Veel mogelijkheden
Geplaatst: Wo 29 Nov 2006 19:01
Hall beste mensen,
Er bestaan enorm veel beschrijvingen om een ziekte als kanker op een andere wijze te benaderen dan de reguliere medische wereld.
Op zich is er niets mis met de medische wetenschap, het is echter slechts één kant van de medaille.
Zoals alles een keerzijde heeft, bestaat er ook een tegenstelling van de reguliere medische wetenschap, nl de esoterische psychologie.
Beide hebben evenveel bestaansrecht, anders zouden ze eenvoudigweg niet zijn ontstaan.
Het is niet eenvoudig om je daar zomaar voor open te stellen, laat staan je erin te verdiepen.
Ik heb geen ervaring op het gebied van kanker, tenminste niet bij mezelf.
Op dit ogenblik heb ik er wel mee te maken, omdat bij mijn vrouw borstkanker is geconstateerd.
Ik ben wel ernstig ziek geweest (colitis ulcerosa) en de medische wereld kon daar niet meer dan een "doemscenario" tegenover stellen.
Ik moest beginnen met medicatie (ontstekingsremmers, de dosering verdubbelen, opereren, stoma, bijverschijnselen, kanker en misschien wel dood gaan).
Ik zei tegen de arts dat ik ook zou doodgaan als ik een paar minuten geen adem zou halen.
Ik was al jarenlang op zoek geweest in die esoterische psychologische wereld, maar kon ook niet loskomen van de medische wereld.
Ik leerde beide werelden accepteren en respecteren en heb mij in beide verdiept.
Zo ontstond geleidelijk aan het inzicht, dat ik zelf in staat zou moeten zijn om genezing te bewerkstellingen, weliswaar met hulp van beide werelden, maar uiteindelijk moest ik zélf een aantal noodzakelijke veranderingen in mijn bewustzijn teweeg zien te brengen.
Dat was waarlijk geen eenvoudig proces, maar ik merkte wel dat de tweede opvlamming van de ziekte minder hevig was en minder lang duurde. De derde opvlamming was nog lichter en duurde nog slechts enkele maanden.
Daarna ben ik niet meer ziek geweest, al bijna 3 jaar niet meer.
Ik zeg niet, dat ik niet opnieuw ziek zou kunnen worden of dat ik in staat zou kunnen zijn om kanker te voorkomen.
Ik zeg zeker niet dat ik in staat had moeten zijn om mijn vrouw te behoeden voor kanker. Het is zoals het is, mijn vrouw is haar eigen persoonlijkheid en ik ben ik. Ieder leeft zoals hij leeft, samen en/of alleen.
Wij leven al meer dan 30 jaar samen, in liefde en trouw.
Toch overkomt het mijn vrouw.
Inzicht in (ziekte)symptomen of kanker betekent niet vanzelfsprekend dat je eraan kunt ontkomen.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik een bepaalde ervaring heb opgedaan, die mij een enorm zelfvertrouwen heeft opgeleverd en tevens het vertrouwen biedt dat ik op een evenwichtige manier door het leven kan gaan, mij op een creatieve wijze kan ontplooien en een betekenis kan hebben voor andere mensen.
Wat ik in elk geval heb verwezenlijkt is, dat ik geen angst meer heb voor de angst om kanker te krijgen.
Ik kan niet meer dan leven, als ik niet leef ben ik dood en als ik niet dood ben, leef ik.
Ik geniet van het leven, omdat ik het lief heb, als ik het leven haat, zal het leven mij haten.
Ik spreek het vertrouwen uit, dat mijn woorden anderen zullen inspireren tot een verdere ontwikkeling van zijn of haar persoonlijke bewustwordingsproces, met of zonder kanker.
En als dit niet het geval is, is het ook in orde.
Jacques
Er bestaan enorm veel beschrijvingen om een ziekte als kanker op een andere wijze te benaderen dan de reguliere medische wereld.
Op zich is er niets mis met de medische wetenschap, het is echter slechts één kant van de medaille.
Zoals alles een keerzijde heeft, bestaat er ook een tegenstelling van de reguliere medische wetenschap, nl de esoterische psychologie.
Beide hebben evenveel bestaansrecht, anders zouden ze eenvoudigweg niet zijn ontstaan.
Het is niet eenvoudig om je daar zomaar voor open te stellen, laat staan je erin te verdiepen.
Ik heb geen ervaring op het gebied van kanker, tenminste niet bij mezelf.
Op dit ogenblik heb ik er wel mee te maken, omdat bij mijn vrouw borstkanker is geconstateerd.
Ik ben wel ernstig ziek geweest (colitis ulcerosa) en de medische wereld kon daar niet meer dan een "doemscenario" tegenover stellen.
Ik moest beginnen met medicatie (ontstekingsremmers, de dosering verdubbelen, opereren, stoma, bijverschijnselen, kanker en misschien wel dood gaan).
Ik zei tegen de arts dat ik ook zou doodgaan als ik een paar minuten geen adem zou halen.
Ik was al jarenlang op zoek geweest in die esoterische psychologische wereld, maar kon ook niet loskomen van de medische wereld.
Ik leerde beide werelden accepteren en respecteren en heb mij in beide verdiept.
Zo ontstond geleidelijk aan het inzicht, dat ik zelf in staat zou moeten zijn om genezing te bewerkstellingen, weliswaar met hulp van beide werelden, maar uiteindelijk moest ik zélf een aantal noodzakelijke veranderingen in mijn bewustzijn teweeg zien te brengen.
Dat was waarlijk geen eenvoudig proces, maar ik merkte wel dat de tweede opvlamming van de ziekte minder hevig was en minder lang duurde. De derde opvlamming was nog lichter en duurde nog slechts enkele maanden.
Daarna ben ik niet meer ziek geweest, al bijna 3 jaar niet meer.
Ik zeg niet, dat ik niet opnieuw ziek zou kunnen worden of dat ik in staat zou kunnen zijn om kanker te voorkomen.
Ik zeg zeker niet dat ik in staat had moeten zijn om mijn vrouw te behoeden voor kanker. Het is zoals het is, mijn vrouw is haar eigen persoonlijkheid en ik ben ik. Ieder leeft zoals hij leeft, samen en/of alleen.
Wij leven al meer dan 30 jaar samen, in liefde en trouw.
Toch overkomt het mijn vrouw.
Inzicht in (ziekte)symptomen of kanker betekent niet vanzelfsprekend dat je eraan kunt ontkomen.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik een bepaalde ervaring heb opgedaan, die mij een enorm zelfvertrouwen heeft opgeleverd en tevens het vertrouwen biedt dat ik op een evenwichtige manier door het leven kan gaan, mij op een creatieve wijze kan ontplooien en een betekenis kan hebben voor andere mensen.
Wat ik in elk geval heb verwezenlijkt is, dat ik geen angst meer heb voor de angst om kanker te krijgen.
Ik kan niet meer dan leven, als ik niet leef ben ik dood en als ik niet dood ben, leef ik.
Ik geniet van het leven, omdat ik het lief heb, als ik het leven haat, zal het leven mij haten.
Ik spreek het vertrouwen uit, dat mijn woorden anderen zullen inspireren tot een verdere ontwikkeling van zijn of haar persoonlijke bewustwordingsproces, met of zonder kanker.
En als dit niet het geval is, is het ook in orde.
Jacques