Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo,

Ca. 10 weken terug ontdekte ik div. bobbeltjes vanaf mijn sleutelbeen omhoog mijn hals in en twee onder mijn schedel, in de hals en bij schedel aan beide zijden. Tevens een bobbeltje in mijn lies. Nu werd ik al vanuit mijn sportschool naar de huisarts verwezen ivm 2x lage bloeddruk 90/63. Huisarts liet bloedonderzoeken zeer uitgebreid echter alles ok, 24 uurs bloeddruk-/hartregistratie ook beiden ok (bloeddruk gemiddeld 112/67), een longfoto (ok) en echo van hals welke volgens radioloog (werd door laborante bijgeroepen en voerde n 2e maal onderzoek uit) volgende beeld gaf:

Aan beide zijden van de hals multipele licht vergrote/reactieve klieren langs de sternocleidomastoideus. Ook laag in de hals en wat meer dorsaal toe zijn enkele klieren zichtbaar. Over de etiologie kan verder geen uitspraak gedaan worden. De schildklier is verder onopvallend.

Ben al lange tijd aan het tobben met keel- en neusholtepijn, stemverlies van tijd tot tijd, vanaf juli heb ik deze klachten maandelijks en nu komt het al om 2 a 3 weken. Hiernaast al ruim 2 jaar als maar moe, heb ook van tijd tot tijd opeens kriebels op mijn rug, las van mijn lies/heup/bil (bijv. met fiets stilstaan met been omlaag lukt haast niet zonder pijn of om te vallen). Ben 2 mnd terug spontaan op straat eens gevallen. Als ik abrupt hoofd draait doet het soms pijn onderaan schedel en in zachte deel onderaan schedel, verder laatste weken 'savonds als enige die het extreem warm heeft thuis en ook klammig ben, doe dan liefst zoveel mogelijk uit en loop dan op blote voeten (gelukkig wel vloerverwarming maar voor mij is dit dus niet normaal blootvoets te lopen altijd sokken en sloffen). Geen zweten 'snachts.

5,5 week verder afgelopen maandag naar de internist geweest hele vragenlijst afgewerkt waarbij ook naar verblijf in buitenland geïnformeerd werd, of ik in een tropisch land geweest was, in brabant, kinderboerderij, of er hart- en vaatziekten in fam voorkomen, kanker (ja 8x in fam. biologisch gezien 4x allen verschillend), door kat gekrabt was en nog veel meer. Hierna lichamelijk onderzoek waarbij nog een tweede bobbeltje in de lies gevoeld werd.

De internist (i.o.) vroeg wat ik vond van het weg halen van een bobbel en op kweek zetten ivm een litteken. Nu is dat mijn minste zorg dus wat mij betreft ok, graag zelfs dan hebben we zekerheid. Na overleg met andere internist kwam hij terug met mededeling dat we dit dus gingen doen, moest meteen weer bloed laten prikken op evt. virus al gaf hij zelf aan hier niets uit te verwachten...(?). De dag erna naar chirurg, zij vond een biopsie meteen wat drastisch bovendien zitten er in dat gebied veel bloedvaten en zenuwen dus wil zij eerst een tussenstap, een punctie, maar opnieuw eerst echo van hals en nu ook de lies laten maken.

Dit gaat volgende week gebeuren, uit brief aan radioloog maakte ik op dat ze afhankelijk van echo een punctie doet. Nu zou ik die zowiezo graag willen, ging er gezien gesprek met chirurg ook al vanuit, om zekerheid te hebben ook al lijkt de echo goed. Kan ik hierop staan? Nu hoor ik ook berichten van goede bloeduitslagen, echo's en puncties en uiteindelijk een slecht resultaat bij bioptie. Wat is nu wijsheid? Wil gewoon weten wat het nu is wat er zit, (non-)hodgkin is mij naast allerlei minder erge variantel al door het hoofd gegaan als optie, al maakt het verhaal van de zenuwen en bloedvaten in dat gebied het weer moeilijker om zelf te beslissen toch een bioptie te willen.

