mijn verhaal

[superdsimpel]

In 1987 zag mijn vrouw een bloedblaar in mijn nek zitten en ze zei mij naar de dokter te gaan.de plek werd verwijderd en na een paar dagen moesten wij komen om 1/2 6 bij hem.Klap in mijn gezicht,kanker(melanoom)en ik werd gelijk doorverwezen naar het AVL in amsterdam.ik werd geopereerd en er werd een stuk uit mijn nek verwijderd van 6 bij 2 cm uit voorzorg.Na 5 jaar en bijna denkende dat het goed was voelde ik in oktober 2001 een bobbeltje in mijn linkerhals en de arts zei mij dat het niks was,in februari 2002 waren dat opeens 2 bobbeltjes en ik vertrouwde het niet.Op naar het AVL weer ,punctie en ja hoor,uitzaaiingen in mijn lympfheklieren en opgenomen maar weer.Operatie Lympfheklieren eruit en daarna 6 bestralingen in de halsstreek.Toen ik weer thuis was wilde ik weer opnieuw alles oprapen en weer proberen iets van mijn leven te maken dus ook schimmelnagels aanpakken met medicijnen die ik had,na 6 weken kreeg ik zware pijn in mijn borststreek en ik belde een noodarts daar ik ook donker plaste.Hij dacht aan nierstenen en gaf me lactulosesiroop.Het werd niks en ik belde het AVL zelf weer en de bestralingsarts belde me terug dat ik maandags moest komen voor een scan.Maar we gingen die zaterdag op vakantie en ik moest dus thuisblijven wat de nodige emoties loshaalde.Thuis blijven dan maar en ze verzekerde mij dat als ik kwam zij alles in werk zou stellen dat ik snel op vakantie kon.Tijdens die scan zag ik al zelf dat t mis was en de bevestiging kwam al snel,uitgezaaide kanker in mijn lever en mild en nog 2 maanden te leven,meer echt niet.Ik moest gelijk naar boven voor een chemokuur en we gingen dinsdag op vakantie met een chemokuur achter me kiezen.Na 3 chemokuren voelde ik al dat god de leiding over dit project nam en ik voelde een serene rust over me heen.tijdens een scan was al duidelijk dat t zo was want de tumor in mijn lever was met 25% van 4 naar 3 centimeter geslonken.Naarmate de chemo,s opstapelde gingen de waardes in mijn bloed gestaag omlaag en de arts zei al dit is fenomenaal. Na 21 chemokuren en een paar CT-scan,s stelde hij de vraag,hebben wij wel eens een PAT-scan gedaan,ik antwoorde van niet en hij stelde dat voor te doen.Ik dus om 6 uur s,morgens met vrouw naar het AVL en om 9 uur na een injectie met radioactief spul lag ik in de vrachtwagen onder de scanner.3 weken later waren wij weer in het AVL en na een bloedafnamegingen wij samen naar de afdeling van Dr, de Gast voor de resultaten zoals gewoonlijk of me bloed inorde was.De arts vroeg ons te komen en ik dacht nu al na 10 minuten,das vroeg.Ik zei tegen hem ,u heeft de resultaten toch nog niet en hij zei nee,maar ik wil even wat met u doorspreken.ik dacht ojee en liep toch welgespannen met hem mee.Hij vroeg ons te gaan zitten en vertelde ons dat hij er niks van begreep maar mijn lever was totaal hersteld en alle tumoren(doorzaaid) waren gestorven.In mijn milt was nog een lichte activietijd te zien en hij vertelde ons dat dat geen probleem was daar hij al de operatie geplant had daar je je milt makkelijk kunt missen.Mijn vrouw en ik vroegen wat hij met die plekken op me lever ging doen en hij antwoorde ons,weet ik veel.Hij zei,ik kan daar niks mee omdat dat niks is.Ik begon te huilen en mijn vrouw keek opgelucht en we vroegen aan de arts of hij dit vaker had meegemaakt.Nee dus,in zijn loopbaan en al in de 60 dus nog nooit.Hij vroeg mij wel wat ik gedaan had en ik vertelde hem dat ik altijd had uitgesproken ,Ik ben gereinigd door uw bloed en het geloof dat het goed kwam en vele gebeden door anderen dat DAT het was keek hij me verlegen maar toch bewonderend aan en zei ,u bent echt een godswonder meneer .Nu a.s vrijdag word ik opgenomen en maandag de 15e word ik geopereerd en word mijn milt verwijderd.Ik vroeg hem nog of ik genezen ben als mijn milt eruit is en hij antwoorde JA.Ik krijg nu nog 2 chemokuren na de operatie uit voorzorg en dan een imuumkuur om alles zeker te stellen en dan kan ik mijn leven weer voortzetten gelukkig.Nou dit is mijn verhaal en ik denk wel dat dit een wonder is....


Cor ,Haarlem