help! hoe nu verder? waar?

[Gast]

hallo allemaal!

mijn zwager heeft een hersentumor ( weet niet precies het hele medische verhaal erachter althans kan het niet zo een twee drie navertellen) die al jaren in zijn linker-hersenhelft voorin woekert. het neemt een kwart van zijn totale hersenen, als een soort spinnenrag in beslag. hij heeft er nu chemokuren voor gehad en het staat wel stil maart hij moet iedere drie maanden in een mri om te kijken of dat zo blijft. hij heeft door de tumor epilepsie. kleine gezichtsaanvalletjes evn van de wereld, je komt ff niet bij hem binnen zeg maar.

bij iedere ziekte heeft een stel het zwaar te verduren, je wereld stort in, bent gefrustreerd etc. maar hoe mijn zus verder moet met twee kindjes...ik weet het niet! kan het nu zo zijn dat er zodanige gedragsverandering optreedt dat hij mijn zus steeds rotter behandeld? hij vernedert haar en kleineert haar en valt erg in herhaling. lijkt ook kinderachtiger te worden, hard boeren etc met iedereen erbij en met opmerkingen heel ongeremd. ik zou zo graag willen weten of dit ook symptomen zijn van een hersentumor ...mijn zus is een sterke vrouw en probeert de kindjes er zo min mogelijk van mee te laten krijgen maar ik denk altijd kleine potjes hebben oren en de situatie is daar onhoudbaar aan het worden.

mijn vraag dus eigenlijk is dit frustratie of puur door de hersentumor? ze lopen wel samen bij een psychiater maar is er verder nog iemand voor mijn zus waar ze haar hart kan luchten..iemand die echt begrijpt wat ze doormaakt en haar misschien kan ondersteunen.

[jodyi]

hoi
ik weet niet zoveel van hersentumoren af.. maar ik hoor het wel vaker wat je schrijft.. het kan inderdaad ook door de tumor komen, dat hij zo veranderd.. dat je hem amper terugherkent. Dat maakt het echter nog niet gemakkelijker.

Er zijn hier mailgroepen voor mensen met hersentumoren, maar daar zitten ook regelmatig partners in van mensen met hersentumoren. Daar zal ze vast herkenning vinden..

sterkte in elk geval

jodyi

[Inge H]

Hoi,

ten eerste vind ik het harstikke lief van je dat je dit doet voor je zus.
Mijn man is in januari 2006 voor de tweede keer geopereerd aan een hersentumor aan zijn linkerhelft. De tumor zit alleen de plek van zijn spraak en fijne motoriek in de weg. Het kan zijn dat door de uitzaaing bij je zwager de tumor ook op het persoonlijkheidsvlak drukt. Bij dit laatste kom je inderdaad veranderingen in gedrag tegen.
Bij mijn man is dit niet zo, maar hij heeft ook heel rare tijden gehad. Toen we het twee jaar geleden te horen kregen reageerde hij eigenlijk niet. Maar als hij iets duurs aan wilde schaffen en ik zei nee, dan zei hij dat ik blij moest zijn dat hij nog leefde. Zo van die dingen. We hebben een dochtertje van 2,5 jaar en daar heeft hij ook een tijd niet echt naar omgekeken. Alleen wat snauwen en mopperen, meer niet. Doordat ikzelf 'gek'werd ben ik hulp gaan zoeken en heb ik een heel hard gesprek gehad met mijn man. Hierdoor staan we nu allebei weer met de benen op de grond en is mijn man weer 'de oude '. Hij werkt weer voor halve dagen en zijn instelling is niet meer zo egoistisch.
Want overal schijt aan hebben kan ook komen omdat diegene geen zin meer heeft in het leven en door het slechte nieuws ruzie aan het maken is met zijn dierbaren, zodat het afscheid en het verdriet niet zo moeilijk is. Hopelijk heb je hier wat aan.
Jij en je zus kunnen me altijd mailen rolandeninge@hotmail.com.

grt inge

[truusje]

hallo noe die dingen die je beschrijft ken ik maar al te goed mijn man heeft ook een hersentumor en vertoond ook al dat soort dingen voor je zus is dit verschrikkelijk en het ergste van alles is dat je zwager er zich vaak helemaal niet van bewust is dat hij dat doet tenslotte mekt hij zelf niet wat er aan de hand is als mijn man hele erge nukken heeft zo noem ik het even dan breng ik ons zoontje 3 naar mijn moeder daar kan ie even helemaal tot rust komen als je zus behoefte heeft om te praten laat t me weten heel veel strerkte joh
ik hoor als ik iets voor jullie kan doen oke?
veel liefs truusje

[filmo]

Je zou naar de side van Cerebraal kunnen gaan: www.cerebraal.nl
Daar is een werkgroep hersentumoren en je zou contact met hun kunnen opnemen

Succes

[xxx]

Ja dit gedrag kan ook door de tumor komen zodat hij er helemaal niets aan kan doen!!
Het is moeilijk aan te geven maar zo te horen zijn het dingen die je niet zomaar doet ook niet uit frustratie.