operatie aan speekselkliertumor

[meintje]

Hallo!

Over een paar weken wordt er 1, maar waarschijnlijk 2, goedaardige speekselkliertumor(en) bij mij verwijdert. Eigenlijk ben ik behoorlijk zenuwachtig nu. De arts had heel veel haast jammer genoeg en dus heb ik mijn vragen niet kunnen stellen. Daarnaast kan ik zelf niet zoveel info vinden. Vooral naar het herstel ben ik benieuwd. Na hoeveel weken kan ik weer werken bijvoorbeeld? (Ik heb lichamelijk inspannend werk) En hoe zit het met de pijn? En het litteken? Kun je een beetje eten na de operatie? Wat is jullie ervaring over het algemeen qua behandeling en verloop?

Groetjes Meintje

[liddy]

Kijk of je een afspraak met de specialist op korte termijn kunt krijgen.
Anders kun je je vragen aan de huisarts stellen.
Ken je deze link?
http://www.helendemeesters.nl/speekselklier.htm
Succes

[meintje]

Hoi Liddy,
die link ken ik idd, veel informatie. Maar ik ben op zoek naar ervaringsverhalen en die zijn er niet zoveel. Een afspraak zit er niet echt in, de wachttijd daarvoor is te lang, de operatie komt sneller denk ik. Maar bedankt!

[meintje]

De operatie is geweest en die ging heel goed! Omdat ik zelf wienig info kon vinden voor mijnoperatie ga ik mijn ervaring eens neerschrijven, misschien heeft een ander er in de toekomst wat aan.

De operatie duurde bijna 4 uur, dat is wat langer dan gemiddeld omdat de aangezichtszenuwen voor de tumor lagen ipv erachter. De zenuwen moesten eerst aan d ekant geschoven worden en toen kon de tumor verwijderd worden. De chirurg heeft een snede gemaakt van boven mijn oor (aan voorkant) tot het oorlelletje. Onder het lelletje door met een bochtje naar achteren, daar een halve cirkel zo groot als een 2 euro munt en van daar naar beneden, ongeveer 5 cm in mijn hals. Achter mijn oor heeft hij een drain geplaatst tot in de wond, daaraan vast hing een vacuum potje waarin het wondvocht terecht kwam. Dat potje moest ik de hele dag met me meenemen als ik ergens heen ging.
De pijn was vlak na de operatie best hevig, vooral het gaatje waar de drain uitkwam deed best pijn. Ook omdat ik erop lag voelde ik het de hele tijd. Maar de pijnstillers hielpen wel goed. Ik heb een aantal injecties gehad en verder kreeg ik paracetamol. De wond zelf was ook pijnlijk, draaien van mijn hoofd kon in eerste instantie niet, dit werd de tweede dag al iets makkelijker. De nasleep van de narcose viel me eigenlijk ook erg mee, de dag na de operatie kon ik al zelf douchen en even naar het ziekenhuisrestaurant voor een bak koffie met mijn bezoek in een rolstoel. Het was even uitkijken en creatief zijn met de drain, maar dat wende wel snel.
De vierde dag mocht ik naar huis. De drain was niet meer productief, die werd eruit gehaald en ik mocht gaan. Het verwijderen deed wel veel pijn maar dat duurde kort. Thuis was ik nog wel slap, pikkels waren al snel teveel en ik werd vaak een beetje duizelig. Maar met een dvdtje op de bank was het heel goed te doen. Een week na de operatie ben ik gestopt met de pijnstillers en dat ging goed. De hechtingen werden er ook al uitgehaald toen. Echt pijn had ik toen niet, wel een trekkerig gevoel bij beweging. De plek waar de tumor zat vertoont nu een klein kuiltje. De zwelling trekt nu wat weg en er is goed te zien dat de bult weg is. Mijn huid was wat blauw geworden, het voelt ook wat beurs tot ongeveer mijn neus doordat de huid is weggeduwd tijdens de operatie. Het gevoel in mijn wang was tot een week na de operatie weg, mijn gezichtsspieren bewogen ook wat langzamer dan eerder. Soms trilde er een spierte als ik moe werd. Mijn oor is compleet verdoofd en dat blijft waarschijnlijk zo.
Nu, anderhalve week na de operatie, kan ik mijn gezicht bewegen zonder pijn. Lachen en praten gaat weer symmetrisch, soms mompel ik als ik moe ben. Dan lukt het niet meer zo. De wond geneest heel goed, de snee in mijn hals zie je zelfs al bijna niet meer. Die voor mijn oor en daarachter zie je wel duidelijk, het is wat rood en dik. Ik smeer nu elke dag litteken creme en dat helpt het schurende gevoel weg te halen.Sommige bewegingen doen nog pijn, bukken bijvoorbeeld, en draaien van mijn hoofd. Autorijden gaat nog niet, fietsen is ook nog wat gevaarlijk vrees ik. Maar als ik het rustig aan doe kan ik bijna alles weer. Eten is wel pijnlijk, maar zachte dingen en kleine hapjes gaan goed. Ik voel het goed dat er een prikkend gevoel is doordat de zenuwen aan d ekant zijn geduwd. Korte speldenprikjes lijken het. Vooral in mijn oor en kaakrand voel ik dat vaak. Bovenop mijn oorschelp is dat het pijnlijkst maar wel een goed teken, waarschijnlijk komt daar het gevoel weer volledig terug. Het oorlelletje is doof, ik zou een oorbel kunnen laten zetten zonder het te voelen. Heel gek. Slapen is nog vervelend, ik kan maar op 1 kant liggen. Kleine aanrakingen van de deken aan mijn oor zijn heel pijnlijk, ik kan er ook echt nog niet op liggen. Maar het went best.
Al met al is het me heel erg meegevallen. Het ziekenhuis was niet echt prettig maar de mensen daar zijn heel lief voor je. Het herstel gaat veel sneller dan verwacht maar dat komt ook deels wel doordat ik jong ben, 25.

