Mijn moeder....

[claudia]

Hallo allemaal,


In oktober 2008 kregen we te horen dat mijn moeder (58) baarmoederkanker had. Ze moest door de scan, en ze kwamen er per ongeluk achter dat ze ook nier- kanker had. Haar baarmoeder en haar nier werden sucsesvol verwijderd. Daarna werd ze bestraalt. Tijdens de bestraling had ze allerlei klachten, maar ze gaf de schuld aan die bestralingen. Pijn in haar blaas, haar darmen, maar ook haar bekken en ze was zo moe ...
Ze moest bloedprikken omdat ze een week later een afspraak had bij de uroloog. Haar bloed was niet goed en ze moest opnieuw bloedprikken ... Eerst kreeg ze een echo en daarop zagen ze dat ze leverkanker heeft.
Ook kreeg ze een scan, en een leverpuctie. Op dat moment zei mijn moeder direct dat ze heel ziek was en dat ze niet meer beter zou worden.
Haar leverfunctie was in een week tijd zo snel achteruit gegaan. Vorige week dinsdag liep ik nog samen met haar boodschappen te doen, en nu is er voor haar niets meer te doen. Het is ongelooflijk, ze is zo ziek, krijgt pijn in haar botten, en ze heeft een stuk van haar lip en kin wat dood is, waar geen gevoel in zit.
Hierdoor zijn ze bang dat er ook iets in haar hoofd zit. Het gekke is dat die baarmoederkanker, die nierkanker, en nu de leverkanker alledrie verschillende kankers zijn. Het zijn dan ook geen uitzaaiingen. Haar longen waren vorige week nog schoon, nu zitten er 'draadjes' op. Dit hoeft geen kanker te zijn, maar kan wel een begin zijn van ...

Wat ik zo erg vind is dat zij dit allemaal moet dragen. Dat ze weet dat ze dood gaat, Dat ze weet dat ze haar kinderen, en kleinkinderen, maar ook mijn vader zal gaan achterlaten. Ze is niet alleen mijn moeder maar ook ze is ook mijn allerbeste vriendin.


Wie heeft zoiets als dit mee gemaakt of wie heeft zijn moeder verloren, wie heeft er tips? Alles is welkom.

groetjes Claudia

[liddy]

De ervaring die ik met mijn man heb, is dat het leven zijn eigen ding doet.
Je kunt alleen zo positief mogelijk proberen te blijven en vooral van dag tot dag leven.
Wees blij met wat er die dag kan en kijk niet terug of vooruit.
Geniet van de dag van vandaag bijv. blij zijn dat het drinken nog lukt.
Wil je nog iets gezegd hebben, doe het dan nu.
Heeft ze nog interesse in de wereld om haar heen, praat dan over jouw belevenissen.
Voor iemand die erg ziek is, kan de dag heel lang duren.
Bedenk dat je niet altijd hoeft te praten, samen naar muziek luisteren, foto's kijken, voor stil bij elkaar zijn, het kan allemaal.

Weet je wat haar wensen zijn voor straks? Zo nee, ga dan nu het gesprek aan.
Dat is geen gemakkelijk gesprek maar het lucht enorm op.
Je hoeft dan straks niet te denken wat zou ze gewild hebben, je weet het dan.
En alles wat jullie nu afspreken, is alvast besproken.
Ik was heel blij toen dat gesprek geweest was, hoefde ik er ook niet meer over na te denken.

Koester de momenten met je moeder, het zal je straks helpen.
Heel veel sterkte.