hallo,
mijn moeder ligt nu op haar sterfbed (borstkanker met uitzaaiingen lever, nu overal, ook hersenmetastasen), hebben jullie nog tips wat je nog samen kunt doen? wat ze misschien fijn vindt of graag doet.
Behalve dat je er gewoon bijzit, houdt ze van voorlezen (uit een boekje dat gaat over het leven na de dood), misschien muziek (ga ik nog uitproberen, maar ze heeft nooit veel naar muziek geluisterd), gewoon geklets van ons op de achtergrond, maar ik zou nog wel meer willen dingen (samen) willen doen.
En over het eten, ze eet nou echt veel snoepdingen, vooral ijs, knakworstje, chocola, ijsklontje, vla, ook veel fruit. hebben jullie nog tips wat ze misschien ook lekker zal vinden? Er zijn vast nog wel meer dingen waar wij niet op komen (en ze kan het zelf niet meer goed aangeven).
Waar komt dit eigenlijk door? door dexamethason of ook door de fase waarin ze zit.
alle tips, aanknopingspunten etc. zijn van harte welkom!
groetjes Amy
wat praktische vragen over laatste fase
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: wat praktische vragen over laatste fase
hoi amy,
vaak krijgen mensen ,waaronder ook mijn broer op het laatst trek in etenswaar wat ze eerst bv. tijdens behandeling niet wegkregen.
vraag waar ze trek in heeft,fijn dat ze daar dan nog van kan genieten.
bedenk wat ze vroeger erg lekker vond.
er voor haar zijn is ook al veel.
zeg nog dingen die je wilt zeggen en praat over gezellige en mooie dingen die jullie samen hebben gedaan.
ik weet niet of ze er van houdt,maar bv. haar nagels mooi verzorgen en lakken bv.
maar doe ook niet teveel!
er voor haar wezen betekend al veel dan.
ook goed opletten of je moeder nog meer wil doen,ze heeft ook haar rust nodig.
heel veel sterkte en denk ook aan jezelf!!als je wat van je af wilt schrijven ,kom dan!
stoffeltje..
vaak krijgen mensen ,waaronder ook mijn broer op het laatst trek in etenswaar wat ze eerst bv. tijdens behandeling niet wegkregen.
vraag waar ze trek in heeft,fijn dat ze daar dan nog van kan genieten.
bedenk wat ze vroeger erg lekker vond.
er voor haar zijn is ook al veel.
zeg nog dingen die je wilt zeggen en praat over gezellige en mooie dingen die jullie samen hebben gedaan.
ik weet niet of ze er van houdt,maar bv. haar nagels mooi verzorgen en lakken bv.
maar doe ook niet teveel!
er voor haar wezen betekend al veel dan.
ook goed opletten of je moeder nog meer wil doen,ze heeft ook haar rust nodig.
heel veel sterkte en denk ook aan jezelf!!als je wat van je af wilt schrijven ,kom dan!
stoffeltje..
-
- Lid
- Berichten: 5
- Lid geworden op: Do 14 Jan 2010 12:27
Re: wat praktische vragen over laatste fase
Hallo Amy
Ik lees nu net wat je allemaal doormaakt samen met je moeder. Ik zou als ze dat nog kan foto,s kijken misschien video,s van vroeger en recent.
Ik ben vorig jaar mijn moeder verloren en ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen. t is altijd te vroeg om je moeder te verliezen.
Warme groet
Maria.
Ik lees nu net wat je allemaal doormaakt samen met je moeder. Ik zou als ze dat nog kan foto,s kijken misschien video,s van vroeger en recent.
Ik ben vorig jaar mijn moeder verloren en ik kan je alleen maar veel sterkte toewensen. t is altijd te vroeg om je moeder te verliezen.
Warme groet
Maria.
Re: wat praktische vragen over laatste fase
Vraag aan je moeder of ze misschien nog een wens of droom heeft of had,
misschien dat je die nog kan waar maken. Als je moeder het nog aan kan.
Of vraag aan haar wat ze nog graag zou willen doen met jou,
alleen een ijsje eten of een terrasje pakken ( als ze dat nog kan ) is al gezellig.
Praat over leuke dingen en uit je gevoelens naar dr.
Heeft je moeder misschien nog iemand die dr erg dierbaar is, een goede vriendin ofzo?
Ga wat leuks met zn 3en doen of zorg dat hun samen wat doen.
Laat dr lekker genieten en geniet zelf ook van de tijd die je nog hebt.
Maak nog mooie foto's van wat jullie allemaal doen of als jullie een dagje weg gaan.
Mooie herrineringen.
Heel veel sterkte.
x. Chantal.
misschien dat je die nog kan waar maken. Als je moeder het nog aan kan.
Of vraag aan haar wat ze nog graag zou willen doen met jou,
alleen een ijsje eten of een terrasje pakken ( als ze dat nog kan ) is al gezellig.
Praat over leuke dingen en uit je gevoelens naar dr.
