mn moeder heeft alvleesklierkanker met uitzaaiingen

[stoffeltje]

hoi jannie,
meis ik schrik ervan,al zat het eraan te komen.
van harte gecondeleerd met het verlies van jullie moeder.
logisch dat je huilt ,het is je moeder en veel te vroeg afscheid nemen..
ik wens je heel veel sterkte en liefs in komende tijd.
liefs anita

[Sophietje]

Hoi Janine,

Ach... jeetje! Je moeder is overleden!! Gecondoleerd lieve Janine!
Ik zat me net nog te bedenken hoe het met je zou gaan.. aangezien het alweer een paar dagen geleden is dat je wat schreef.

Ik leef met je mee!
Wanneer is ze overleden en hoe is dat gegaan? Zijn jullie erbij geweest?

Wat een verdriet! Ik kan me het zo goed voorstellen. Als je behoefte hebt je ei hier kwijt te kunnen dan moet je dat vooral doen hoor! Ik kan me voorstellen dat je ook overweldigd wordt doordat alle spanning van de afgelopen maanden er nu allemaal uit komt.

Ik kijk elke dag hier op het forum. Ik wou dat ik wat voor je kon doen...

Ik wens jullie heel veel kracht toe. Hopelijk kan je je ooit eens troosten met het idee dat ze nu niet meer hoeft te lijden. Maar wat zal je je moeder missen!

Ontzettend veel sterkte gewenst!

Liefs,

Sophietje

[Sophietje]

Hey meid,

Ik heb je een PB gestuurd.

Liefs,

Sophietje

[janineb]

ben ik weer eens. Voel me zo verdrietig en alleen dat ik mijn heil hier weer kom zoeken. Ik mis mn moeder zo verschrikkelijk. Juist op momenten dat je er helemaal doorheen zit wil je je moeder bellen tenminste ik dan. dat kan gewoon helemaal nooit meer. Ik mis haar zo erg dat het pijn doet.


Janine

[stoffeltje]

hallo janine,
het is zeker een groot gemis,het is ook nog zo kort geleden.
er zijn dan nog zoveel momenten dat je haar nog nodig hebt ,haar wat willen zeggen of nog wat wilt vragen.
de pijn is nog erg scherp.
zijn er mensen buiten de fam. waar je er ook over kunt praten?
en een goede huilbui is goed af en toe.
goed dat je dan ff hier komt.
je zal het gevoel nog wel een tijd houden.
maar in je hart heb je haar nog.
zelf heb ik het dat gevoel alsof ze nog over mijn schouder mee kijkt.
hoe gaat het met je kinderen?
liefs anita

[janineb]

Hoi Anita,

Met mn kinderen gaat het volgens mij wel goed. Ze praten veel over mn moeder, ook met anderen dat lijkt me goed. Mn jongste zegt steeds dat Anna haar liefste oma is en dat ze het meest van iedereen van Anna houdt. Morgen gaan we naar haar graf omdat zij dat graag wil, we brengen bloemen en beeldjes die ze wil neerleggen. Ze hebben nog weinig gehuild. Donderdagavond moest de oudste huilen, ik was moe en kortaf tijdens het naar bed brengen. Ineens moets ze heel hard huilen om mn moeder. ze vertelde over wat ze zo leuk vond aan mn moeder en dat ze nu zo verdrietig was. Toen begon de kleinste ook. Die moest niet huilen om Anna, maar om michael Jackson zei ze. Zoet he. Meiden weer mee uit bed en met zn drieen op de bank even knuffelen. Ik heb een traantje meegedaan maar geprobeerd om er voor hun te zijn en ze weer iets te geven om mee door te kunnen. Anna zit op een wolk en kijkt naar ons. Ze is nooit helemaal weg, omdat we van haar houden en ze in ons hart is etc. Het gaat tot nu toe best goed met ons, maar ik voel aan alles dat het echt moeilijk is en gaat worden. Ik ben alleenstaand en dan zit je 's avonds toch echt alleen op de bank, voel me erg eenzaam. Ookal heb ik veel vrienden en vriendinnen, het zijn juist die momenten dat alles stil wordt die moeilijk zijn. Ik ben niet zo dat ik dan iemand bel, wil mensen ook niet overvallen met mijn verdriet. Mn zus is een weekje met vakantie en ik gun haar ook haar rust even. Maar ik heb haar eigenlijk wel nodig. Ik stuur haar wel smsjes en dan stuurt ze terug maar ze begint niet. Mn moeder is denk ik voor mij de enige nu die voor me zou kunnen zorgen en zij is er niet. het maakt me bang voor de toekomst nu, hoe ga ik het redden en leuk hebben, wat heeft het trouwens ook allemaal voor zin, life sucks. Ik weet dat deze gedachtes komen en gaan maar nu heb ik ze en het lukt even niet om ze weg te krijgen. dank voor je steun weer, voel ik me toch niet zo alleen.

