Diagnose Kanker lotgenotenforum

hallo allemaal...

dit is de eerste keer dat ik een forum aandoe omdat ik ook graag mijn verhaal kwijt wil..

allereerst wil ik beginnen met voorverhaal zodat bepaalde dingen duidelijker zijn

toen ik zelf 13 jaar was ben ik mijn moeder verloren aan kanker
na twee jaar ontmoete mijn vader een nieuwe vrouw en na een tijdje vormden we een gelukkig gezinnetje
mijn vader had mij en mijn zus, en mijn vaders vriendin had ook twee kids van dezelfde leeftijd
dus dat ging harstikke leuk allemaal.
helaas sloeg het noodlot weer toe en verloor ik mijn (eigen zus) toen 22 jaar ook.
mijn vader was overmand door verdriet net zoals iedereen...
5 jaar na mijn moeder nu ook mijn zus dood.
jeetje allemaal ellende...
we pakte het normale leven weer op zo goed en kwaad als dat lukt..
ik ga uit huis trouw en krijg kinderen...
in die tussentijd heeft mijn man ook nog huidkanker gehad
en is er bij mijn zoon toen die twee was een tumortje verwijdert uit zijn keel...gelukkig goedaardig..
de rust leek weer te keren bij ons allemaal
toen in 2008 jan kreeg mijn moeder(stief) een hersen infarct waardoor zij een jaar aan huis gekluistert zat en mijn vader haar moest verzorgen dit was bijna zijn tweede vrouw weg hoor ik hem zeggen maar eind van jaar knapt ze op en kunnen we weer verder zo dat hebben we gehad..
helaaassss mijn vader kreeg moeite met slikken en had steeds de hik
slokdarmkanker was de diagnose in maart...jeetje nu niet nog meer
maar de artsen waren positief
hij was knvb scheidsrechter nooit gerookt of gedronken en sportieve man
door de scan geen uitzaaiingen
door de petscan ook geen uitzaaiiingen gelukkig dat wordt een operatie
3 hele zware chemokuren vooraf gehad
en gisteren was het zover de operatie kon beginnen woensdagavond nog naar hem toe een dikke knuffel egevn en hij had er zin in laat maar komen zei die ..
donderdagochtend om 8 uur ging die onder narcose en de operatie zou duren tot 3 uur
de kans dat ze wat zouden vinden bij het opereren was heel nihil zeiden de artsen.

spannende dag hoor maar om half 11 ging de telefoon ze hebben hem dichtgenaaid ze hebben op de lever vlekken gevonden dat waarschijnlijk uitzaaiingen zijn
de operatie gaat niet door en er is een biopsie gedaan
daar wachten we nu op....
maar ik heb er een hard hoofd in en ik denk dat ik mijn vader ga verliezen zie het even niet meer zitten
mijn moeder en zus en starks mijn vader en dat allemaal in 15 jaar kut man...


liefs anita

hoi anita,
allereerst gecondoleerd met je fam. leden.

en tuurlijk welkom op dit forum,hoop dat je er steun aan kan hebben,of gewoon je hart kan luchten.
je hebt in je leven al aardig wat met kanker te maken gehad.
je moeder en je zus dat hakt er aardig in,wat een verdriet zal je hebben en een gemis.
en toen je man en je zoontje ook nog,meis jullie treffen het niet,het is een kl.... ziekte.
jeetje en dan je vader nog ook.
en dat er uitzaaingen naar de lever zijn.

kunnen jullie onderling goed praten erover?
ook over later?
zoja,er moeten dan wel dingen geregeld worden<klinkt hard>
dat alles naar de wil van je vader gaat.

je gevoelens van jouzelf zullen nu ook een loopje met je nemen,een 8baan,verdriet,niet weten wat te doen etc.
praat hier zoveel mogelijk over desnoods met een deskundige.
je kan hier opzich ook al veel kwijt als je wilt.
hou jezelf ook in de gaten,huilen en gillen mag,prop het niet op.
heb je iemand waar je goed mee kunt praten?
veel liefs en sterkte stoffel

hallo stoffeltje

allereerst bedankt voor je reactie
ja alles is geregeld dat was al voor die tijd bekend..
na de dood van mijn zus heeft hij alles al op papier gezet
terwijl ik nu typ wacht ik op de uitslag ze hadden om 8 uur vanmorgen gesprek en ik ben nog niet gebeld..
ik maak het daarom nu even niet zo lang want mijn handen trillen helemaal ..
heb gelukkig wel heel veel vrienden om me heen die me steunen en vergeet niet mijn gezin natuurlijk ook...

ik mail weer zodra ik uitslag heb....


liefs anita

hoi anita,
wat een moeilijke periode,fijn dat alles geregeld was van tevoren.

kan me voorstellen dat je nu bloed nerveus bent!
hoop dat ze snel bellen en een zo een positief mogelijke uitslag hebben.
probeer even bezig te zijn tot je de uitslag hebt w88 duurt lang zo.
fijn dat je veel steun om je heen hebt.
sterkte en liefs stoffeltje....

nou het bericht is binnen en helaas er is niets meer te doen voor mijn vader

onbegrijpelijk gewoon kan het niet bevatten...
alleen als het darmkanker was geweest, hadden ze dit stuk kunnen weghalen, maar nu met slokdarmkanker kan dat niet.
daar komt bij dat de arts heeft gezegd dat als we toch door waren gegaan met de operatie afgelopen donderdag dan was hij er niet meer uitgekomen
kom er net vandaan en mijn hart breekt om hem zo te zien...
maar we genieten nog van de tijd dat die bij ons is dat is het minste wat we kunnen doen nu...

liefs anita

hoi anita,
dat is een flinke klap om het zo te horen,je hoopt toch altijd........
hoe is je vader hier onder?
het is zijn "leven"!
doe zoveel mogelijk dingen samen,en hou die momenten goed vast.
geef je gevoel ook de kans om te huilen.
maar vergeet jezelf niet!
je hebt je krachten nog nodig.
"wees" er voor hem.
je hebt ook al zoveel verloren,en nu er toch weer mee in aanraking te komen.
heel veel sterkte,
stoffeltje

hallo

dank je wel stoffeltje

liefs anita