[stoffeltje]

hallo meintje,
toch goed dat het zo verlopen is.
en andere zullen er best veel aan hebben dat je het hier opschrijft!
het is duidelijker als je het moet ondergaan.
bedankt voor het delen van je ervaringen.
en heel veel sterkte met het verdere verloop.
hoop dat alles spoedig weer zo normaal mogelijk voor je is.
stoffeltje

[paulenlon]

Hoi Meintje,

Ik wil eigenlijk typen: wat fijn dat je alles op de site zet! Maar eigelijk is dat wel dubbel. Het liefst had je er niks van af geweten en dus ook niks op de site gezet. Jammer genoeg is dat niet zo, en ben ik dus iemand die blij is jouw ervaringen te kunnen lezen. Afgelopen dinsdag hebben we gehoord dat mijn vader speekselklierkanker heeft. Ze weten ook al dat het kwaadaardig is. Het heeft wel bijna 5 maanden geduurd voordat de artsen wisten wat het was, maar nu heeft 'het beestje een naam' en kunnen de artsen daar na gaan handelen. Ik vind het erg fijn dat ik jouw ervaring kan lezen, zodat ik op bepaalde dingen voorbereid ben. Ik denk nu al na hoe ik hem op ga vangen (samen met mijn moeder en mijn broer, natuurlijk), en jouw ervaringen helpen mij daar goed mee opweg. Dan schrikken we niet zo als hij bepaalde dingen niet goed meer kan of geen gevoel meer heeft in zijn oor of zo. Ik hoop van harte dat je jouw leventje weer snel op kan pakken en dat je 'vergeet' dingen te schrijven op deze site. Dat zou een heel goed teken zijn.
Bedankt tot nu toe, dat we een klein kijkje mochten nemen in jouw strijd tegen deze K.....ziekte.

Groetjes en een spoedig herstel

Lonneke

[karinaboon]

Mijn dochter is 16 maart geopereerd aan een speekselkliertumor.
Deze was kwaadaardig en het was een acinuscelcarcinoom, een low-grade zoals ze deze noemen.
Er zou bestraald worden maar na overleg met een specialist in Amerika zien ze hier vanaf, omdat de bestraling meer risico"s geeft op de langere termijn.
Er volgt nu een strak controle schema, elke 3 maand controle en 2 keer per jaar een mri-scan.
De operatie is exact zo gegaan zoals Meintje beschrijft, ze was er snel weer bovenop en ging na 10 dagen alweer naar school.
Ze is net 14 jaar geworden en wat maak je je als ouders veel zorgen.
Zijzelf wandelt er zo doorheen, positief en opgewekt.
gr Karin mama van Aimee

[liddy]

Dat is schrikken als ouder.
Wel fijn dat ze er zelf zo opgewekt is.
Hou in je achterhoofd dat er heel vaak een moment komt, waarop ze zich realiseert wat er aan de hand is geweest.
En dan een terugval krijgt, echter bij een jong iemand is moeilijk te zeggen wanneer dat moment komt.
In ieder geval is het dan prettig voor haar dat jij kunt benoemen wat er aan de hand is.
Voor jou geldt ook dat je goed je emoties moet uiten.
Krop niets op en zoek iemand om mee te praten, iemand die echt kan luisteren.
Sterkte.

[karinaboon]

Voor Aimee heb ik alles van a tot z opgeschreven,onderzoeken en uitslagen ,reacties en emoties ,ook de bezoekjes en uitspraken.
Ik heb wat foto"s gemaakt in het ziekenhuis waaronder ook van de wond.
Alles ligt voor haar klaar als ze met vragen komt dan is alle informatie voor haar in huis.
Voor als nog heeft ze er geen behoefte aan maar dat zal ongetwijfeld komen.
Het vervolg zal zijn dat ze elke 3 maanden wordt gecontroleerd en om en om een scan krijgt.
We hopen dat dit akelige ding nooit weer terug komt!!!
Liddy dankjewel voor je reactie!!!
gr Karin