mooi stukje
Geplaatst: Vr 07 Okt 2005 01:18
Mijn vader is vijf maanden geleden overleden aan kanker. een vriendin van mij gaf mij dit stukje. Het is vertaald en komt oorspronkelijk uit de serie Everwood, ik vind het heel mooi, ookal is het soms verdomd moeilijk om te geloven dat dit gevoel ooit weggaat.
Weet je, toen mij moeder overleed, zei iedereen tegen me dat het wel goed zou komen. Dat het een tijdje zou duren maar dat ik zou helen. Dat is nooit echt gebeurd. Wat je nu voelt, het gaat nooit weg. Niet helemaal.
Het is niet alsof je terug gaat naar de persoon wie je was. Ze zijn gestorven en die persoon is er niet meer.
Het is meer alsof iets in je breekt en je lichaam zoekt een manier om dat te compenseren. Als je je rechterhand niet meer kan gebruiken, zoek je uit hoe je alles doet met je linker. Natuurlijk verzet je je een tijdje, omdat je boos bent. Je moet alles opnieuw leren en niemand anders doet dat.
Uiteindelijk neemt je lichaam het over en zoekt het voor je uit en je bent blij, want als het aan jou had gelegen, had je alleen voor altijd naar je rechterhand gekeken, denkend aan hoe het ooit was.
cynthia
Weet je, toen mij moeder overleed, zei iedereen tegen me dat het wel goed zou komen. Dat het een tijdje zou duren maar dat ik zou helen. Dat is nooit echt gebeurd. Wat je nu voelt, het gaat nooit weg. Niet helemaal.
Het is niet alsof je terug gaat naar de persoon wie je was. Ze zijn gestorven en die persoon is er niet meer.
Het is meer alsof iets in je breekt en je lichaam zoekt een manier om dat te compenseren. Als je je rechterhand niet meer kan gebruiken, zoek je uit hoe je alles doet met je linker. Natuurlijk verzet je je een tijdje, omdat je boos bent. Je moet alles opnieuw leren en niemand anders doet dat.
Uiteindelijk neemt je lichaam het over en zoekt het voor je uit en je bent blij, want als het aan jou had gelegen, had je alleen voor altijd naar je rechterhand gekeken, denkend aan hoe het ooit was.
cynthia