Groetjes Janine

[stoffeltje]

hoi janine,
even het kwijt moeten, dat had en heb ik soms nog.
dus als het je hoog zit, gooi het er hier maar uit.
zelf ben ik er ong. 4 maal daags.
er is ook een topic geopend voor vrouwen/mannen die met elkaar gewoon over hun verlies kunnen praten.
goed dat je zei dat oma op een wolkje zit, ieder kind gaat er anders mee om.
en ze steunen op je, en dat maakt het ook weer zwaarder voor jou!
fijn dat het toch even hielp hier te zijn.
gewoon een gilletje geven hoor en het niet alleen zitten oppotten.
liefs anita

[Sophietje]

Hoi Janine,

Wat zul je je ellendig voelen, zonder je lieve lieve mama. Natuurlijk doet het ontzettend pijn. Leef met je mee.
En wat een lieve kindjes heb jij! Samen met z'n drieeen huilen op de bank is heel waardevol en daar kan je weer even energie uit halen. Zij willen jou misschien ook wel willen troosten, dus het is helemaal niet verkeerd als ze zien dat hun mama verdrietig is.

Ik hoop dat je, ondanks je pijn, kracht kunt halen uit de herinneringen die je samen met je moeder hebt en het idee dat ze inderdaad wel vanuit een wolk met jullie meekijkt.

Ik wou dat ik een helend wondermiddel voor je had, maar dat heb ik helaas niet. Weet dat wij hier met je meeleven en aan je denken!

Liefs,

Sophietje

[janineb]

Lieverd! Klopt de meiden houden me op gang ze zijn enorm lief en doen gelukkig ook gewoon hun ding.

groetjes janine

[stoffeltje]

hoi janine,
het doorgaan met je eigen leven zal in het begin flink tegen vallen.
maar in de loop der tijden,bij ieder anders,gaan de scherpste kanten eraf.
al kan je het je nu nog niet voorstellen.
ze blijft altijd aanwezig,maar ze heeft nu haar rust en is van de pijn af,zeker van die laatste dagen die jij ook zo intensief hebt mee gemaakt.
zelf heb ik het idee bij mijn ouders graf dat ik hun bloemenbedje op ga knappen en daar krijg ik een goed gevoel van.
dat is met kinderen ook goed te benoemen <het bloemenbedje waar oma slaapt>.
laat de kinderen rustig delen met je verdriet,is voor jullie samen goed.
liefs anita

[janineb]

Hoi dames,

De eerste werkdag zit er weer op hoor. Ben eerder weggegaan omdat het hondje van mn zus werd opgehaald. Was ook wel erg blij vroeg weg te kunnen, hardstikke moe. Al mn collega's komen natuurlijk op me af en praten met me. Maar na ongeveer 10 mensen zit je er dan toch wel even doorheen. Ben lekker moe dus ga heerlijk slapen straks. Denk dat dat geen probleem zal zijn vandaag. Hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad. Was weer lekker hot he!? Hoe gaat het met jou Anita? ben steeds weer zo van me af aan het babbelen dat ik even geen aandacht had voor jou en je bent nog wel altijd zo lief voor mij en Sophietje

groetjes Janine

[stoffeltje]

hoi janine ,
hier alles goed hoor,een lekker lui weekend.
fijn dat ze er op je werk toch aandacht aan besteden.
weer de eerste werkdag erop zitten ,goed hoor!
je kinderen zullen de hond wel missen.
je zal best goed slapen na zo een intensieve dag.
warme douche en lekker je bed in.
wat afleiding is best goed hoor.
en je eigen leven weer op pakken.
werk je 5 dagen in de week?
liefs anita

