Alvleesklierkanker

[wit roosje]

beste magnolia
ik hoop dat je moeder het nog mag mee maken dat ze oma wordt
ook begrijp ik wat liddy zegt
lijden dat is het laatse wat je haar gunt.
mijn moeder heeft op dit moment geen pijn door morfine en ander pillen.
ze is heel erg moe.
ook ik wil steeds een punt bereiken, haar verjaardag ,mijn verjaardeg enz.
maar diep in me weet ik dat ik het natuurlijk niet voor me zelf moet doen.
ik krijg veel goed bedoelde adviezen, over wat wel en niet te doen.
ik zou willen dat ik haar weer wat eetlust kon geven.
wat ik wel onder vindt is dat zacht fruit, zoals kiwi, mango , papaya
dat ze dit wel lekker vindt en goed verdraagt.
misschien hebben jullie ook nog tips.
sterkte allemaal
gr miriam

[liddy]

Wat voeding betreft zit ik ineens aan babyvoeding te denken.
Dus gepureerd eten.
Mijn man kon nog een hele tijd vla eten, ik roerde voor de calorieën er een beetje ongeslagen slagroom door.
Als ze van warme chocolademelk houdt, dan zou je ook kunnen denken aan stukje brood zonder korst
met boter erop en die stukjes dan dopen in de chocolademelk.
Dat kreeg ik weleens als kind.
Is cake een idee?
Sterkte,

Liddy

[wit roosje]

bedankt voor het advies
ik ga het zeker uitproberen
gr miriam

[magnolia]

wit roosje,

Voor mijn ma maak ik nu dikwijls vanillepudding, als mijn ma 's avonds niets wil eten lukt het soms daarmee. Ze heeft dan tenminste iets binnen.
Misschien is dat ook een idee voor jou ma.

[magnolia]

Hoi,

Vrijdagavond is mijn mama overleden. Ze is vredig ingeslapen.
Dit is héél moeilijk voor dragen en het doet enorm veel pijn. Maar mijn vader en ik die er de laatste drie weken dag en nacht voor gezorgd hebben blijven toch achter met ergens een geruststellend gevoel. We hebben alles gedaan wat in onze mogelijkheden lag, ok al was het soms zwaar, om ze zo goed mogelijk te verzorgen en ze heeft tot het laatste moment kunnen thuis blijven. Want ze was bang om terug naar het ziekenhuis te moeten. Op deze manier hebben we ook mooi afscheid kunnen nemen.
wit roosje, probeer nog te genieten van de tijd die je nog rest met je mama, hopelijk is het nog een héél lange tijd en wordt ze nog een beetje beter, misschien met die stent ( mijn ma is daar mee geholpen geweest).
Laat gerust anderen dingen een beetje liggen en probeer nog zo veel mogelijk te praten met je ma en dingen te doen. Als de zorg soms een beeje zwaar weegt, weet dan dat het achteraf een grote troost zal zijn dat je veel gedaan hebt voor je mama.

[liddy]

Van harte gecondoleerd.
Ik ben heel blij voor je dat je moeder thuis rustig is ingeslapen.
Het zal je de komende weken troost bieden dat jullie dit gelukt is.
Heel veel sterkte met de komende dagen, weken en je zwangerschap.
Jouw kindje heeft er nu een heel goede beschermengel bij.

Liddy

[wit roosje]

gecondeleerd met het heen gaan van je moeder.
fijn dat ze rustig is ingeslapen.
ik hoop dit ook voor mijn moeder.
op dit moment is ze erg onrustig, wil niets, kan niets, hoeft niets.
ze wil de stent dus niet, de dokter kan niet garanderen dat het met de stent beter zal gaan, er spelen meerder factoren mee.
dat ze het niet wil is moeilijk te bevatten, ze geeft het op , ze wil niet meer.
ze zegt soms dingen , die ze later niet eens meer weet dat ze het gezegd heeft, die dingen zijn niet altijd leuk, en vooral voor mijn pa moeilijk.
komt het door de kanker of medicijnen, want zo is mijn ma niet.
ze was altijd best een vechter en nu is alles op.
ze denkt dat wij haar niet begrijpen, maar dat doen we natuurlijk wel.
ik hou van haar , dat zal nooit overgaan.
magnolia , hoe lang is is moeder ziek geweest?
ik wens jou en je vader veel sterkte toe, zal aan jullie denken.
liefs miriam

