Moeder overleden aan kanker... [Denise 29]
Geplaatst: Vr 16 Jul 2010 19:22
Hai allemaal,
Ik ben voor het eerst op dit forum en lees met tranen in mijn ogen jullie verhalen.
Mijn moeder is 24 maart dit jaar overleden aan kanker. Ik ben er erg mee bezig en voel me soms erg alleen.
Gelukkig heb ik een tweelingbroer waar ik veel mee kan praten, maar toch hebben we het niet over alles. Nu zitten we midden in een verhuizing. Hij woonde nog bij mijn moeder en moet het huis uit. Dit valt mij erg zwaar, ook al had ik dat niet verwacht.
Het doet mij goed te lezen dat meer mensen zo rommelen met hun gevoelens.
Over het algemeen gaat het erg goed met mij, ik leef vooral voor mijn gezin, maar ik merk dat het de laatste tijd wel zwaar is. Het lijkt wel naarmate de tijd verstrijkt de emoties steeds sterker worden, ik zie steeds weer voor me hoe mijn moeder de laatste dagen lag, en vooral het sterven van haar.
Straks, 26 juli, wordt mijn zoontje 5 jaar, en ik merk dat ik daar best tegen opzie. Hij was namelijk haar oogappel en haar wens was hem op te zien groeien.
Eigenlijk weet ik niet goed waarom ik mijn verhaal hier neer wil zetten, maar ik loop hier al een tijd mee en kan het niet los laten. Dus doe ik het toch maar.
Veel liefs Denise
Ik ben voor het eerst op dit forum en lees met tranen in mijn ogen jullie verhalen.
Mijn moeder is 24 maart dit jaar overleden aan kanker. Ik ben er erg mee bezig en voel me soms erg alleen.
Gelukkig heb ik een tweelingbroer waar ik veel mee kan praten, maar toch hebben we het niet over alles. Nu zitten we midden in een verhuizing. Hij woonde nog bij mijn moeder en moet het huis uit. Dit valt mij erg zwaar, ook al had ik dat niet verwacht.
Het doet mij goed te lezen dat meer mensen zo rommelen met hun gevoelens.
Over het algemeen gaat het erg goed met mij, ik leef vooral voor mijn gezin, maar ik merk dat het de laatste tijd wel zwaar is. Het lijkt wel naarmate de tijd verstrijkt de emoties steeds sterker worden, ik zie steeds weer voor me hoe mijn moeder de laatste dagen lag, en vooral het sterven van haar.
Straks, 26 juli, wordt mijn zoontje 5 jaar, en ik merk dat ik daar best tegen opzie. Hij was namelijk haar oogappel en haar wens was hem op te zien groeien.
Eigenlijk weet ik niet goed waarom ik mijn verhaal hier neer wil zetten, maar ik loop hier al een tijd mee en kan het niet los laten. Dus doe ik het toch maar.
Veel liefs Denise