[liddy]

Ja, dat iedereen op je werk langskomt, dat herken ik. De een na de ander.
Je wilt niet onbeleefd zijn, maar inwendig denk je "nu even niet"
Probeer niet teveel van jezelf te eisen, doe het rustig aan.
Je hersenen werken nu eenmaal op dit moment een standje lager.
De routine is er even uit.
Laat dat gebeuren, het hoort erbij.
Aan de ene kant is werken fijn, want het leidt je af. Aan de andere kant kan werken een hele belasting zijn.
Probeer daar tussen in te laveren.
Veel drinken op je werk, dan ga je vanzelf meer naar het toilet en heb je even een moment voor jezelf.
Fijn dat je hier je ei kwijt kunt, daar is dit forum ook voor.
Ook al heb ik niet altijd een pasklaar antwoord. Ik begrijp uit eigen ondervinding waarover je het hebt.

[janineb]

Hoi dames,

Ik laat weer even iets van me horen. Sophietje en ik babbalen de laatste tijd vooral via pb's maar ik heb haar al een week niet gehoord. Ik hoop dat het betekent dat ze even helemaal niet bezig is met het geheel. Met mij gaat het best goed. Af en toe overvalt het verdriet me ineens en moet ik gewoon huilen. Ik denk wel bijna de hele dag aan mn moeder maar draag het gewoon met me mee. Vandaag weer in haar huis geweest, spullen uitzoeken met mn zus. Wat een klus, we zijn nog lang niet klaar. Daarna zijn we met de kids en mn tante(zus moeder) naar de begraafplaats geweest en hebben even bij mn moeder gezeten. Het was een prachtige dag. Ik hoop dat het goed met jullie gaat.

groetjes Janine

[stoffeltje]

hoi janine,
dat je moeder nog dagen in je hoofd en hart is kan nog best een tijd duren.
het was je moeder,uit goed je verdriet,maar wees ook blij dat ze van haar pijn af is.
en nu haar rust heeft.
het was de laatste periode ook best zwaar voor jullie om dit zo mee te maken.
probeer ook de mooie momenten vast te houden,en niet alleen het verdriet.
fijn dat jullie langs het graf zijn geweest,het geeft toch een goed gevoel dat het er mooi bij staat voor je moeder.
het mooie weer speeld dan ook een grote rol hè!
dat gevoel heb ik bij mijn ouders graf altijd,een voldaan gevoel,ze zouden het erg mooi vinden.
huil als je verdriet hebt maar zak er niet in weg.
de scherpe punten slijten echt!
de kinderen zeker morgen ook weer naar school.

sophietje was een weekend weg geweest en tot zover ik weet gaat het naar omstandigheden wel.
ong. een week geleden.

en tuurlijk zal je ook weer aan het werk gaan.
heel veel sterkte,ms. tot horens
anita

[janineb]

