mijn vader heeft nog maar enkele maanden te leven

[christiane]

dank je schattie, ik zal er ook altijd voor je zijn, hoe moeilijk het ook zal zijn, we slaan er ons wel door

[KarinBa]

Ik was er al een beetje bang voor, want er waren al een hele tijd geen berichtjes van jullie hier...
Christiane en Kristeltje, gecondoleerd met het overlijden van jullie man en vader...
Tis vreselijk oneerlijk, en het doet zo'n zeer....
Ik wil jullie dan ook heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd..
Inderdaad, Kristeltje, hij zal altijd voortleven in jullie hart....
Sterkte allebei..ik denk aan jullie...

Liefs, Karin

[kristeltje]

dankjewel karin!!
en natuurlijk zal ik er altij voor je zijn mamsie!!

[christiane]

dank u wel karin voor de steun, ik weet dat wij nog een moelilijke periode te gaan hebben, de leegte, momenteel kan ik niet veel meer zeggen, want mij verdriet is nog te groot
christiane

[christiane]

hallo,
ik kan het nog altijd niet geloven, het is verschrikkelijk en pijnlijk en de leegte, natuurlijk heb ik mijn kinderen nog, maar die moeten hun eigen leven leiden, ik weet echt niet hoe het verder moet, nu is er nog veel drukte, de regeling van de begrafenis enz.., al de mensen om je heen, maar dat kan niet blijven duren, die hebben ook hun eigen leven, ik weet ik kan altijd op de steun van mijn kinderen rekenen, maar die hebben het momenteel ook zeer moeilijk, ik weet echt niet hoe het verder moet, maar de tijd zal wel raad bregen zeker, dit moest ik even van mij afschrijven
christiane

[kristeltje]

mama, wij zullen er altijd voor je zijn! gunter en isabelle en bart en ik! en als je ziet hoeveel familie ier elke dag staat!! allemaal om onze famillie te trooste! en ook om zelfs wat troost te vinde, want iedereen heeft ons papa graga gezien, hij had geen vijande! en dat zal je zaterdag ook wel zien, de kerk zal overvol zitte, ons papa was en is nog altij eenngeliefd mens!! hij is echt mijn grote voorbeeld, net zoals hij ook mijn grote voorbeeld bent, hou sterkj jij je nog houd! mama, als je zin ebt om te huile, aarzel dan niet en pak me is goe vast en huil is goe, da lucht op! gisterenavond, toen hij al sliep hbe ik ook nog zitte huile en toen heb ik et kussentje dat ik vna papa had gekrege is goe vastgepakt!! en tkan mss dom klinke é, ma ik voelde da ons papa toen in de kamer was! hij waakt nog altij over ons, hij beschermt ons nog altij, zoals hij altijd al eefrt gedaan!
en je zegt on eige leve lijde, maar jij maakt deel uit van ons leve é! dus we late je zeker niet in de steek!

[christiane]

dank je schattie, je bent een grote steun voor mij, maar soms hou ik me sterk omwille van jullie verdriet en ik weet wel dat ik op mijn kinderen kan rekenen en vele familieleden, maar het doet toch pijn hoor !!!
mamsie

[kristeltje]

tuurlijk doet et pijn, voor ons ook! maar we ebbe elkaar é!!

[Gast]

