Ik ben nieuwe hierop het forum, omdat ik toch graag lotgenoten wil in deze moeilijke tijd.
Gisteren hebben wij de uitslag gekregen dat mama leverkanker heeft en dat het kwaadaardig is en ongeneeselijk

Het ging al een tijd slecht met haar maar steeds werd er gezegd dat het psychisch was. Maar de laatste paar weken is ze zo veel afgevallen, echt zo dun. Haar buik is heel bol en ze eet niets meer en ze slaapt halve dagen.
Ze gaan as vrijdag onderzoeken waar het vandaan komt. Ze gaan haar darmen onderzoeken en haar borsten. En als ze weten waar het vandaan komt, gaan ze het proberen te stoppen. En dan kan het niet verder uitzaaien. Alleen haar lever is al bijna helemaal zwart....Het is gewoon uitstellen...
Het zo onwerkelijk nog, je wilt het gewoon niet geloven! Niet wij ! Niet mama! En voor men vader is het ook verschrikkelijk! Men moeder gaat dan ook allemaal dingen opnoemen die ze waarschijnlijk allemaal niet meer mee gaat maken, en dat is zo vreselijk om te horen.
Ze had zo graag oud willen worden met papa, alles hadden ze zo goed voor elkaar, papa zou minder gaan werken en samen gaan genieten. Maar 24 augustus 2010 heeft alles veranderd.
Natuurlijk, is het nog niet duidelijk hoe lang ze nog heeft maar ze is zo snel achteruit gegaan! Ze is niet de moeder meer zo als ik haar ken, en dat doet zo zeer.
Ben blij dat ik even in het kort mijn verhaal kwijt kan, en natuurlijk ben ik ook benieuwd of er meer mensen zijn die mensen kennen of zelf leverkanker hebben, want ik heb ook gelezen over levertransplantatie?!
Lief,Jeannine