Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo.

Ik ben een jongeman van 27 jaar oud en heb het idee dat ik een ernstige ziekte onder de lede heb, een tijdje terug dacht ik dat ik een hersentumor had maar gelukkig ik leef nog steeds en er is niks gebeurd na 2 jaar.

Maar nu heb ik het volgende probleem.

Een tijdje terug was ik telkens benauwd en had ik veel slijm vorming wat een beetje taai was en het stonk ook een beetje ik ben er mee naar de arts geweest die zijde dat ik niks mankeerde maar ik had er gewoon een hard hoofd in omdat ik diep van binnen weet dat ik wel wat mankeer.

Nu steeds heb ik soms last van slijm, en af en toe kriebelhoest maar daar wordt niet uitgebreid naar gekeken en de artsen hebben me niet echt verder geholpen alleen naar mijn longen geluisterd, en de bloeddruk gemeten tja daar kun je niks op uit halen dacht ik zo.

Ik maak me gewoon ernstige zorgen om mijn gezondheid zo erg zelfs dat ik erg moe en gammel ben. Dit maakt me gewoon erg angstig en dan niet te vergeten dat ik andere klachten heb zoals steken op mijn borst, schouders, en rug, nek en hals, en daarbij heb een een beetje slikproblemen als ik iets eet.

Wat kan dit zijn.

Het is ongelooflijk eerder heb ik 2 jaar last gehad dat ik een tumor in mijn hoofd heb, ter, wel er niks is gebeurd al die tijd lang. En nu ben ik lichamelijk kapot omdat ik het idee heb dat ik longkanker heb.

Ik weet het nier meer en ik kom er niet meer uit.



Ps. Ik heb wel autisme

Groetjes van Remco

hoi remco,
maak een afspraak met je arts, schrijf je "angsten"op.
en het "bang"zijn dat je kanker hebt!
en de klachten die je hebt.
neem ook iemand mee naar de arts.

voor de slijm en de kriebelhoest kan je zowiezo wat vragen.
laat je leven niet door angst leiden.
maak een afspraak en zoek tot die tijd afleiding.
sterkte stoffeltje

Hallo.

Ik maak me wel at ongerust maar dat heb ik eerder mede kunnen delen op dit forum. Mijn vraag is kan iemand rond de 27 jaar longkanker krijgen.
Ik zelf heb niet echt gerookt nou ja toen ik puber was heb ik gerookt maar dat was niet over de longen al dij tijd lang heb ik maar 5 trekjes over de longen gerookt meer dus niet. Mijn moeder en stiefvader rookte wel. Voor de rest kanker komt bijna niet voor, in onze familie (alleen prostaat kanker) mijn biologische vader,s kant ken ik niet maar die zullen ook wel gezond zijn.

Remco, dit is een stevige reactie.
jij kunt iedere soort kanker krijgen net zoals iedereen die hele kleine kans heeft.
Ook al zijn er soorten kanker die bij een bepaalde leeftijd horen, er zal altijd iemand op de wereld zijn
die niet de leeftijd heeft en toch die ene vorm krijgt.
Statisch gezien is de kans heel klein dat jij kanker krijgt.
Kennelijk blijft het idee dat je kanker hebt door je hoofd spelen.
Het zou kunnen dat je autisme hier een rol in speelt.
Er is maar een manier om erachter te komen en dat is naar de huisarts gaan.
Hem/haar vertellen wat je klachten zijn en vragen hoe je met deze klachten om moet gaan.
Vooral ook vragen hoe je met je klachten om moet gaan als er niets aan de hand is.
Jij maakt je zorgen, om daar vanaf te komen heb je de hulp van een huisarts nodig.
Nu ben je zoveel energie kwijt met je zorgen te maken en dat is zo jammer.
Dus ga naar de huisarts.

Oké dan weet ik het .

Het is ook zo verward dat alle kanker soorten op alle leeftijden kan voorkomen, was er maar bevestiging dat kanker alleen tussen de 50 en 80 voor komt.

Tja daar sta ik dan in het in de afgrond verdwijn en te bibberen van de kou. Ik heb er gewoon zo moeite mee om het te accepteren dat ernstige ziektes ook reeds op jonge leeftijd kan voorkomen niet zo zeer dat het zo is, maar meer om het feit dat ik bang ben dat ik het krijg ter, wel ik zo veel vage klachten heb.

