Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hoi,

Ook mijn moeder heeft eierstokkanker. Het is uitgezaaid naar de dikkedarm en het buikvlies. Ze heeft nu 2 chemos gehad, en volgende week is als het goed is de laatste. En daarna volgt een operatie, mits dit al mogelijk is. Ik wordt er helemaal gek van, alleen al wat het ziekenhuis betreft. Dan had ze niks, dan had ze wel wat. Toen wisten ze het niet.. Ik weet het allemaal niet meer.
Gelukkig is mijn moeder tot nu toe niet ziek wel is ze moe van de chemos. Verder zie je niks aan haar, en heeft ze ook totaal geen klachten.
Ik heb een dochtertje van 3. Ze weet dat oma pijn heeft in de buik en dat oma een pruik op heeft. We hebben haar verteld dat de kapper de schaar kapot heeft. Haar reactie was, dat oma maar naar een andere kapper moest gaan dat die geen kapotte schaar heeft.
Heel eerlijk gezegd weet ik ook niet hoe dit allemaal verder moet. Ze zijn in het ziekenhuis met procenten aan het gooien van de overlevingskansen die ze nog heeft. Ik wordt er helemaal akkelig van. En wil mijn moeder de eerste 20 jaar nog niet missen. Maar ben er toch wel heel erg bang voor.
En ben overal aan het zoeken voor een eventuele beter behandeling en dergelijke. Maar ook dat schiet niet echt op.

Als iemand zin heeft om hier over te kletsen hoor ik het graag.

Gr.
Romee

Logisch dat je je moeder niet kwijt wilt.
Wat haar kansen zijn, dat is moeilijk te zeggen.
Het feit dat de artsen nog overlevingskansen zien, is heel positief.
Er bestaat helaas geen cursus hoe je er als dochter mee om moet gaan.
Het is een achtbaan van gevoelens.
In welk ziekenhuis wordt ze behandeld?
Hopelijk helpt het je wat door het hier van je af te schrijven.
Sterkte.

Hai,

Mijn moeder wordt behandeld in Venray en Venlo. Dat is in princiepe 1 ziekenhuis. Wel is Maastricht hierbij betrokken. En straks met de operatie, waarschijnlijk ook een arts uit Eindhoven.
En wat die overlevingskansen zijn, tja, ze zeggen 20 a 30% voor de eerste 5 jaar.. Dat is dus wel heftig en schrikken.
Vandaag was ik bij mam en ze zat echt in een dip en begon erover, dat als ze pijn gaat krijgen dat we haar dan moeten laten gaan. Potverdikke zover zijn we nog niet. Maar toch is ze er mee bezig. Ik ben nu echt van plan om contact op de nemen met een ziekenhuis in duistland die mee doen aan die studie van Mimosa. Alleen om te kijken hoever ze er mee zijn, en of hun nog kansen zien.
Tevens moet ik nu gaan uitzoeken inhoeverre dit erfelijk is. De oma van mijn moeder heeft hetzelfde gehad, en de zussen ervan ook borst en eierstokkanker.
Ik moet er nu ffkes tussen uit. Ik meld me wel weer.

gr.

Maastricht staat heel goed aangeschreven wat eierstokkanker betreft.
Dus mocht je twijfels hebben, wie weet is een operatie in Maastricht te overwegen.
Sterkte.

Hooi,

Mijn moeder is al door een specialist uit Maastricht in Venlo geopereerd. Die heeft toen een kijkoperatie gedaan en meteen de eierstokken verwijderd. De rest hebben ze laten zitten, en die zijn nu dan denk ik aan de buurt bij de volgende operatie. Maar inhoevere kunnen ze het buikvlies verwijderen?
Vandaag hebben we te horen gekregen dat de CA met 470 is gezakt. Staat nu ergens op de 200. Dus dat vind ik wel positief, na de 2de chemo. Nu geeft dit weer kracht om verder te knokken.
Deze week is de 3de en dan afwachten wat de CT gaat vertellen.

Wat een geweldig nieuws dat de CA gezakt is.
Bij mij is het buikvlies ook verwijderd i.v.m. eierstokkanker.
Eerlijk gezegd weet ik niet hoeveel er verwijderd is.
Buikvlies = omentum (vetschort tussen maag en dikke darm; deze structuur bevat vaak uitzaaiingen
en wordt daarom altijd preventief verwijderd)
Het buikvlies heeft geen open verbinding met de buitenwereld, behalve bij vrouwen via de eileiders,
baarmoederholte, cervixkanaal en de schede.
Deze weg is normaal echter goed afgesloten tegen binnendringende micro-organismen door beschermende slijmproppen.
De buikholte is normaal dan ook steriel.
Juist vanwege die verbinding die het buikvlies heeft bij vrouwen is de mogelijkheid dat er uitzaaiingen zitten of gaan zitten reëel.
Dus verwijdering van het omentum is een goede zaak.
Wel kan het even duren voordat de stoelgang weer normaal is.
In een heel enkel geval heb je er een medicijn voor nodig bijv. movicolon.