Heeft je moeder misschien nog iemand die dr erg dierbaar is, een goede vriendin ofzo?
Ga wat leuks met zn 3en doen of zorg dat hun samen wat doen.
Laat dr lekker genieten en geniet zelf ook van de tijd die je nog hebt.
Maak nog mooie foto's van wat jullie allemaal doen of als jullie een dagje weg gaan.
Mooie herrineringen.
Heel veel sterkte.
x. Chantal.
Re: wat praktische vragen over laatste fase
Wie weet kun je zacht haar voeten masseren,
haar huid met wat olie of creme insmeren,
Wel opletten of het ze verdraagt, het gevoel kan anders zijn.
Wat je ook doet, je aanwezigheid is het belangrijkste.
Soms laat je haar even alleen, heeft ze ook nodig.
Is er hulp in huis voor wassen e.d.?
Kan je moeder ook even met een 'vreemde' praten.
Door de dexamethason, door de fase waarin ze zit, door uitzaaiingen kan voorkomen
dat ze minder aanwezig is, haar hersenen minder werken, van karakter gaat veranderen
Dit is heel moeilijk om te zien en horen, het is deel van het proces, het is niet op jou gericht.
Heb je al enig idee wat er gaat gebeuren als het zover is?
Is daar al over gepraat?
Even wat informatie over wat kan gebeuren, ik hoop dat het nog niet zover is,
echter als je het weet, dan is het makkelijker.
Er is namelijk een grote kans dat je moeder langzaam in een coma raakt.
Het gehoor blijft veel langer werken dan je erg in zou hebben.
Daarom is het belangrijk om te blijven praten, te zeggen wat je gaat doen bij verzorgen,
om te blijven strelen, om samen naar muziek te luisteren.
Er is veel meer contact mogelijk dan je zou vermoeden.
Stuur lieve gedachten naar haar toe, als je niet bij haar kunt zijn.
Zeg haar dat je het niet fijn vind dat ze gaat, maar dat je er wel vrede mee hebt.
Laat haar weten dat ze mag overgaan.
Zo kan de ademhaling veranderen in Cheyne-Stokes ademhaling.
Deze ademhaling wordt soms verward met stikken, maar is dat absoluut niet.
Cheyne-Stokes ademhaling is o.a. te herkennen aan het zeer onregelmatig ritme.
Nadat je moeder uit heeft geademd, geven de hersenen niet meteen de prikkel geven
om weer in te ademen, dus blijft de inademing weg.
Totdat opeens het lichaam zich realiseert dat er weer een inademing moet komen
en dan klinkt het alsof je moeder naar adem ligt te snakken.
Echter het bewustzijn is dan al zo ver weg, dat je moeder het niet in de gaten heeft,
echter voor de mensen er omheen kan het heel eng zijn.
En je zult er nog verbaasd over staan hoe lang een inademing op zich kan laten wachten.
Bij het overgaan kan er door de uitzaaiingen even kortsluiting in de hersenen ontstaan,
als reactie ontstaat er dan een epileptische aanval.
Je moeder is dan al over, maar voor degenen die erbij zijn, ziet het er heel eng uit.
Je moeder heeft hier geen weet van.
Nogmaals ik hoop dat jullie nog even tijd gegund is.
Geniet van de mooie momenten die er nog zullen komen.
haar huid met wat olie of creme insmeren,
Wel opletten of het ze verdraagt, het gevoel kan anders zijn.
Wat je ook doet, je aanwezigheid is het belangrijkste.
Soms laat je haar even alleen, heeft ze ook nodig.
Is er hulp in huis voor wassen e.d.?
Kan je moeder ook even met een 'vreemde' praten.
Door de dexamethason, door de fase waarin ze zit, door uitzaaiingen kan voorkomen
dat ze minder aanwezig is, haar hersenen minder werken, van karakter gaat veranderen
Dit is heel moeilijk om te zien en horen, het is deel van het proces, het is niet op jou gericht.
Heb je al enig idee wat er gaat gebeuren als het zover is?
Is daar al over gepraat?
Even wat informatie over wat kan gebeuren, ik hoop dat het nog niet zover is,
echter als je het weet, dan is het makkelijker.
Er is namelijk een grote kans dat je moeder langzaam in een coma raakt.
Het gehoor blijft veel langer werken dan je erg in zou hebben.
Daarom is het belangrijk om te blijven praten, te zeggen wat je gaat doen bij verzorgen,
om te blijven strelen, om samen naar muziek te luisteren.
Er is veel meer contact mogelijk dan je zou vermoeden.
Stuur lieve gedachten naar haar toe, als je niet bij haar kunt zijn.
Zeg haar dat je het niet fijn vind dat ze gaat, maar dat je er wel vrede mee hebt.
Laat haar weten dat ze mag overgaan.
Zo kan de ademhaling veranderen in Cheyne-Stokes ademhaling.