Hoi Stoffeltje,

Natuurlijk lig ik toch weer wakker. Alle indrukken en emoties bij het uitzoeken van de spullen en verdelen van de voor ons waardevolle spulletjes. Alle spullen roepen emoties op en ik kan het niet helpen dat ik toch regelmatig voel dat iemand me te slim af is geweest. Zo vervelend om te moeten doen, steeds maar keuzes maken. Mn zus en ik hebben besloten het verdelen echt op gevoel te doen en niet op waarde. We hebben het ook echt heel goed samen en alles gaat in harmonie. Toch heb ik hier en daar het gevoel dat het niet helemaal eerlijk gaat. Ik vindt dat zo lastig omdat ik niet goed kan bepalen of dat ook echt zo is of dat het gewoon mijn moeite is met het loslaten van spullen van mn moeder. Mn zus is getrouwd en haar man fluister haar ook zo hier en daar wel iets in heb ik het idee. Zo heeft hij een lening bij mn moeder en zij stelt nu voor de helft daarvan gewoon aan mij te betalen. het gaat uiteindelijk toch door de helft. Ik vindt dat het hele bedrag gewoon betaald moet worden en dat de hypotheek daarvan betaald moet worden tot het huis verkocht is. ben ik nou suf omdat het uiteindelijk toch allemaal doormidden gaat of probeert iemand hier slim te zijn? Niet mn zus denk ik. pfffffffff daar kan ik nou echt wakker van liggen. Ik vind geld sowieso niet de moeite om onze relatie voor de wagen, maar dat wantrouwen voelt niet prettig. Ik denk dat het er allemaal gewoon bij hoort, maar jemig slapen lukt niet zo best. Ik heb nu ook een tas vol schoolspullen van mijzelf staan. Ik weet niet wat ik er mee moet. het lijkt de betekenis te hebben verloren nu mn moeder er niet is om mee te kijken. Ik ben instaat om het zo weg te gooien maar dan krijg ik misschien weer spijt.
k weet trouwens dat Sophietje een weekendje weg ging en heb haar daarna nog een keertje gesproken, daarna blijft het echter stil. Maar goed we kunnen niets anders dan afwachten en hopen dat alles goed gaat.

groetjes Janine

[stoffeltje]

hoi janine,
ow wat herken ik dat!
volgens mij in iedere famillie zo.
het verdelen van de ouderlijke spullen.
daar sta je dan en alle dierbare spulletjes met herinnering en voor je moeder toch waardevol,en ga zo maar door.
ga dat maar eens verdelen,en eerlijk niet eerlijk.
soms is je hoofd er nog niet bij ook.van alles 1 en dan wat naar wie!
bij ons gingen er 3 grote containers weg!
bij iedere fam. loopt het wel scheef.
er komen altijd scheve ogen.
het verdelen hoort eigelijk alleen door de warme kant van de fam. te worden gedaan,dus jij en je zus.
tenzij anders vastgelegt.
en je huis volbouwen met al die herinneringen gaat niet.
wel is het verstandig om het gewoon in een kast te zetten en er pas later het uit te zoeken.
op eventuele papieren na.
dat geeft meer rust,je gevoel is er nu nog teveel bij.
zal vandaag even een pb"tje naar sophie sturen en vragen hoe het gaat.

maar probeer je er door te trekken en jullie relatie is ook erg belangrijk.
het is pijnlijk het verdelen en wegdoen van de spullen,het hoort ook bij het afscheid nemen van je moeder!!
zakelijke kwestie"s van geld daar snapte ik ook niet veel van op dat moment.
groetjes en sterkte
anita

[liddy]

Het verdelen zou enkel door de warme kant moeten gebeuren.
Spullen zoals jouw schoolspullen gewoon meenemen naar jouw huis en over een half jaar bekijken wat je er mee doet.
Dus ook met andere spullen waarvan je echt twijfelt meenemen en over een paar maanden beslissen.
Net wat je zegt, de lening moet gewoon afbetaalt worden en daarvan kunnen de lopende kosten betaalt worden.
Ik denk dat je voor de afwikkeling van de erfenis een notaris nodig zult hebben, nu er een huis is.
Neem een contact op met een notaris en vraag om informatie.
Succes, want het is niet gemakkelijk.

[Sophietje]

Hoi dames,

Ik ben er weer!

Eigenlijk heb ik weinig toe te voegen op wat de andere dames reeds hebben geschreven. Het lijkt me bijzonder lastig, omdat het nog allemaal gevoelig ligt en je niemand voor het hoofd wil stoten.
Ik hoop dat je er uit komt!

Sterkte.

