Koppige ouders

[Anya]

Wie herkent dit?
Vader is ziek, maar ouders houden ons, de kinderen, er vandaan omdat ze ons niet tot last willen zijn?
Wellicht een generatie-probleem, maar artsen zijn half-goden en weten alles, wij mogen geen kritische vragen stellen.
Alles wat we aanbieden wordt afgeslagen, kortom, wij voelen ons als kinderen volkomen machteloos en weten niet meer wat te doen.
Ik zou erg graag ervaringen delen, tips, advies, etc.
Alvast bedankt!

[liddy]

Is het een idee om een afspraak met hun huisarts te maken?
De huisarts mag weliswaar niets vertellen over de medische kant,
maar hij/zij kan dan wel horen hoe de houding van jullie ouders richting de kinderen is.
Dit is voor hem/haar belangrijke informatie.
Misschien kan hij/zij helpen om jullie meer betrokken te laten zijn.
Veel succes.

[Anya]

Bedankt voor de tip!
We hebben dat al geprobeerd, ook een gesprek met de chirurg.
Maar m'n moeder is falikant tegen en we willen niet achter haar rug om gaan. Maar misschien moet dat dan toch maar?

[liddy]

De arts mag omwege van privacy niets vertellen over de medische kant.
Hij/zij mag wel horen hoe jullie er tegen aankijken.
Je wilt over jullie gevoelens praten, je wilt advies over hoe jullie er het beste mee om kunnen gaan.
Daarvoor is hun huisarts de meest aangewezen persoon.
Hij heeft contact met jullie ouders en de specialisten.
Als de huisarts weet hoe de familie er mee omgaat, is dat nuttige informatie voor hem/haar.
En daar is niets mis mee.

[Anya]

Een kleine doorbraak: we gaan met de huisarts praten, maar met ouders erbij ..

[liddy]

Dat is fantastisch.
De huisarts kan dan, in jullie bijzijn, toestemming aan je vader vragen om jullie meer te mogen vertellen.
Succes met het gesprek.

[Letter]

Hoe is het gegaan Anya?
Misschien zijn ze ook wel bang; als er over gesproken wordt is het ook ineens heel erg echt.
... Zo sprak een dochter die de ouders er in eerste instantie zoveel mogelijk buiten wilde laten

Veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je je erg machteloos voelt.

[Anya]

Het is niet gegaan, het was al te laat.
Mijn vader is inmiddels in een verzorgingstehuis gestorven.
M'n moeder is helemaal lamgeslagen, heeft alle controle uit handen (moeten) geven en nu kunnen we dus eindelijk met alle artsen praten.
Maar ja, dat is allemaal achteraf gepraat.
Het was sowieso gestorven, maar zijn lijden had minder gekund en dat is jammer, om het maar licht uit te drukken.

In ieder geval bedankt voor het meeleven!

[liddy]

Och, wat jammer.
Gecondoleerd met het verlies van je vader.
Het is gegaan zoals hij het wilde en dat is heel moeilijk te verwerken als je weet dat het menselijker had gekund.
Heel veel sterkte de komende tijd.

[Letter]

Gecondoleerd Anya...
Sterkte voor alles wat komen gaat.

[Anya]

Dank jullie wel. Nu is echt alles voorbij ..
Maar het gaat wel goed met me, hoor!

[liddy]

Je doet het toch wel rustig aan hè.
Neem de tijd om alles te verwerken.
Veel sterkte.