Ik ben 27 jaar maar loop nog steeds met het idee rond dat ik nog lang niet uitgeleerd ben. Bij de meeste mensen is het zo als ze de 30 passeren dat ze een serieus leven hebben, een gezin, een full time fatsoenlijke baan, kinderen, en heel af en toe iets leuks ondernemen. Ik zelf heb niet echt een prettige jeugd gehad door mijn autisme al vanaf mijn 15e heb ik de een naar de andere depressie gehad en het hield maar niet op, vanaf mijn 21e was ik een spanning,s bom, die overall zorgen om heeft gemaakt. ! En eindelijk in 2006 voelde ik me mens totdat ik in 2007 op me zelf ging wonen. Alles door de war structuur kwijt, vertrouwelijke omgeving kwijt, de gemakzucht, en mijn moeder, broertje en zusjes tja ik kreeg weer last van angsten ,overgeef fobie, en de angst dat ik misschien wel hersenkanker zal hebben dik 2 jaar lang loopt ik met het idee rond dat ik het had. Dan een tijdje rust, en nu weer loop ik met het idee rond dat ik ernstig ziek ben het houdt maar niet op.

Ik wilde al normaal leven want ik heb een vriendin woon redelijk zelfstandig en binnenkort ga ik naar de kunstacademie. Maar ja helaas dat geluk is me ook niet gegund !


Het maakt me gewoon zorgen omdat ik diverse klachten heb. Nu ben ik ook nog eens moe, niet echt een eetlust en ik val af.
Maar ja maandag kan ik een verwijs kaart op halen voor het bloed prikken eerst even bekijken of ik geen infectie heb of bloedarmoede enzovoorts.

Zou je eens het volgende topic helemaal willen lezen?
Ik zeg hier niet mee dat jij aan hypochondrie lijdt, maar wie weet zijn er raakvlakken,
waardoor je meer begrip krijgt voor je situatie en er daardoor makkelijker mee om kunt gaan.
Kanker..? Langwerpige bult achter Sleutelbeen..

Ik heb je berichtje wel degelijk gelezen en ik probeer het te relativeren.

Ik ben me er van bewust dat er iets niet klopt, maar mijn verstand zegt misschien dat alles wel oké is omdat ook een paar jaar met het gevoel heb gelopen dat ik een hersentumor had wat nu gelukkig verleden tijd is.

13 weken geleden begon de ellende een beetje die nacht werd ik opeens wakker met een enorme benauwd gevoel ,het gevoel dat ik stikte ik dacht meteen aan die tumor in mijn hoofd, of misschien wel een hartinfarct. De benauwdheid bleef maar aan wakkeren 'het hield maar niet op' het verpeste echt alles weken lang. Ik was het zat en ging naar de arts ter, wel het net zo goed ging want ik ben toen een hele tijd niet geweest ik heb gezegd waar ik last van had en ik kon met een gerust hart de praktijk verlaten want het zal wel hyperventilatie zijn geweest.
'Een paar weken later', ik kreeg constant last van slijm in mijn keel, taai slijm en het stonk ook een beetje dus daar ging ik weer naar mijn arts. Hij heeft een kuurtje voorgeschreven want mijn neusholte was verstopt. Dit hielp aardig toen de kuur afgelopen was had ik daar geen last van.

Maar een tijdje later (2 weken.

Toen opeens kreeg ik een hevige benauwdheid onderweg toen ik naar mijn werk moeste de hele dag had ik er last van, maar dit was anders er klopte iets niet. Toch maar even naar de huisarts geweest dit keer was mijn eigen arts er niet, dus ik liet me onderzoeken door een andere arts wel in de zelfde praktijk. Een aardige vrouw alleen een beetje erg ADHD ze heeft mijn bloeddruk gemeten en mijn zuurstof gehalte laten meten dit was allemaal goed. Zo gedaan zo gezegd 'ik ging weer naar huis met een gerust gevoel. Maar dat was voor een korte duur, opeens moest ik weer noodgedwongen naar mijn arts omdat ik me nog niet lekker voelde, en 2 dagen later nog een keer omdat ik een bolletje in mijn nek had wat een talg klier bleek te zijn, ook had ik de klacht genaamd kriebelhoest dit overlegde ik met de arts, ze maakte zich ongerust over mijn toestand niet omdat ik lichaam,lijk iets mankeer maar psychische omdat ik heel erg angstig daar elke keer over de vloer kwam maar ze vond het niet erg dat ik kwam maar ik ze heeft me tips gegeven wederom omdat ze mij een verwijsbrief heeft gegeven voor de haptonomie (ademhaal therapie). Na die tijd ging ik een afspraak maken met de haptonomie en ik kon de volgende week daar wel terecht.