Deze ademhaling wordt soms verward met stikken, maar is dat absoluut niet.
Cheyne-Stokes ademhaling is o.a. te herkennen aan het zeer onregelmatig ritme.
Nadat je moeder uit heeft geademd, geven de hersenen niet meteen de prikkel geven
om weer in te ademen, dus blijft de inademing weg.
Totdat opeens het lichaam zich realiseert dat er weer een inademing moet komen
en dan klinkt het alsof je moeder naar adem ligt te snakken.
Echter het bewustzijn is dan al zo ver weg, dat je moeder het niet in de gaten heeft,
echter voor de mensen er omheen kan het heel eng zijn.
En je zult er nog verbaasd over staan hoe lang een inademing op zich kan laten wachten.
Bij het overgaan kan er door de uitzaaiingen even kortsluiting in de hersenen ontstaan,
als reactie ontstaat er dan een epileptische aanval.
Je moeder is dan al over, maar voor degenen die erbij zijn, ziet het er heel eng uit.
Je moeder heeft hier geen weet van.
Nogmaals ik hoop dat jullie nog even tijd gegund is.
Geniet van de mooie momenten die er nog zullen komen.
Re: wat praktische vragen over laatste fase
heel hartelijk bedankt voor alle reakties, ik heb er veel aan gehad. De situatie veranderde zo snel de afgelopen paar weken dat ik me continue aan moest passen en niet altijd wist hoe.
Donderdag is mijn moeder overleden, dit was toch echt bizar, het ene moment is ze bij je, het andere moment is ze weg. Ik ben momenteel een raar soort van opgelucht dat het lijden over is.
ik heb nog geen echt verdriet gehad, voel me eigenlijk wel goed. ik heb het gevoel dat het missen het meest nog komt, in de dagelijkse dingen. mijn vader is gebroken, eet ook niet, slaapt nauwelijks. vind dit wel zorgelijk. Moet ik hier nog iets aan doen (eten) of gewoon wachten totdat dit weer komt? Neem aan dat dit ook wel normaal is.
Donderdag is mijn moeder overleden, dit was toch echt bizar, het ene moment is ze bij je, het andere moment is ze weg. Ik ben momenteel een raar soort van opgelucht dat het lijden over is.
ik heb nog geen echt verdriet gehad, voel me eigenlijk wel goed. ik heb het gevoel dat het missen het meest nog komt, in de dagelijkse dingen. mijn vader is gebroken, eet ook niet, slaapt nauwelijks. vind dit wel zorgelijk. Moet ik hier nog iets aan doen (eten) of gewoon wachten totdat dit weer komt? Neem aan dat dit ook wel normaal is.
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: wat praktische vragen over laatste fase
hallo amy,
allereerst van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder.
dat je gevoelens nu even als een soort verlichting aanvoelt is normaal.
eerst de druk en dan valt het van je schouders.
gaat als een soort waas langs je heen.
de rouw en verwerking komt nog.
bij je vader treed gelijk het verdriet en gemis in .
bij een ieder anders, geef en gun hem de tijd ervoor!
het was zijn vrouw zijn maatje.
heel veel sterkte en een mooie begrafenis/crematie.
hou de goede momenten vast.
als je wat van je af wilt schrijven, altijd welkom.
sterkte stoffeltje
allereerst van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder.
dat je gevoelens nu even als een soort verlichting aanvoelt is normaal.
eerst de druk en dan valt het van je schouders.
gaat als een soort waas langs je heen.
de rouw en verwerking komt nog.
bij je vader treed gelijk het verdriet en gemis in .
bij een ieder anders, geef en gun hem de tijd ervoor!
het was zijn vrouw zijn maatje.
heel veel sterkte en een mooie begrafenis/crematie.
hou de goede momenten vast.
als je wat van je af wilt schrijven, altijd welkom.
sterkte stoffeltje
Re: wat praktische vragen over laatste fase
Van harte gecondoleerd.
Geef jezelf tijd.
Tot en met de begrafenis/crematie word je min of meer geleefd.
Daarna begint het echte werk pas qua rouwen.
Laat alles zijn gang gaan.
Ook wat je vader betreft, het kost tijd, eten is niet zo belangrijk.
Zolang hij maar vocht binnen krijgt.
De wereld gaat aan jullie voorbij, jullie wereld staat stil en dat blijft nog even zo.
Wees lief voor jezelf en laat je emoties toe.
Sterkte.
Geef jezelf tijd.
Tot en met de begrafenis/crematie word je min of meer geleefd.
Daarna begint het echte werk pas qua rouwen.
Laat alles zijn gang gaan.
Ook wat je vader betreft, het kost tijd, eten is niet zo belangrijk.
Zolang hij maar vocht binnen krijgt.
De wereld gaat aan jullie voorbij, jullie wereld staat stil en dat blijft nog even zo.
Wees lief voor jezelf en laat je emoties toe.
Sterkte.
Terug naar “Vraag en antwoord”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten