Slokdarmklanker met uitzaaiingen

[NataschaDess]

In maart 2005 is er bij mijn vader slokdarmnkanker geconstateerd, hij is hieraan geopereerd en dat was allemaal goed gegaan. In februari 2006 overleed mijn moeder plostseling op 53 jarige leeftijd. In september van 2006 kregen we te horen dat er bij mijn vader uitzaaiingen gevonden waren in zijn long en lever. Ook hoorde we dat mijn schoonmoeder ook slokdarmkanker Ze gingen bij allemaal chemo geven om te rekken en niet om te genezen . Vandaag kregen we te horen of de chemo aanslaat bij mijn vader. Dit is dus niet het geval de tumor in zijn long is stabiel maar die in zijn lever is gegroeid en er zijn plekjes bij gekomen Ik trek het allemaal niet meer, ik zat al vanaf 13 nov in de zieketwet en ben vanaf maandag weer 2 uur per dag begonnen maar nu met dit weer erbij trek ik het niet meer. IK ben enigs kind dus alles komt op mij af, heb gelukkig hele goede vrienden waar ik heel goed mee kan praten en die ons veel steun geven, want van de familie krijgen we 0,0 steun alleen van 1 tante want die heeft hetzelfde meegemaakt.

Ik weet het allemaal niet meer, weet ook niet hoe lang t nog gaat duren, maar ben ontzettend bang

[connie]

Lieve Natascha,

Ik weet wat je door maakt mijn vader 69 jaar is 8 dec overleden aan slokdarmkanker mijn moeder heeft 2 jaar geleden borstkanker gehad en zover je van genezen mag spreken is ze dat mijn zwager is 4 jaar geleden overleden aan slokdarmkanker 43 jaar en mijn schoonzus heeft nu longkanker ze is 2 weken geleden geopereert dit is dus ook allemaal afwachten ook ik ben enig kind dus bij mijn komt het ook op me af en ja soms weet ik het ook niet meer voel mezelf hierdoor ook niet zo lekker maar werken is toch ook een beetje afleiding je moet je sterk houden hoe moeilijk dit ook klinkt.
Doe alles voor je vader en praat veel met hem zeg hem alles wat je wil vertellen en hoeveel je van hem houdt praten is voor al goed.
Toen mijn vader stierf was ik best opgelucht geen pijn meer. maar voor mijn kwam toen het verlies.
Het plotseling overlijden van je moeder moet heel zwaar voor je zijn daar heb je geen afscheid van kunnen nemen en dat is zwaar om te dragen.
Ik hoop dat je hier een beetje troost uit haalt in zo ver het kan je staat niet alleen en als je wilt praten doe het gerust

veel sterkte en liefs
connie