mijn man heeft longkanker,wat nu???
mijn man heeft longkanker,wat nu???
drie weken geleden is bij mijn man longkanker geconstateerd. Dat was een hele klap voor ons beiden. Ik doe mijn uiterste best om zo positief mogelijk te blijven.Maar dat valt niet mee. Mijn man ligt de hele dag op bed of op de bank met zware hoofd en spierpijnen. Allemaal spanning dat snap ik, maar hij zit zo in de put dat hij eigenlijk nergens meer zin in heeft. Ik loop dan ook behoorlijk op mijn tenen. Graag zou ik het samen met hem door worstelen maar hij sluit zich helemaal af. Ik weet me dan ook haast geen raad meer. De huisarts heeft iets kalmerends voorgeschreven maar dat helpt niet echt. hoe kan ik dit het beste aanpakken zodat hij leert omgaan met zijn ziekte en me erbij betrekt?
Hoi...
Ik denk dat je man bezig is om het door te laten dringen dat hij ziek is, de acceptatie- fase. Dit kan nog wel even duren. Want hij zal denk ik zn hele leven aan zich voorbij zien trekken en bij kanker denken we meestal direct aan het ergst... Ik heb geen idee hoe oud jullie zijn, (niet dat dat héél veel uitmaakt) maar ik vroeg me af of jullie kinderen ofzo hebben. Ik kan niet echt tips geven hoe je er mee om moet gaan maar ik denk dat je man wat meer tijd voor zichzelf nodig heeft. Al kan de partner en eventuele kinderen zich afgestoten voelen... Misschien is het een tip om met een maatschappelijk werker te gaan praten. Of een goeie vriendin ofzo in vertrouwen te nemen. Ik zelf houd al heel erg lang een dagboek bij, voor mij werkt dit perfect!!! Maar t zijn maar ideeén. Zelf ben ik vaak op deze site te vinden omdat mn moeder van vorig jaar aug ziek was; kleincellig longcarcinoom, met op den duur uitzaaïngen naar allerlei plekken. Mijn mam is 15 sep jl gestorven en 20 sep begraven... Maar laat je hier aub niet door ontmoedigen want je kunt niemand met elkaar gaan vergelijken!!!! Mijn moeder is 52 jaar geworden. Ik zelf ben trouwens 25 jaar.
Heel veel sterkte!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes Miep
Ik denk dat je man bezig is om het door te laten dringen dat hij ziek is, de acceptatie- fase. Dit kan nog wel even duren. Want hij zal denk ik zn hele leven aan zich voorbij zien trekken en bij kanker denken we meestal direct aan het ergst... Ik heb geen idee hoe oud jullie zijn, (niet dat dat héél veel uitmaakt) maar ik vroeg me af of jullie kinderen ofzo hebben. Ik kan niet echt tips geven hoe je er mee om moet gaan maar ik denk dat je man wat meer tijd voor zichzelf nodig heeft. Al kan de partner en eventuele kinderen zich afgestoten voelen... Misschien is het een tip om met een maatschappelijk werker te gaan praten. Of een goeie vriendin ofzo in vertrouwen te nemen. Ik zelf houd al heel erg lang een dagboek bij, voor mij werkt dit perfect!!! Maar t zijn maar ideeén. Zelf ben ik vaak op deze site te vinden omdat mn moeder van vorig jaar aug ziek was; kleincellig longcarcinoom, met op den duur uitzaaïngen naar allerlei plekken. Mijn mam is 15 sep jl gestorven en 20 sep begraven... Maar laat je hier aub niet door ontmoedigen want je kunt niemand met elkaar gaan vergelijken!!!! Mijn moeder is 52 jaar geworden. Ik zelf ben trouwens 25 jaar.
Heel veel sterkte!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes Miep
mijn man heeft longkanker,wat nu?