Groetjes,

Sophietje

[janineb]

Hoi dames,

leuk weer even wat van je te horen sophietje, gelukkig was je inderdaad gewoon lekker aan het rondleven.
Ik was vannacht duidelijk weer over mn toeren. van al dat uitzoeken raken mn hersenen gewoon even overstressed en dan kan ik mezelf niet goed stoppen. het roept zoveel emotie op waar je eiegnlijk zo weinig mee kan. gelukkig ben ik inmiddels weer gekalmeerd en denk ik nu weer Tjeeeeeeeeeeeeeeemig, waar doe je druk over. Mn zus en ik zijn gelukkig ook de enigen die over het verdelen gaan en dat gaat ook eigenlijk goed. Je wilt het eiegnlijk gewoon allemaal niet doen en daar wordt je dan zo naar van denk ik. Ik wil gewoon mn moeder terug basta! We hebben al een notaris gelukkige en ook een oom die de grote lijnen van de afhandeling in de gaten houdt. Niets aan de hand dus, ik trek het gewoon niet zo goed. wel een goed idee van het uitstellen van uitzoeken. Ik zet het gewoon in mn schuur en zie het straks wel weer.
Mis mn moeder zo erg vandaag

knuffels Janine

[stoffeltje]

hoi janine,
schrijven helpt vaak op zo een moment,van je afschrijven.
of wat je nog wou zeggen, of gewoon, mam ik heb je nu zo nodig bv.
je gevoel opschrijven van dat moment!
hou het schrift bij jezelf, het blijft jouw gevoelsschrift.
liefs anita

[janineb]

Hoi dames,

Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het over het algemeen best goed. Maar vandaag is weer eens zo'n dag. Misselijk, pijn in mn hart verdrietig. Ik mis mn moeder zo verschrikkelijk. Ik heb bijna geen familie meer , zij was mn steun en toeverlaat. Voel me alleen op de wereld ookal heb ik twee mooie dochters. het lijkt allemaal soms net een vreselijke nachtmerrie, dan kan ik ook niet bevatten dat ze echt weg is. Ik vraag me af of ik nog wel echt geluk kan ervaren zonder haar. mn Kinderen waren eerst niet zichtbaar erg aangedaan. Nu huilt mn kleinste bijna iedere dag om haar oma. Als ik boos ben wil ze naar Anna, als ze verkeerd wakker wordt huilt ze om Anna. Ik ben blij dat ze haar emoties uit, maar heb het zelf ook nog zo moeilijk. Vandaag hadden we een nogal hevig conflict en toen zei ze dat ze dood wilde. Ik wil ook naar Anna. Niet echt dood natuurlijkn maar wel naar haar. I heb haar gezged dat ze nooit meer mag zeggen dat ze dood wil omdat dat heel erg is. Ik heb ook gezged dat ik ook naar Anna wil maar dat dat niet kan omdat ze dood is en dat wij daarom lief tegen elkaar moeten zijn. Wij hebben elkaar tenslotte nog, maar het volet wel erg mager op het moment. geen vader, geen moeder, een halve tante en oom en dat is het wel zo, behalve dan mn zus natuurlijk. Ik merk dat nu ruim een maand later mensen veel minder gaan bellen. Ik doe ergmn best om sterk te zijn nu denken ze blijkbaar dat het wel ok is en gaat het leven gewoon door. Ik ben niet ok ik ben zo verdrietig.


Janine

[stoffeltje]