Lieve, lieve mensen,

Wat ben ik blij dat ik deze site heb gevonden! Eindelijk "lotgenoten" die van elkaar weten waar ze doorheen gaan! Ik heb daar zón behoefte aan. Ik ben 31 jaar en mijn vader (64 jaar) is vorig jaar 27 sept. gestorven aan een hersentumor. Vorig jaar op 20 juni kregen we te horen dat ie mét operatie nog ongeveer 8 maanden te leven zou hebben en zonder operatie nog 3 maanden. Hij heeft de keus gemaakt zich te laten opereren. Maar na 3 maanden kreeg ie er een darmperforatie bij. Helaas konden ze hem daar niet meer aan helpen omdat ie nog zón zware operatie niet zou overleven. In die maanden van zorg voor m'n vader was ik zwanger. Maar van de zwangerschap heb ik niet kunnen genieten. Ik heb alleen maar ziekenhuis in, ziekenhuis uit gerend. Totdat ik niet meer kon lopen. Toen werd ik door m'n man in een rolstoel naar m'n vader gebracht. Gelukkig ben ik bij zijn overlijden geweest. Maar de pijn is nog steeds zo groot. Mijn dochtertje die een week na het overlijden is geboren zal mijn lieve vader nooit kennen. Dat is iets wat heel diep bij me zit. De vraag "waarom"? daar kom je gewoon niet uit. Daarom vind ik het heel fijn om met lotgenoten te praten. Lieve mensen, sterkte allemaal.

Juliette

[kristeltje]

oh wat erg voor je! mss kan je eens aan mn mama vrage hoe zei daarmee is omgegaan, ik heb mijn opas ook nooit gekend! en tja, mijn kindere zulle hunne opa ook nooit kenne!! en dat vindt ik wel spijtig

[christiane]

lieve juliette,
zoals je wel zult gelezen hebben, heb ik mijn man pas verloren op 17 mei, mijn kinderen hebben ook nooit een opa gekend, hoe ik daar mee om ben gegaan zal ik je later nog eens vertellen, want momenteel is mijn verdriet nog te groot,
nog veel liefs
christiane

[KarinBa]

Hoi Juliette,
Ik ben 2 weken geleden mijn moeder verloren aan longkanker,en 20 jaar geleden is mijn vader overleden aan longkanker. Je kunt begrijpen dat mijn verdriet ook erg groot is.
Wil je me mailen, kan dat altijd, je mag natuurlijk ook via dit forum je verhaal aan me kwijt hoor....
Liefs, Karin

P.s. ik ben 32 jaar, en heb een zoontje van 2,5

[KarinBa]

Christiane en Kristeltje,
Hoe het met jullie gaat hoef ik niet te vragen, jullie hebben verdriet, veel verdriet....
Ik wil jullie morgen, heel erg veel sterkte toewensen. Ik begrijp dat jullie man/vader dan begraven wordt?
Sterkte allebei. In gedachten ben ik bij jullie...

Liefs, Karin

[kristeltje]

dankjewel karin, je houd je wel sterk ook é!! of hoe gata et nu met jou??
tja morge zal een harde dag worde!!

[Gast]

Lieve Christiane en Karin,

Bedankt voor jullie reacties! Christiane, het lijkt me vreselijk om al zo vroeg je man te moeten missen, en je kinderen hun vader! wat is het toch oneerlijk allemaal. En jij Karin, op je 12e je vader en nu je moeder. Wat hard dat jou zoontje zijn lieve oma ook al niet mag leren kennen. En ook al zou je aardige schoonouders hebben, het is toch anders als je eigen ouders.
Woorden schieten op dit moment te kort. Ik kan alleen maar zeggen sterkte allemaal en tot schrijfs!
Juliette

[christiane]

liefste juliette,
ik moet dit even van me afschrijven, de pijn binnenin is verschrikkelijk soms ondragelijk, ik kan het moeilijk uitdrukken, als ik thuis weg ben en onder de mensen, gaat het wel, maar eens thuis zie ik alles voor mij, het is erg moeilijk te aanvaarden, je zou nog zoveel moeten doen op die leeftijd, maar ja we moeten verder maar momenteel zie ik het echt niet zitten, gelukkig is mijn dochter nog thuis, daar heb ik nog veel steun aan, want anders zou ik het echt niet weten

christiane

[kristeltje]

