hulp/tips gevraagd

[michelgery]

Toelichting:
Wat als dadelijk mijn ex-vrouw te overlijden komt?
Situatie:
-Ik ben in 2008 gescheiden van mijn vrouw
-We hebben 2 kinderen van 10 en 11 jaar waar over we co-ouderschap hebben.
-Ik heb sinds 2008 een geregistreerd partnerschap met een nieuwe partner.
- Mijn ex-vrouw is nu weer alleen en ligt nu met terminale kanker in thuis,de kanker zit in longen lever nieren buik enz. en ze heeft katheters in beide nieren en trombose aan beide benen. Hoelang ze nog heeft is natuurlijk niet duidelijk maar de prognoses zijn niet goed !
De kinderen weten dat mama niet lang mee te leven heeft, daar wordt in beide gezinssituaties open en eerlijk over gepraat.

Vragen:
- Waar moet ik allemaal op letten?
- Ben ik of of zijn mijn kinderen verantwoordelijk voor evt. schulden die ze na de scheiding gemaakt heeft.
- Welke regelingen zijn er straks voor mijn kinderen en hebben ze straks bepaalde rechten.
- er zullen straks nog veel meer vragen naar boven komen als het daadwerkelijk zo ver is, maar wie o wie kan mij nu alvast wat duidelijkheid verschaffen.

Als er mensen zijn met nog meer tips enz. dan hoor ik het graag

[liddy]

De kinderen zullen straks erfgenaam zijn.
Het beste is de erfenis benificair te aanvaarden.
Je kunt een beneficiaire aanvaarding zien als een middenweg tussen aanvaarding en verwerping. Je aanvaardt de erfenis en tegelijkertijd verwerp je de erfenis
als mocht blijken dat er meer schulden dan bezittingen zijn. Wanneer één erfgenaam beneficiair aanvaardt, moet de hele erfenis beneficiair worden afgewikkeld.
Als regel worden de erfenissen waar minderjarigen bij betrokken zijn altijd beneficiair afgehandeld.
Jij bent geen erfgenaam aangezien je gescheiden bent.
Doordat jij de co-ouder bent, ben jij de eerst aangewezen persoon om de kinderen onder je hoede te nemen, tenzij je ex per testament iemand anders heeft aangewezen.
Ook zal de vraag komen wat jouw huidige partner van de situatie vind en of jouw kinderen met haar kunnen opschieten.
Bel eens met de kinderbescherming of de rechtbank, zij kunnen je vertellen hoe het een en ander in zijn werk gaat.
Zij weten ook te vertellen of er bepaalde regelingen enz. in werking treden zodra je ex is overleden.
Ga praten met de school van de kinderen en neem contact op met de huisarts.
Wellicht is het een idee om met de kinderen in gesprek te gaan met de huisarts, zodat de huisarts voor je kinderen een vertrouwenspersoon kan worden,
die je kinderen daarnaast ook begeleid in het ziekteproces.
Is het al duidelijk wat de wensen van je vrouw zijn als het zover is? Betrek het liefst je kinderen hierbij, zodat ze straks niet in vertwijfeling zijn maar ze weten wat mama's wensen zijn.
Zeker door er nu over te praten, geeft het rust en kun je dit onderwerp laten liggen.

Stel hier gerust al je vragen.
Sommige kan ik beantwoorden, sommige iemand anders of iemand kan je op het juiste spoor zetten.

[michelgery]

Hoi Liddy,

Dank je wel voor je reactie.

Verschillende stappen hebben we al gemaakt.
-gesprek met de huisarts
- gesprek met school
-mijn huidige partner en de kinderen zijn al een twee-eenheid.

Hoe gaat het bv met persoonlijke bezittingen/herinneringen van de kinderen als er schulden zijn bv. is een vraag die speelt bij de kinderen, want ondanks dat ze 10 en 11 zijn, snappen ze dit soort dingen heel goed. Ik weet niet zeker of er schulden zijn, maar denk het haast wel.
En vragen ze dus of ze hun eigen speelgoed enz. wel mogen hebben en mama heeft een verzameling, waar ze allebeide straks 1 dingetje van op hun kamer hier willen hebben met een foto van mama erbij.

wat betreft haar wensen weet ik nog niet veel, vindt het een moeilijk iets om ter sprake te brengen, het is ook iets waar je eigenlijk _nog) niet bij stil wil staan, maar aan de andere kant, tja hoeveel tijd heeft ze nog.............. best wel dilemma's waar ik mee zit. Ik zie haar bv best vermageren. Warm eten doet ze niet, alleen koude gerechten, en diverse energievoedingen wat ik begrepen heb.

Waar kan/mag ik me wel mee bemoeien en waar niet, allemaal dingen waar ik mee worstel. Ik heb haar wel aangegeven dat het handig is om eens te praten met haar en mijn partner (die ook redelijk goed met elkaar overweg kunnen) over wat ze wil dat we straks aan de kinderen door kunnen gaan geven voor de toekomst, maar daar reageert ze nog niet echt op.

Komende maandag heb ik dan ook een gesprek met een psycholoog , zit met zoveel tegenstrijdige gevoelens, boosheid over wat er vroeger gebeurt is, zorgen over hoe de kids dit gaan doorstaan, en natuurlijk het feit dat je haar dit niet gunt.

Op afstand heb ik zo'n situatie als dit als eens een beetje meegemaakt, maar nu het je eigen directe ik voor een groot deel betreft is het heel erg onwerkelijk.