hoi janine,
er zijn dagen en tijden dat je haar erg mist hè!
en dan ook de kids die haar ook missen.
ieder kind reageerd daar zo anders op,het kleinkind van mijn broer denkt dat hij bij het konjntje is wat dood was.
je dochtertje was zeker heel erg verbonden met haar oma hè!
maar je gelukkige tijden krijg je echt wel terug hoor!
het is pas 1 maand na je moeders verlies.
eerst kon ik het ook niet vatten toen ze overleden was.
je zal haar best nog een tijd missen ,maar de scherpen kanten van haar overlijden en dat ze er niet meer is ,worden minder scherp.
je geluk van je eigen leven komt ook weer.
maar niet te depressief blijven.
probeer leuke dingen te doen met de kinderen.
het begrip dood zijn is voor je dochtertje nog niet goed te begrijpen maar de emoties heeft ze wel.
het verliezen van vrienden en kennisen dat herken ik.
eerst heb je in de periode er omheen meer contact en dan wordt het voor hun minder.
het is iets waar jezelf de eerste stappen in moet ondernemen.
niet afwachten,ze komen niet vanzelf weer aan.
even bellen of een afspraakje maken om iets leuks te gaan doen.
het zijn zeker bij jou ook de avonden die dan stilvallen hè!
alleen en je gedachten gaan verder.
neem een goed boek of zoek dan wat afleiding.
kan je dan je zus bellen dat je er over kan praten?
probeer maar goed te slapen dat helpt ook,anders voel je je de dag erna ook niet 100%.
liefs anita.

[liddy]

Het is zo een natuurlijke reactie je geen raad weten.
Bedenk wel dat je dochter als ze zegt dat ze ook dood wil, niet beseft wat ze zegt.
Ze wil echt niet dood, maar denkt als ik nu ook dood ga, ben ik weer bij Anna.
Jou mist je dochter niet, want jij bent in haar buurt.
Dood is vaak voor kinderen erg moeilijk te bevatten.
Heel goed dat jij het bespreekbaar houdt met je dochter.
Het ligt beslist niet aan jou, maar het gebeurt steeds weer dat 'vrienden' in tijd van nood afhaken.
Ik had met mijn man een hele vriendenkring, daar is er nog 1 van over.
En dit hoor je van iedereen die in hetzelfde schuitje zit.
Schrijf het op in je agenda als je je erg rot voelt.
Schrijf het ook op in je agenda als je iets hebt meegemaakt wat goed voelde.
Op die manier houd je meer grip op jezelf.
Vaak herinner je dat een week heel slecht ging en als je daarna in je agenda naar die week kijkt,
dan blijkt het toch meegevallen te zijn en dat geeft je toch weer lucht voor de volgende week.
Probeer je niet groot te houden, dit is niet vol te houden en daarmee verschuif je je verdriet dat
er toch op een of andere manier uit moet komen.
Heel veel sterkte.

[Sophietje]

Hee Janine,

Je bent weer op het forum. Natuurlijk mis je je moeder en jouw kindjes missen Anna ook erg. Wat fijn dat ze hun emoties bij jou kwijt kunnen, ondanks dat je er zelf er ook zo moeilijk mee hebt.
Heeft het opschrijven van de dingen zin? Lucht dat bij jou op? Weet je voor jezelf manieren waardoor je weer even je ei kwijt kunt? Ik ben sporadisch weer aan het schilderen, en dat lucht mij echt op. Ik schreef veel, maar dat doe ik nu weer weinig gek genoeg.
Groothouden hou je inderdaad niet vol, de bom zal hoe dan ook barsten. Ook je kindjes zullen het echt niet raar vinden als hun mama ook om hun oma moeten huilen. Misschien is het een idee wat met je dochters te verzinnen om samen te doen en om oma bijvoorbeeld te herdenken (iets te maken om op het graf te zetten, of om thuis op te hangen zodat oma altijd bij jullie is?).

Ik denk inderdaad dat mensen om je heen moeilijk kunnen beseffen hoe kaal het is zonder je moeder. Misschien weet ik pas echt waar je het over hebt als mijn moeder er ook niet meer is.
Toen ik gisteravond in bed lag, moest ik ineens om mijn moeder huilen, gek he? Ik was 2 weken vergeten dat ze ziek is, wat op zich heel fijn was, maar ik moest denken aan hoe het zou zijn als ze er niet meer is en hoe verdrietig ik zou zijn..

Ik hoop dat je iets vindt waarmee je je hart kan opluchten, zodat je je verdriet een plek kan en mag geven.

Hou je taai!

Groetjes,

Sophietje