Mijn moeder heeft darmkanker...
Geplaatst: Za 23 Aug 2014 17:29
Hallo allemaal,
Ik heb me hier aangemeld, omdat bij mijn moeder (55) fase 4 darmkanker is gevonden.
Helaas, weer iemand erbij met die verschrikkelijke ziekte.
Afgelopen dinsdag heeft ze de diagnose gehad.
Het begon met buikpijn en krampen, zo heftig dat ze op de SEH belandde, en daarvandaan is het gaan rollen.
Ze kreeg een echo, waarbij er verschillende vlekken op haar lever te zien waren.
Daarna een darmonderzoek gehad, en daar zijn verschillende agressieve tumoren gevonden.
Dus de darmen zijn de primaire oorzaak, met uitzaaiingen naar lever en slokdarm.
Dit hadden we nooit verwacht, en zeker niet in zo'n ver stadium.
Over 1,5 week heeft ze een CT scan, en daarna wordt beslist wat er nog gedaan kan worden qua behandeling.
Zelf zijn de artsen vrij negatief, maar ik ben blij dat ze toch een CT scan krijgt.
Wat zo frustrerend is, is het lange wachten.
Vanaf ziekenhuis bezoek t/m CT is ruim een maand, en dat terwijl elke dag telt.
Maar helaas, er zijn zoveel ernstige patienten en het is verschrikkelijk druk.
Wij wonen in Canada, en op zich is de gezondheidszorg goed, maar de wachtlijsten zijn hier ook lang.
Ik ben zelf getrouwd, we hebben een zoontje van ruim 18 maanden, en ik heb vier broers waarvan er nog drie thuis wonen.
Voor mijn beide ouders en ons allemaal is het een enorme schok, en zo onwerkelijk nog.
Af en toe dringt het besef binnen dat mijn moeder er misschien binnenkort niet meer is, en dan voelt het echt alsof ik een trap in mijn maag krijg.
Ik probeer mijn emoties er te laten zijn, of niet, zoals het komt.
Daarnaast probeer ik zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen, en ook de positieve kanten te bekijken.
Stel dat mijn moeder een fataal ongeluk had gehad, dan hadden we nooit afscheid kunnen nemen.
Je krijgt dan een telefoontje, en thats it.
Daarnaast heeft ze mijn huwelijk mee kunnen maken, de geboorte van haar eerste kleinkind en het huwelijk van mijn broer.
Maar ik besef me dat het nog zwaar gaat worden, en ik heb me hier aangemeld om van me af te kunnen schrijven als het even teveel wordt af en toe.
Fijn dat er zo'n forum als dit bestaat!
Ik heb me hier aangemeld, omdat bij mijn moeder (55) fase 4 darmkanker is gevonden.
Helaas, weer iemand erbij met die verschrikkelijke ziekte.
Afgelopen dinsdag heeft ze de diagnose gehad.
Het begon met buikpijn en krampen, zo heftig dat ze op de SEH belandde, en daarvandaan is het gaan rollen.
Ze kreeg een echo, waarbij er verschillende vlekken op haar lever te zien waren.
Daarna een darmonderzoek gehad, en daar zijn verschillende agressieve tumoren gevonden.
Dus de darmen zijn de primaire oorzaak, met uitzaaiingen naar lever en slokdarm.
Dit hadden we nooit verwacht, en zeker niet in zo'n ver stadium.
Over 1,5 week heeft ze een CT scan, en daarna wordt beslist wat er nog gedaan kan worden qua behandeling.
Zelf zijn de artsen vrij negatief, maar ik ben blij dat ze toch een CT scan krijgt.
Wat zo frustrerend is, is het lange wachten.
Vanaf ziekenhuis bezoek t/m CT is ruim een maand, en dat terwijl elke dag telt.
Maar helaas, er zijn zoveel ernstige patienten en het is verschrikkelijk druk.
Wij wonen in Canada, en op zich is de gezondheidszorg goed, maar de wachtlijsten zijn hier ook lang.
Ik ben zelf getrouwd, we hebben een zoontje van ruim 18 maanden, en ik heb vier broers waarvan er nog drie thuis wonen.
Voor mijn beide ouders en ons allemaal is het een enorme schok, en zo onwerkelijk nog.
Af en toe dringt het besef binnen dat mijn moeder er misschien binnenkort niet meer is, en dan voelt het echt alsof ik een trap in mijn maag krijg.
Ik probeer mijn emoties er te laten zijn, of niet, zoals het komt.
Daarnaast probeer ik zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen, en ook de positieve kanten te bekijken.
Stel dat mijn moeder een fataal ongeluk had gehad, dan hadden we nooit afscheid kunnen nemen.
Je krijgt dan een telefoontje, en thats it.
Daarnaast heeft ze mijn huwelijk mee kunnen maken, de geboorte van haar eerste kleinkind en het huwelijk van mijn broer.
Maar ik besef me dat het nog zwaar gaat worden, en ik heb me hier aangemeld om van me af te kunnen schrijven als het even teveel wordt af en toe.
Fijn dat er zo'n forum als dit bestaat!