[liddy]

Ga naar de kinderbescherming.
Zij kunnen je vertellen wat jouw positie op dit moment is.
Hoe dan ook wordt de kinderbescherming ingeschakeld.
Door zelf contact met ze op te nemen, bouw je vanaf het begin een prettige relatie met ze op.
De gemeente heeft de plicht om iemand te begraven als de erfenis geweigerd is.
Zij worden dan de eigenaar van alle spullen en verkopen de inboedel om daarmee iets van de kosten van het begraven/cremeren terug te halen.
De gemeente is over het algemeen heel redelijk. Zeker als er kinderen bij gemoeid zijn.
Ga met de gemeente praten en dan is het vast mogelijk dat de kinderen spullen mee kunnen nemen.
Immers de spullen die zij mee willen nemen, leveren vaak te weinig op voor de gemeente.
Wat goed van je om voor jezelf hulp in te roepen. Het kan niet anders dan een heel verwarrende tijd voor je zijn.

[michelgery]

Mijn ex-vrouw ligt sinds zaterdag weer in het ziekenhuis.
Ze heeft een schimmelinfectie in de mond en uitdrogingsverschijnselen.
Alles wat ze binnen kreeg gooide ze er weer uit tot gal aan toe.

In het ziekenhuis is ze gelijk weer aan het infuus gegaan voor de vocht.
Ze is erg moe.

Maandag heeft ze nieuwe drains gekregen bij de nieren, maar gister bleek dat de urine nog steeds niet goed loopt, daar krijgt ze nu plastabletten voor. Dus eerst moet dit weer goed zijn voor dat ze evt weer naar haar huis mag.

Mijn oudste zoon zegt dat mama erg mopperig was gisteren, ik heb 'm verteld dat dit niet echt naar hem bedoeld zal zijn maar hij vond/vind het wel erg vervelend.

Hij vraagt zich nu ook erg af of zijn moeder zijn verjaardag nog wel haalt, hij is 8 mei jarig en zijn broertje de 23e.
Lastig hoor dit soort vragen, ik zou niet weten wat ik hem erop moet zeggen op dit moment.

Zo dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte !

Groeten Michel

[liddy]

Ja, hoe moet een kind nu begrijpen wat er allemaal gaande is.
Er bestaan meerdere boeken o.a. kankerspoken, deze is erg duidelijk.
Van het k.w.f. is er ook speciaal een forum voor kinderen nl. http://www.kankerspoken.nl
En een ander forum ook voor kinderen http://www.vokk.nl .
Het boek van Manu Keirse - KINDEREN HELPEN BIJ VERLIES wordt ook aangeraden.
Eerlijk zijn tegen de kinderen is het beste net wat de therapeut zei want kinderen hebben heel snel door wat er aan de hand is.
Ook zijn er hele mooi boekjes voor de kinderen kijk o.a. bij http://www.in-de-wolken.nl
Ik mag zo hopen dat er iets bij zit voor jou en de kinderen.
Hoe gaat het nu met jou?

[michelgery]

Hoi Liddy,

Met mij gaat het wel redelijk nu, ben van de medicijnen af, al hoewel ik wel merk dat ik dan weer wat meer pieker nu.

Heb wel het idee dat mijn ex en haar ouder een beetje de kop in het zand steken wat betreft de ernst van de situatie. Ze heeft maandag een folder gekregen over thuis sterven of in een hospice, maar haar moeder zegt ook , dat is niet iets waar je eigenlijk over na wilt denken.

Ik heb gezegd, dat het me beter leek dat wel te doen, want mijn gevoel zegt dat dit wel eens niet zo heel lang meer kan gaan duren. Maar ja dat is dan mijn gevoel.

De kinderen weten dat ze begraven wil worden, dat wist haar moeder nog niet eens bv, en als ik bij haar probeer bespreekbaar te maken om eens met mij en de kinderen te praten, zegt ze dat ze eerst alleen met hun wil praten, maar goed heeft ze nog wel genoeg tijd? Ik weet het niet.

Al met al blijft het een lastige situatie, ik hoop alleen dat haar en de kinderen een (te) lange lijdensweg bespaard blijft.

I'll keep my fingers crossed.

Michel

[michelgery]

Vandaag een gesprek gehad met de verpleging van mijn ex.

Ze gaat morgen met de ambulance weer naar huis om .............

Ja waarom, ze kan niets meer eten haar maag accepteert niks.

Ze drinkt wel, maar eens in de zoveel tijd komt ook alles er weer uit.

Ze zeggen laat haar van die paar goede uurtjes die ze heeft nog maar even goed genieten van haar kinderen.

Je ziet het allemaal aankomen en toch komt dit toch nog weer rauw op je dak, het gaat toch sneller achteruit dan je eigenlijk hoopt voor je kinderen.

We hadden het over de verjaardagen van 8 en 23 mei, maar volgens de verpleging is dat in haar situatie nog wel heel erg ver weg.

Nu maar hopen dat ze nog wat tijd heeft met de kinderen volgende week in de meivakantie.

pffff toch wel heftig hoor.

Michel en Gery

[liddy]

O, wat erg dat het zo snel gaat.
Inderdaad die verjaardagen liggen nog wel heel ver weg.
Toch kan het zo zijn dat haar eigen omgeving haar goed zal doen.
Is er voldoende zorg in huis voor haar en de kinderen?
Ik wens vooral de kinderen nog mooie goede momenten met hun moeder.
Wat is kanker toch een onmogelijke ziekte.