[magnolia]

Mijn moeder is van januari 2007 ziek. Maar door de stent en de chemo is ze nog één jaar goed geweest. Met goed bedoel ik echt wel GOED, nog kunnen genieten en vanalles kunnen doen, een reisje, een uitstpaje, het huishouden, fietsen, ... vanaf januari 2008 ging het bergaf maar tot 3 weken voor haar overlijden liep ze nog rond. Net 3 weken voor ze is gestorven zijn we nog babykleertjes gaan kopen voor mijn dochtertje, dit wilde ze nog zeker doen. Daarna is het héél snel gegaan. De donderdag nog gaan shoppen, de maandag een bed in de living moeten plaatsen, moeten starten met morfine en 3 weken later gestorven, ongelooflijk!
De laatste 2 weken, zei mijn moeder soms ook veel hetzelfde en wist ze bv. niet meer heb ik nu al medicatie genomen of niet, dit kwam door de morfine zei de verpleger.
Hopelijk vindt je moeder nog de moed terug om een beetje te vechten en krijgen jullie nog een mooie periode samen.

Veel sterkte en vele groeten.

[wit roosje]

hoi magnolia
bij deze wil ik laten weten dat mijn mama zaterdag 5 april 2008 is overleden, het ging heel snel .
op het moment dat we het slechte nieuws hoorde zit er iets meer dan 7 weken tussen het overlijden.
ze had veel pijn kreeg steeds meer morfine en gleed zo langzaam van ons weg.
gisteren was de begrafenis, het was erg mooi, zoals zij ook gewild zou hebben.
jammer genoeg heb ik de laatste weken mijn moeder aleen op bed gezien als een zielig mensje.
graag had ik ook nog met haar gaan winkelen of wandelen.
maar ik heb samen met mijn pa vele mooie herinneringen.
jij ben al wat verder, maar ik denk hoe langer je mama er niet meer is, je ze steeds meer gaat missen, hoe is dat bij jou??
hoe is het met je papa?
sterkte
groetjes miriam

[liddy]

Van harte gecondoleerd met je moeder.
Fijn te horen dat de begrafenis verlopen is, zoals je moeder het gewild had.
Dat zal je veel voldoening geven.
Heel veel sterkte met de komende tijd.

Liddy

[magnolia]

Beste Miriiam,


Eerst en vooral wil ik mijn oprechte deelneming aanbieden aan jou en je papa bij het afscheid van jullie moeder, echtgenote. Ik leef intens met jullie mee. Moge het een troost zijn dat jullie haar een mooi afscheid kunnen geven hebben.
Het is inderdaad waar dat je het pas na enkele weken ten volle beseft, bij mij is het toch zo. De eerste dagen, weken moet er zo veel geregeld worden, krijg je zo veel bezoek, ... Maar nu vandaag is het zes weken, gaat het leven terug zijn normale gangetje en komt het besef dat ze nooit meer terugkeert.
Met mijn vader gaat het relatief goed, af en toe heeft hij wel een serieus dipje. Maar het is een sterke persoon en ik heb er dan ook veel steun aan. Hij doet zijn best om zijn plan te trekken, wat niet altijd evident is, mijn vader werkte veel en mijn moeder was huisvrouw. Mijn vader is dus niet zoveel gewoon in het huishouden. Maar hij sluit zich niet op, zoekt veel contact met familie, vrienden. Ik vrees wel voor moment dat hij met pensioen gaat, hij is 60 jaar en op het einde van het jaar gaat hij met pensioen. Gelukkig hebben we een lichtpuntje, in juni wordt mijn dochtertje geboren.
Ik ben enig kind en maak me misschien wel een beetje te veel zorgen over mijn vader. Ik ben precies een overbezorgde moeder, 'k zit me constant af te vragen wat eet hij, voelt hij zich niet eenzaam, wat doet hij dit weekend, ... Ken jij ook dat gevoel?