Hoop op ervaringen/reacties van anderen die hier ervaring hebben. Alvast bedankt!

hoi daro,
kan me voorstellen dat je toch duidelijkheid wilt hebben.
met 100% zekerheid durf ik het niet te zeggen!
ben geen arts.
maar met al die klachten erbij!
als dit niet gedaan wordt is een second-opinion dan niet iets?
het duurdt dan wel weer even,maar toch.
je kan niet met die klachten en dan nog in onzekerheid blijven lopen.
het gaat je leven zo overheersen.
veel sterkte,duim voor je en hoop ook op reactie voor je.
stoffel..

Hoe begrijpelijk ik je bezorgdheid ook vind, wil ik je toch op het volgende wijzen, Daro.
Je maakt je nu al zorgen, terwijl je helemaal niet weet wat er aan de hand is.
Je wordt op dit moment onderzocht, dus serieus genomen.
Toch ga jij er al vanuit dat er met de dokter niet te praten valt.
Probeer het nu eens stap voor stap te doen.
Eerst de echo, dan een gesprek met de dokter en afhankelijk van de uitslag,
kun je met de arts jouw wensen en twijfels kenbaar maken.
Het beste ga je niet alleen naar de dokter, twee horen meer dan een.
Succes.

Beste Stoffeltje en Liddy,

Bedankt voor jullie reacties. Uiteraard begrijp ik dat het een kwestie van afwachten is. Ik ben ook een vrij nuchter en zeker zeer positief iemand ondanks vele tegenslagen die ik al van jongs af aan heb gehad zie ik altijd wel ergens een lichtje schijnen en ga ik ook nu ervan uit dat het 9 op de 10 keer iets onschuldigs is. Alleen heb ik reeds meegemaakt dat mijn moeder zgn niets zou mankeren, zij is uiteindelijk in een psych.inrichting geplaatst, terwijl later bleek dat er geestelijk niets mis met haar was, ze had een hersentumor en is op 28 jarige leeftijd overleden, ik was 5. Mijn vader zou na div. onderzoeken enkel een ontsteking hebben, uiteindelijk bleek prostaatkanker met div. uitzaaiingen en niets meer aan te doen, hij overleed na een strijd van 3,5 jaar zo'n 7 jaar terug. Mijn nichtje en schoonvader ging het idem dito, onderzoek op onderzoek van niets te vinden tot opeens niet meer te genezen te zijn. Vandaar dat ik erg 'opgelucht' was met het voorstel van de internist tot een biopt, het idee idd serieus te worden genomen en daarmee zekerheid te verkrijgen.

De mening van de chirurg begrijp ik idd qua risico enkel ben ik bang dat er straks op de echo niets uitkomt en er mischien alsnog geen punctie wordt genomen en ik met de onzekerheid blijf zitten, niet gek gezien mijn historie lijkt mij. Het lijkt mij dan ook erg moeilijk dan evt. zelf een beslissing te moeten nemen op een biopt aan te dringen met risico's van dien of in onzekerheid te blijven. Uiteraard moet ik eea gewoon afwachten, en idd neem ik iemand mee, mijn echtgenoot om eveneens alle info te horen maar ook zodat ik mij evt. niet laat overdonderen als de chirurg besluit verder niets te laten doen terwijl ik dit wel graag zie en ik straks thuis met een naar gevoel zit. Ik weet dat het maar als, als is, maar ben er liever op voorbereidt.
Welnu het is idd afwachten, wel ben ik benieuwd of het mogelijk is een goede echo en punctie te hebben maar een slechte biopt weet een van jullie dit?

Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

Een echo geeft een beeld wat er zit.
Nu kan het beeld zo zijn dat meteen duidelijk is wat het is.
Indien men twijfelt neemt men een biopt (stukje weefsel).
Een biopt nemen gebeurd d.m.v. een punctie, dat kan vaak onder plaatselijke verdoving.
Het biopt wordt gecontroleerd door de patholoog.
Afhankelijk van de grootte van wat men wil onderzoeken, neemt men een of meerdere biopten.
Alles is mogelijk.
Mocht het zo zijn dat de echo goed is en de arts geen punctie wil doen, vraag dan om extra uitleg.
Vertel dan ook dat je gezien je ervaringen er geen goed gevoel bij hebt en daarom graag wel een punctie wil hebben.