Ja. Dit bleek zo maar was eigenlijk een schim voor de zon, de maandag naar het weekend toen mijn arts op vakantie was heb ik dus een afspraak gemaakt met een andere arts omdat ik schreeuwende klachten heb zoals steken in mijn lichaam, nog steeds kriebelhoest, en slikproblemen (omdat ik het eten niet zo feilloos weg kreeg)dit heb ik overgebracht naar de arts en hij heeft me onderzocht (hartslag meten, longen luisteren, en een blaas test hoe hard ik kon blazen alles was goed. Dus ik verlate de praktijk weer wel met angst.

Maar de problemen stapelde zich op want ik had geen zin aan eten, val af, en een erge vermoeidheid wat slopende is wat blijkbaar tegen de avond minder wordt. Dus heb ik die praktijk weer gebeld en die dokter heeft me een verwijzing,s kaart geven voor een bloedtest.

Nu loop ik nog steeds rond met al die klachten maar ik ben niet zo zeer van plan om bloed te laten prikken want sowieso longkanker kun je daar niet uit constateren. Dus wacht ik maar tot mijn eigen arts er is die 1 september wel aanwezig is.

Het sloopt aan mij en het gaat maar niet over, wat begon met een onschuldige benauwdheid is bij mij weer uitgelopen tot een ramp.

Ga a.u.b. wel die bloedtest doen.
Het klopt dat ze uit een gewone bloedtest niet op kunnen maken of je longkanker hebt.
Echter een arts kan zoveel opmaken uit een bloedtest, dat het echt de moeite waard om te doen.
Stel dat ze vinden dat er een ontsteking is, dan kun je nu al behandeld worden i.p.v. over dik twee weken.
De uitslag duurt meestal 4 tot 5 dagen.
En als je dan 1 september naar je eigen dokter gaat, kan hij een veel beter gesprek voeren
met je, omdat dan de uitslag van je bloedtest er is.
En waarom zou jij longkanker hebben als het ook bijv. een longontsteking of een allergie kan zijn.
Hoe gaat het eigenlijk met de haptonomie?

Hallo daar ben ik weer. Ja ik heb me laten onderzoeken omdat ik er zat van was, ik heb bloed laten prikken en een longfoto laten maken. Alles was goed en er waren geen afwijkingen gelukkig

Trouwens ik heb nog een vraag, als de foto onduidelijk was enzovoorts omdat ik misschien niet goed heb ingeademd zeggen ze dat wel. Was alles een vraag ?

Ach het is wel goed anders hebben ze het wel gezegd. Nu ben ik echt dood op van alle stress die ik gehad heb, vooral van gisteren omdat ik bang was voor de uitslag.

hoi remexx,
weer een opluchting.
zo zie je maar weer waar een mens bang voor kan zijn !
pas op dat dit soort angsten je leven niet gaan leiden.
als al die klachten er lichamelijk zouden zijn,klinkt hard,maar dan zou je er niet meer zijn.
zoek via huisarts hulp om daar over te praten<je angsten>!
veel sterkte stoffeltje

Als een foto onduidelijk is, wordt hij afgekeurd en opnieuw gedaan.
Het klinkt alsof je nog wat twijfelt.
Dit kan een teken zijn van de ziekte hypochondrie.
Het is heel lastig voor jezelf om deze ziekte te hebben en het kost veel doorzettingsvermogen om er van te komen.
Mijn advies zou zijn gaan eens praten met de huisarts over de mogelijkheid dat je hypochondrie hebt.
Hoe eerder je start met een behandeling hoe beter.
Je blijft welkom hier.

Dan ben ik wel blij hoor. Ja deze rot ziekte genaamd hypochondrie is erg vervelend omdat het mijn leven beheerst momenteel.

Daarom zeg ik het ook.