voel je je beter, maar al ben je verpleegkundige, als je het niet hebt meegemaakt weet je niet wat ze voelen. Ik denk dat het vooral goed kan zijn, bij wat jongere patienten, of mensen die zich jong voelen.. die heel graag echt begrepen willen worden..

jodyi

[Gast]

hoi harry,

dat ben ik niet met je eens.. sommige mensen voelen zich dan ECHT begrepen, want je kan wel vanalles zeggen, doe dit en doe dat, dan voel je je beter, maar al ben je verpleegkundige, als je het niet hebt meegemaakt weet je niet wat ze voelen. Ik denk dat het vooral goed kan zijn, bij wat jongere patienten, of mensen die zich jong voelen.. die heel graag echt begrepen willen worden..

jodyi

bedankt voor jullie reactie. het is nog steeds zoeken naar meer. Het blijft een moeilijk onderwerp. Toch lijkt het mij niet professioneel om je patient met jouw verhaal te confronteren, daarnaast kan een lotgenoot ook troost geven. Dubbel allemaal, ik ben er nog niet uit.
Leny

[Bigbird]

Ik ben hard op weg HBO-v verpleegkundige te worden, en zowel mijn vader als mijn moeder is ziek. Mijn vader heeft de ziekte van Kahler. beenmergkanker, soort van. Ik ben dus geconfronteerd met kanker, met verwerking , met de angst en het verdriet, maar ook met de onzekerheid. Ik werk op dit moment op een afdeling met veel (long) kanker patineten en met veel patiënten die komen te overlijden en die in onzkerheid leven.
Als je mensen niet begrijpt ofzo, dat is het vreselijk fout om te zeggen"ik begrijp het". Maar als ik zeg : ik begrijp het, begrijp ik het ook echt enebeetje. En dat zorgt er soms voor dat mensen hun zorgen onder woorden kunnen brengen.
Groet,
BB

[Gast]

[quote="Leny"]Ik ben voor mijn opleiding MGZ toe aan het schrijven van een artikel. Omdat ik tijdens de opleiding ziek werd (borstkanker) kreeg ik er een ervaring bij: een verpleegkundige als patient. Nu ik weer aan het werk ben sta ik heel anders aan het bed van mijn patienten, met name patienten met borstkanker. Ik ben een ervaringsdeskundige geworden. Nu ben ik nieuwsgierig naar ervaringen van andere verpleegkundigen die iets dergelijks hebben doorgemaakt. Over dit onderwerp kan ik weinig vinden,wel wat een ervaringsdeskundige is maar niet hoe dat voor een verpleegkundige is.
Sta jij nu ook anders aan het bed? Wat doe je anders dan voorheen? Vertel jij je patienten (in vergelijkbare situaties) wat je hebt doorgemaakt?
Ik hoop op veel reacties zodat ik er een aardig artikel over schrijven kan.
Alvast bedankt voor je reactie. Leny[/quote]