Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo allemaal,

Ik kwam dit forum tegen en zag hoeveel mensen er te maken krijgen met kanker en er hier over kunnen praten dus ik dacht, ik doe mijn verhaal en hoop dat het oplucht.

In 2009 kreeg mijn moeder borstkanker, na een afzetting van de borst, een okselklier toilet en een zware chemo in combinatie met hormoontherapie werd ons verteld dat het er goed uitzag en dat zij zich geen zorgen hoefde te maken over eventuele terugkeer van de kanker. In maart 2012 bleek echter ineens dat haar bloedwaarden verhoogd waren en na een heleboel onderzoeken en een second opinion bleek dan toch dat er sprake was van uitzaaiingen in de longen de lever en de botten.onze wereld stortte in en het hele gezin ( vader, zusje van 16 moeder en ik) probeerde te beseffen wat er gebeurd was. Mijn moeder is pas 50 en er werd ons in het ziekenhuis letterlijk verteld dat zij hieraan zou overlijden. In deze periode leefden wij allemaal in een roes en mijn vader kreeg ( had hij ervoor al een beetje maar dacht dat het maagzuur was ) steeds meer moeite met eten. Toen in april alles duidelijk was met betrekking tot diagnose en behandel methode van mijn moeder besloot mijn vader naar de dokter te gaan voor zijn maag problemen. Uit alle onderzoeken bleek dat mijn vader slokdarm kanker heeft een tumor van ongeveer 16 centimeter. Door middel van Chemo is geprobeerd de tumor voldoende te laten slinken zodat er geopereerd kan wordennmaar dit is helaas niet gelukt. Er wordt nu onderzoek gedaan naar eventuele uitzaaiingen in de lymfeklieren en wanneer deze schoon zijn wordt mijn vader zes weken bestraald waarbij hij 1 keer in de week chemo krijgt, deze behandeling is volgens de artsen gericht op genezing en daar hopen we nog steeds op.

Als ik mijn verhaal zo opschrijf kan ik me bijna niet voorstellen dat het ons echt overkomt maar als ik de andere ervaringen op dit forum lees denk ik : waarom wij niet? Het overkomt zo veel mensen en op zo'n grote schaal, als ik zie hoe sterk al deze mensen zijn krijg ik het gevoel dat wij dit ook aan kunnen.

Groetjes chrisje

Hoi Chrisje,

Op je vraag kan ik niet echt antwoord geven, maar...

Als we elkaar tegen zouden komen, kunnen we elkaar wel de hand schudden: ik zit in een vergelijkbare situatie.
Mijn ouders zijn beide ziek. Mijn moeder heeft borstkanker met uitzaaiingen op haar botten en in haar lymfen. Sinds 2009 wordt zij hiervoor behandeld, gelukkig is zij redelijk stabiel en heeft ze nu al best lang dezelfde behandeling. Mijn vader had al jaren veel klachten m.b.t. de stoelgang. Nadat mijn moeder zijn klachten aan een arts had verteld, moest hij meteen komen. Na niet veel onderzoek, was de diagnose snel duidelijk: darmkanker (bij de endeldarm). Eerst gingen we en de artsen ervanuit dat het nog te behandelen was, het idee was ook 'Door middel van Chemo geprobeeren de tumor voldoende te laten slinken zodat er geopereerd kan worden'. Maar door de hoge bloedwaardes van mijn vader gingen ze later toch onderzoeken of er uitzaaiingen waren. Ze dachten eerst van niet omdat mijn vader in goede conditie was, maar helaas. Uitzaaiingen in de lever en longen. Het hele plan van opereren was toen meteen van de baan, inmiddels heeft mijn vader nu één zware chemobehandeling gehad.. deze heeft niet aangeslagen. Nu is hij 4 kuren bezig met een andere behandeling, morgen krijgt hij scans om te kijken of de chemo iets gedaan heeft.

Al met al is het een behoorelijk heftige situatie, zeker omdat ik nog thuis woon. Toch ben ik ook redelijk positief ingesteld, veel mensen maken het mee en op dit moment zijn ze er nog en moeten we het beste ervan maken!

gr. Lianne

Hallo mensen,

Ik weet niet of jullie dit nog lezen maar ook ik zit in een vergelijkbare
Situatie. Alleen zit komen vader op moment in zen laatste levens fase.
Heb er geen woorden voor hoe erg ik het voor iedereen vind en wil iedereen heel
Veel sterkte en kracht toe wensen.

Groetjes Rita