tja, we zullen et nog lang moeilijk hebben! in het school heb kik daar ook nie vele problemen mee, ge zijt omringd door kweenie oevele mense en ik amuseer mij wel redelijk! ma dan thuis, leren, pff da wilt echt nie lukke, nu eb kik mij net anderhalfuurtje goe kunne concentrere en kdenk dak et wel kan, ma de rest van den dag zowa voorbereidinge gedaan vo et exaam en tja take gemaakt, das nie zo intensief denke as lere é! pff, keb echt schrik, ikke die altij zon goei punte eb! maja, de leerkrachte zulle da wle rekening mee houde zeker!! en ik wil goe lere, alles vo ons papa, tis alleen moeilijk om mij te concentrere! en dan terstraks in de winkel, zon papa me zijn zoontje bezig, toen ha dik et ook moeilijk! ik wil mijn papa terug!!
hoe ga jij er nu me om juliette??

[christiane]

lieve schat,
alles heeft zijn tijd nodig, en van je leren moet je, je echt niet veel aantrekken, je zult er wel komen, je bent een slimme meid hé, en doe nog een eforke voor ons papa hij zou er echt blij mee zijn, en ook later voor jou is het heel belangrijk, natuurlijk begrijp ik dat het nu enorm moeilijk, maar we slaan er ons wel door hé, en als ik het even niet zie zitten, let daar maar niet altijd op, want dat zal nog geruime tijd duren, je bent een echte schat
mamsie

[christiane]

hallo,
jullie zullen me al wel kennen, maar ik heb echt behoefte om in contact te komen met vrouwen die hetzelfde doormaken als ik, ik zou zo graag eens weten hoe zij hiermee omgaan ??

christiane

[Gast]

Ja, ik weet wat er in je omgaat.

Ik heb mijn vader vorige week begraven, hij kreeg in november 2001 te horen dat hij longkanker had. Het ging erg snel heel slecht met hem. In maart dit jaar kregen we te horen dat mijn moeder in allebei de longen kanker heeft.Er is geen verdere behandeling mogelijk, ze had al uitzaaiingen. Afgelopen vrijdag is zij opgenomen in het ziekenhuis met een zware longontsteking. Dit alles is erg onwerkelijk en lijkt op een boze droom. :'(

[kristeltje]

tja ik weet wat je bedoelt, je denkt gewoon dat je aan het drome bent en je hoopt dat je zo snel mogelijk wakker wordt!

[Skyer]

But then reality kicks in. Geen droom hij gaat echt dood. En wat dan?

[kristeltje]

u derop voorbereide! ok das moeilijk ik had da ook elemaal nie verwacht, ma tis er dan ineens en ge moe da provere te aanvaarde! ik eb da pas vorige week beseft en vandaag is hij al ene maand dood en tbegin altij ma erger en erger te worre!

[Gast]

Ik kan voor mijn gevoel nog helemaal geen afscheid nemen van mijn vader, want net begraven , gaan we alweer met mama door, ze ligt nog steeds in het ziekenhuis , ze is gisteren van een 4 persoons kamer naar een 1 persoons kamer gegaan. Je hebt je vader net goed een week begraven , moet je toch de moed erin houden voor mama, terwijl ze dus ook weet dat ze nog maar kort te leven heeft. Dit is erg onwerklijk voor mij. De ene dag denk ik dit is niet waar allemaal en ga je gewoon de dag door voor mijn gevoel. De dag daarna voel ik mijn erg leeg en weet niet wat ik moet doen!? Je voelt je zo leeg en machteloos, en denk waarom allebei in een half jaar tijd? Papa was 61 jaar. Mijn lieve sterke!!! moeder echt een doorzetter is ook pas 61, maar een pittige. Moeten ze in het ziekenhuis vast nieten aan haar bed, anders blijft ze niet liggen!!!

[kristeltje]

ooh wat erg! tja ja kan je wel sterk houde voor je mama, allda is het beste! maar je zal wel genoeg vrienden hebben waar je is goed kan uithuile!