Vele groeten

[nicky-30]

zie dat alle berichtjes al van jaren terug zijn mar wil toch reageren.bij mijn vader is 2 weken terug alvleesklierkanker ontdekt en hij is op het moment stervende om het maar zo te zeggen.eet niet meer en kan eigenlijk niks meer dan hele dag in bed liggen in de woonkamer en slapen.bij ons gaat het ook heel erg snel.sommige die leven na een jaar nog zie ik maar dat is bij hem dus niet het geval.waarschijnlijk wil hij morgen nog sinterklaas vieren met de kids en dan is het afwachten.
wil je alsnog veel sterkte wensen met het verlies.

liefs nicole

[Sarah.]

Heb net in 1 ruk alles doorgelezen. In deze nachtmerrie toch een fijn gevoel om te lezen dat er zoveel zijn die hetzelfde hebben doorgemaakt.
Bij mijn moeder (59) is na maanden pijnklachten en 5 weken in het ziekenhuis de diagnose gesteld. De huisarts stuurde haar steeds naar huis. Ze heeft zich uiteindelijk zelf laten opnemen omdat de pijn ondragelijk was. Niet te opereren, chemo werd afgeraden en begin december met een prognose van 6 maanden naar huis gestuurd. Op dat moment geen uitzaaiingen. Sinds ze thuis is gaat het met ups en downs. Ze slaapt heel veel en ligt vooral op de bank. Valt nog steeds af en ze heeft veel pijn. Toch lijkt het psychische gedeelte op dit moment te overheersen. De diagnose is hard aangekomen bij iemand die zo levenslustig was, waar helaas nu niets meer van te zien is.
Ik zou graag in contact willen komen met mensen die op dit moment in dezelfde situatie zitten. Hoe gaan jullie om met de situatie. Het meest moeilijke vind ik het besef dat ze misschien wel nooit meer ietsje beter dan dit wordt. Ik hoop zo dat ze nog een ' opleving' krijgt. Tot nu toe gaat het alleen maar bergafwaarts. Is er nog iets dat haar kwaliteit van leven kan verbeteren?
Graag reacties of een prive-bericht.

Groetjes, Sarah

[stoffeltje]

hallo sarah,
sorry dat ik het nu pas lees.
hoe gaat het met jullie?
mijn broer had het ook.
ik wens je veel sterkte .
liefs anita<stoffeltje>

[dani611]

lieve Sarah...

Ik weet wat je meemaakt ook ik ben mijn moeder verloren aan alvleesklierkanker met uitzaaiingen...
Vreselijke ziekte....ik kan je wel het een of andere vertellen maar dat doe ik niet want bij iedereen verloopt het anders..(alleen als je het echt wilt weten)
Ik kan je alleen zeggen koester je dagen met je moeder..
Ik wens je heel veel kracht toe..
liefs dani

[nicky-30]

lieve sarah

heel veel sterkte.
mijn vader is 18dec ,4 weken na de diagnose overleden aan deze rotziekte.koester inderdaad de dagen die je nog hebt met je moeder.

liefs nicole

[susan32]

Dag Sara,
Ik heb me aangemeld om te reageren op je oproepje. Wij zitten in hetzelfde schuitje. Mijn moeder, vorige week 57 geworden, heeft ook alvleesklierkanker. Dat hebben we 1 dec 08 te horen gekregen. Ze kon geopereerd worden 18 dec, maar tijdens de operatie werd er een uitzaaiing op afstand gevonden, waardoor ze gestopt zijn met de whipple operatie. Tweede kerstdag kwam ze thuis en verdere behandeling had geen zin. Het gaat relatief goed met haar. We hebben ons behoorlijk op de voeding gestort en dat lijkt wel wat te werken, want gisteren bleek dat de bloedwaardes verbeterd waren tov de twee keren ervoor. Hoop dat je tijd hebt om te genieten van je moeder, merk dat ik zelf graag bij haar wil zijn en samen dingen wil doen. Het beste en sterkte gewenst! Fijn te weten dat ik niet de enige ben in zo'n situatie.