schoonzusje met botkanker
Geplaatst: Wo 04 Sep 2002 11:53
Hallo,
Mijn schoonzusje van 38 jaar heeft botkanker (ziektje van Kahler).
Haar 3 broers zijn allemaal gecontroleerd of ze stamceldonor voor haar konden zijn. Maar jammer genoeg is dit niet zo. Dit kwam als een slag met een hamer bij de broers aan. Ze konden hun enige zusje niet helpen.
Maar waar hun nog veel meer moeite mee hebben is, dat mijn schoonzusje geen contact wilt hebben. Niet alleen geen contact met de familie maar ook met vrienden en bekenden.
Zij is nooit iemand geweest die veel contacten had. Ze heeft haar gezinnetje, haar werk, en vrienden waar ze af en toe over en weer op bezoek gingen.
Zij vind dat nu ze ziek is, dit opeens allemaal moet veranderen en wel tegen haar zin in dan bezoek moet ontvangen.
Het enige contact dat er is, is tussen haar en mijn man en ik. Ik ben een soort contactpersoon die alles weer aan de rest van de familie doorgeeft.
Iedereen respecteerd haar wens natuurlijk, maar dit wordt toch als heel moeilijk ervaren. Vooral als ze straks de hele zware chemo-kuur krijgt. Wij denken dat ze dan toch echt de steun van haar familie en goede vrienden nodig heeft.
Ik vind dit vooral erg voor de broers en schoonzussen die alles via mij moeten horen en haar zelf niet te spreken krijgen.
Wie herkent dit en hoe hebben jullie dit eventueel opgelost?
Lotje ???
Mijn schoonzusje van 38 jaar heeft botkanker (ziektje van Kahler).
Haar 3 broers zijn allemaal gecontroleerd of ze stamceldonor voor haar konden zijn. Maar jammer genoeg is dit niet zo. Dit kwam als een slag met een hamer bij de broers aan. Ze konden hun enige zusje niet helpen.
Maar waar hun nog veel meer moeite mee hebben is, dat mijn schoonzusje geen contact wilt hebben. Niet alleen geen contact met de familie maar ook met vrienden en bekenden.
Zij is nooit iemand geweest die veel contacten had. Ze heeft haar gezinnetje, haar werk, en vrienden waar ze af en toe over en weer op bezoek gingen.
Zij vind dat nu ze ziek is, dit opeens allemaal moet veranderen en wel tegen haar zin in dan bezoek moet ontvangen.
Het enige contact dat er is, is tussen haar en mijn man en ik. Ik ben een soort contactpersoon die alles weer aan de rest van de familie doorgeeft.
Iedereen respecteerd haar wens natuurlijk, maar dit wordt toch als heel moeilijk ervaren. Vooral als ze straks de hele zware chemo-kuur krijgt. Wij denken dat ze dan toch echt de steun van haar familie en goede vrienden nodig heeft.
Ik vind dit vooral erg voor de broers en schoonzussen die alles via mij moeten horen en haar zelf niet te spreken krijgen.
Wie herkent dit en hoe hebben jullie dit eventueel opgelost?
Lotje ???