Hoi Miep,
Je vroeg je af hoe oud we waren en of we kinderen hebben. Nou ,mijn man is 51 en ik ben 53. We hebben al grote kinderen die uit huis wonen.Het is gewoon erg moeilijk op dit moment om met de situatie om te gaan. Mijn man was altijd een sterke persoonlijkheid en nu is daar niets meer van over. Als ik hem door het huis zie strompelen lijkt hij wel 85. Dat doet veel verdriet. Vorig jaar was ik zelf erg ziek en hij heeft me er echt doorheen gesleurd. Nu sluit hij zich voor iedereen af. Gelukkig hebben we een goede huisarts die altijd voor ons klaar staat. Ik heb hem dan ook gebeld, en ik verwacht hem vandaag op visite.Morgen moet mijn man naar het ziekenhuis voor een conditietest. En donderdag weer naar de longarts om te horen wat er gaat gebeuren. Hij moest eerst met de artsen van het Radboudziekenhuis in Nijmegen overleggen hoe het best te behandelen.mijn man heeft nl in beide longen een tumor. hopelijk loopt het allemaal goed af. Ondanks alles knok ik er voor.
Groetjes Lisager
Je vroeg je af hoe oud we waren en of we kinderen hebben. Nou ,mijn man is 51 en ik ben 53. We hebben al grote kinderen die uit huis wonen.Het is gewoon erg moeilijk op dit moment om met de situatie om te gaan. Mijn man was altijd een sterke persoonlijkheid en nu is daar niets meer van over. Als ik hem door het huis zie strompelen lijkt hij wel 85. Dat doet veel verdriet. Vorig jaar was ik zelf erg ziek en hij heeft me er echt doorheen gesleurd. Nu sluit hij zich voor iedereen af. Gelukkig hebben we een goede huisarts die altijd voor ons klaar staat. Ik heb hem dan ook gebeld, en ik verwacht hem vandaag op visite.Morgen moet mijn man naar het ziekenhuis voor een conditietest. En donderdag weer naar de longarts om te horen wat er gaat gebeuren. Hij moest eerst met de artsen van het Radboudziekenhuis in Nijmegen overleggen hoe het best te behandelen.mijn man heeft nl in beide longen een tumor. hopelijk loopt het allemaal goed af. Ondanks alles knok ik er voor.
Groetjes Lisager
praten
Hoi lisager
tje meid weet je al wat meer over je man en z,n kankerform?
Heb n.l zelf ook longkanker en niemand om mee te praten
wel via het ziekenhuis een oncologe gekregen die ik ieder moment kan e-mailen of bellen
Het belangrijkste is de acceptatie
pftttttt heb er heel wat moeite mee gehad en soms nog
en praten praten
Als je man altijd heel sterkt is geweest zal dat voor hem ook niet snel op te hoesten zijn om te praten, maar blijven proberen en positieve dingen te doen, valt niet mee hoor maar zo probeer ik hetzelf
hoop dat je wat aan m,n antwoord hebt
denk maar zo de lamme helpt de blinde
veel kracht en liefde
groetjes Elly
tje meid weet je al wat meer over je man en z,n kankerform?
Heb n.l zelf ook longkanker en niemand om mee te praten
wel via het ziekenhuis een oncologe gekregen die ik ieder moment kan e-mailen of bellen
Het belangrijkste is de acceptatie
pftttttt heb er heel wat moeite mee gehad en soms nog
en praten praten
Als je man altijd heel sterkt is geweest zal dat voor hem ook niet snel op te hoesten zijn om te praten, maar blijven proberen en positieve dingen te doen, valt niet mee hoor maar zo probeer ik hetzelf
hoop dat je wat aan m,n antwoord hebt
denk maar zo de lamme helpt de blinde
veel kracht en liefde
groetjes Elly
begin de dag met een lach
Re: praten
sjelly schreef:Hoi lisager
tje meid weet je al wat meer over je man en z,n kankerform?
Heb n.l zelf ook longkanker en niemand om mee te praten
Via de website van SDK kun je je inschrijven bij "lotgenoten longkanker", dat is een emailgroep voor mensen met longkanker. Omdat die niet openbaar is zoals dit forum, kun je daar veel gemakkelijker praten met lotgenoten.
groetjes
Anneke
Re: praten
Anonymous schreef:sjelly schreef:Hoi lisager
tje meid weet je al wat meer over je man en z,n kankerform?
Heb n.l zelf ook longkanker en niemand om mee te praten
Via de website van SDK kun je je inschrijven bij "lotgenoten longkanker", dat is een emailgroep voor mensen met longkanker. Omdat die niet openbaar is zoals dit forum, kun je daar veel gemakkelijker praten met lotgenoten.
groetjes
Anneke
oké had ik al geprobeerd maar ging toen wat mis daar
zal nog eens kijken bedankt
begin de dag met een lach
Terug naar “Naasten en relaties ...”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten