ik zoek mensen om gewoon eens mee te praten

[LaBelle]

Mijn naam is Daphne.. Ik ben 26 jaar en mijn moeder heeft eierstok kanker fase 4 en heeft volgens prognose nog maar 3 maanden.

Mijn moeder is twee jaar geleden met een dikke buik opgenomen in het ziekenhuis waarbij ze tijdens de kijkoperatie erachter kwamen dat haar hele buik vol zat met tumors..de prognose was gemaakt.
Eierstokkanker Fase 4 met drie maanden vooruitzicht.. een schok..
en onze wereld stortte ineen..

Maar mijn moeder was vechtlustig en wilde er alles aan doen om de kanker te verslaan.. dankzij die instelling besloot men toen om te gaan opereren..alle tumors op een na hebben ze weggehaald in een 10 uur durende operatie.. De tumor die men heeft laten zitten was een kleine plaque van ca 10 cm achter de lever.
Ze gingen van start met chemo's en wel t zag er allemaal goed uit..
de tumormarkers zakten geweldig en dokter was zeer optimistisch toch nimmer duidelijk.

na een jaar die chemo te hebben gehad werd de kanker resistent... en shakelden ze over op een andere combinatie en vreemde dingen begonnen zich voor te doen. Mijn moeder wilde weten hoe het zat,
maar in gesprekken met haar arts zei die dat we dat beter niet konden doen.. hij wou haar niet bezorgder maken als dat ze was...
:S

Na al die chemo's begonnen de darmen op te spelen.. en wilde mijn moeder stoppen om haar lichaam rust te gunnen,...een chemo heeft ze overgeslagen met als gevolg dat zij met dikke buik weer in het ziekenhuis lag. Haar eigen arts was er niet en er werden foto's gemaakt.
Daar konden ze niet veel op zien omdat er veel vocht in de buik zat, en dus besloot men een ascitis punctie te doen..
7 liter haalde men weg en ze moch weer naar huis... twee weken later
kon ze weer naar het ziekenhuis met ademproblemen en na het bekijken van fotos bleek dat ze vocht achter de longen had. maar haar arts vond het allemaal wel te verwaarlozen tenslotte was het maar een beetje..
Drie dagen later lag ze op de longafdeling met een kleine ingreep in het verschiet om haar longen te verlijmen zodat het ascitus vocht er niet in kon gaan zitten..
Haar arts beloofde beter en zou in het vervolg meer vocht afnemen en op tijd!!
Nu was er ook een scan gemaakt en haar dokter vertelde mijn moeder dat er nieuwe uitzaaingen waren. twee kleine tumoren in de buik aan de linerkant en de rechterkant.
Een nieuwe tegenslag..
Totdat hij twee dagen later aan haar bed de opmerking maakte dat ze de buik vol had.. maar dat weer gauw terugnam..
Ik en mijn zus drongen er bij mijn vader op aan om een gesprek met haar arts voor duidelijkheid..want dat er hier iets niet klopte.. daar ben en was ik toen zeker van.
En jawel hoor..haar arts had de boel wat positiever voorgespiegeld om haar de hoop niet te ontnemen.. Ze had weer de buik vol met uitzaaingen en zo klein waren ze niet.

mijn ouders besloten voor een second opinion in Rotterdam..
en wilden dat regelen via de huisarts.. maar mijn moeder was bang haar dokter voor het hoofd te stoten, en ging hem dat zelf vertellen..
Twee weken later zei de huisdokter dat haar behandelend arts de aanvraag over genomen had en gezegd had dat hij zelf een afspraak wilde regelen voor mijn moeder.
Uit eerdere gesprekken had hij laten vallen een dokter te kennen in dat ziekenhuis.
vrijdag hebben we gehoord dat mijn moeder dus een afspraak heeft met uitgerekent die dokter..
Begrijp me niet verkeerd.. ik steun haar in haar redenen om een second opinion te vragen... en in mijn ogen heeft haar arts ons niet begleid op geen enkel gebied, zijn er enkele fouten gemaakt met verkeerde medicatie's en soms gevaarlijke beslissingen als met dat vocht achter de longen.. maar bewijzen kan je het niet..
Verder had hij eerlijk moeten zijn.. en de waarheid moeten zeggen..
En ons niet laten denken dat het allemaal zo goed ging terwijl het niet zo was..

vrijdag had ie weer nagelaten om op haar chemokuur te zetten dat het op de halve toer moest vawege allegische reakties..:S

Ik ben heel erg bang voor een niet eerlijke manier van zaken omtrent de second opinion.. maar ik hoop dat dat niet het geval is.. Ikzelf denk niet dat ze nog wat kunnen doen .. mijn moeder is heel zwak.

Verder weet ik niet hoe ik wat ik met haar gedrag moet en hoe ik daar mee moet omgaan.. ze is heel tegendraads en maakt het mijn vader erg moeilijk. Hij heeft nog een zaak en verzorgt haar tijdens het werk..
(bedrijf aan huis) Soms belt ie me op en zegt dat ie het niet meer ziet zitten omdat mijn moeder erg veel aandacht vraagt op een helaas vreselijke manier..Ze is heel negatief tegenover ons.. maar zeer positief tegen dokters..Het is erg om te zeggen en dat doet me nog meer verdriet,
ze leeft al twee jaar niet meer,... Ze wilde nooit naar buiten om nog wat te doen ook niet als ze een goeie dag had.
van kwaliteitszorg wil ze niks weten en ook niet van verzorging aan huis..
ze gaat nog niet dood zegt ze..soms neemt ze gewoon haar medicijnen niet.Terwijl ze ze gewoon nodig heeft.
Ik voel me gewoon ellendig dat ik dit zo zeg... maar het is gewoon zo..
IK weet dat het moeilijk is.. maar het doet pijn dat ze gewoon afwacht tot het gebeurd is..
Soms is ze zo dat ze je verwijt dat je een dag overslaat om naar haar toe te gaan, want wat moet je met een moeder die niks kan..
woede en frustratie van haar kant begrijpelijk...
over de dood kan je niet praten ook niet na de laatste diagnoses ze wil het niet weten en dat maakt het niet makkelijk.
Mijn vraag is dan ook.. Zijn er mensen die dit ook zo hebben ervaren?

[stiertje]

hallo labelle

Mijn vader heeft ook kanker gehad en hij ligt nu thuis aan het bijkomen van de operatie .

Hij heeft al een nier verloren aan kanker en heeft ook een blaas spoeling gehad dat ging goed tot het weer terug kwam. Deze operatie heeft ie gehad in almelo en die dokter heeft al zijn papieren opgestuurd naar het radbout in nijmegen .

Hij werd daar onderzocht en hij moest in januari geopereerd worden aan zijn eureta (het stukje naar de nier toe) en aan de blaas en aan zijn prostaat alles hebben ze moeten weghalen en hebben van zijn dunne darm weer een nieuwe blaas en eureta kunnen maken .
Het gaat goed met hem hopelijk blijft dat ook zo.

Ik hoop voor je moeder dat het ook nog goed komt . Ik heb dit verhaal verteld omdat het RADBOUT ZIEKENHUIS IN NIJMEGEN GOED IS.
Niet gezegd dat andere dat niet zijn maar van mijn vader heb ik vernomen dat de doktoren die hij heeft goed overkwamen misschien wat voor je moeder second opion,s kunnen geen kwaad .
Ik hoop dan ook voor je moeder dat ze de moed kan vinden om het te kunnen doen .

heel veel sterkte en goede moed voor jou en je vader