Acute leukemie

[sara]

Vandaag heeft mijn beste vriendin te horen gekregen dat ze acute leukemie heeft. Het begon een paar weken geleden toen ze naar de dokter ging met klachten zoals: moeheid, duizeligheid, huilbuien, hoofdpijn. Dokter gaf aan dat ze depressief was dus gaf hij haar medicijnen. Ze ging zich helemaal niet beter voelen, kreeg grote blauwe plekken overal op haar lichaam, viel steeds bijna flauw, en kreeg onwijs steken in haar lichaam. Weer naar de dokter, die gaf aan dat het bijwerkingen van de anti depresiefa waren...niets aan de hand. Klachten werden steeds erger. ze kreeg plekken in haar mond, kreeg zwelling van tandvlees en spontane bloedingen in haar mond. Weer naar de dokter, die zag toch dat het niet klopte, we proberen een ander medicijn tegen je depressie....hielp niets....weer naar dokter...stop maar met de medicijnen. Gister nacht ging het helemaal niet goed met haar ze kreeg meer klachten. Dokter gebeld, hij heeft met spoed een ambulance gebeld. naar het ziekenhuis waar ze haar vanochtend hebben verteld dat ze acute leukemie heeft in een wel heel ver stadium. Die klote dokter heeft haar veel te lang laten rondlopen!!
Ik ben zo bang dat ze niet meer zal genezen. Ze had nog maar 13 goede bloedlichaampjes in haar lijf! je moet er een paar duizend hebben??
Kan iemand mij wat vertellen? groetjes s.

[Miek]

sorry, ik kan je niet veel vertellen, niet veel goeds iig.
een meisje bij mij in het dorp heeft dit, ze is nu bezig met haar kuren... zijn twee maanden voorbij, nog 25 maanden... waarna ze pas kunnen vertellen of het echt weg is. een meisje in mijn straat heeft het ook gehad. zij is ten gevolge van een longontsteking overleden.
mijn broer heeft acute lymphatische leukemie, prebeta cel non-hodgkin burkitt like. hij is niet meer te genezen, we hebben het op 9 december jl. gehoord(zijn 22 verjaardag!). er werd gezegd dat hij de kerst niet meer zou halen, hij leeft (wonder boven wonder) nog steeds...

als ik je een tip mag geven, probeer van ieder moment iets moois te maken, ookal is het heel pijnlijk en verdrietig, huil met elkaar, maar lach ook met elkaar!! soms zijn dingen niet te begrijpen of te bevatten.
een jongen zei ong 2 jaar geleden tegen mij: leef iedere dag alsof het je laatste is, ik begreep hem toen (achteraf gezien niet) drie weken erna is hij overleden (niet aan kanker) nu mijn broer ziek is en ik weet dat hij nooit 23 zal worden begrijp ik hem: leef iedere dag, zoals je wil, niet met feesten en bezatten (wat je als onbezorgde student vaak zo zou kunnen interpreteren) geef aandacht en liefde aan elkaar en probeer iedere dag tot een mooie en goede dag te maken, dat je niet achteraf gaat denken, had ik maar!

ik wens je heel veel sterkte!! ook voor je vriendinnetje!!!!,
mieke

[Happygirl]

lieve sara ik zal kort zijn want anders wordt het voor mij te emotioneel om alles weer naar boven te halen maar graag wil ik dit met je delen ik was 16 en ik zat onder de blauwe plekken ik woog nog maar 33 kilo normaal 55,en kon niet eens meer lopen,volgens de dokters had ik nog maar 1 liter bloed in mijn lichaam en mijn bloedplaatjes waren 8.
Ik heb vier gemo kuren gehad en een beenmergtranplantie en toen ik 18 was,was heel mijn ziekte weg en ik ben nu 33jaar.
Enzo gezond als een vis en gelukkig.Dus hoop is er altijd het is belangrijk voor diegene die ziek zijn dat er mensen om je heen zijn die steunen kracht en moed geven,ik ben ook vrienden kwijtgeraakt omdat ze het eng vonden .Ik vind het echt geweldig dat je haar steunt en niet laat vallen,want ik heb gezien bij andere jongeren in het ziekenhuis dat vele vriendjes en vriendinnen je laten vallen dat is zo erg!!
Ik wens jou veel sterkte en je vriendin veel sterkte en kracht en ook familie in deze moeilijke tijd en veel liefs van mij jolanda ik zal een kaarsje branden voor haar en de familie en je mag mij altijd mailen voor vragen ook familie als ze iets zouden willen weten dat mag gerust hoor xxxxjolanda

[christa28]

hier was zelfde problee m met mijn zoontje toen 2 jaar oud
3 weken lang artsen gebeld maar deden niks, hij kon niet meer lopen e nzijn rechterarm niet meer gebruiken ee nluier verschonen was voor hem ee nhel. Op de dag dat er na lang aandringen ee nbloedtest werd gedaan is mijn vader overleden door hersenbloeding. "sa vonds kwam de huisarts met spoed om te vertellen dat zijn bloedafgebroken werd en dus snel naar het ziekenhuis moest.De volgende ochtend met spoed naar academisch ziekenhuis.Er werd gezegd dat als het 2 dagen langer duurde zou hij zijn overleden.Niemand op dit forum moet gelijk zeggen dat vooruitzichten niet goed zijn zoiets moet je van je arts horen.Wij hebben er niet voor geleerd.Mijn zoontje leeft nog en theoretisch gezien zou hij a l3 keer zijn doodgegaan .
Ik wens je hee lveel succes, meer kan je niet doen . Je moet vechten maar ook willen vechten . Je levenslust hangt nooit af va nde kanker bij de ee nwint de kanker e n bij de ander wint het lichaam .Hee loneerlijk maar zo is het