Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

[riaw]

ook ik ben in gedachten steeds bij jullie

[.vec]

Liev, lieve allemaal,

ik ben al een paar dagen niet in staat geweest het forum te bezoeken of te schrijven en dat moet genoeg zeggen voor jullie... Vrijdagnacht is mn allerliefste vrouw en allerliefste moeder van mn 2 prachtige meiden, overleden. Wat was het afscheid al zwaar afgelopen week, deze avond overtreft alles. ZWAAR met dikke vette hoofdletters!! Ik was nog geen 10 minuten op bed, terug van bezoek uit het ziekenhuis en de telefoon ging al.... Direct wist ik het. Ze heeft het zo gewild: In alle rust inslapen, zonder iemand tot last te zijn. In een roes heb ik haar mooiste kleding meegenomen, mn ouders gebeld om op de kinders te letten en direct naar het ziekenhuis gereden. Ik heb nog heerlijk bij haar gezeten, nog wel 4 uur(!!!!), samen met het cd'tje met haar lievelingsmuziek wat nog gewoon aanstond en wat ben ik daar dankbaar voor dat ik dat heb gedaan. Zomaar lekker zitten, wegdromen over de geweldige tijd die we hebben gehad, maar ook over de vreselijke tijd die we hebben meegemaakt, met alle emoties en alles wat daarmee gepaard is gegaan. Af en toe mn tranen de vrije loop gelaten.
Dan, na 2 uurtjes slaap je meiden vertellen dat mama er nu definitief niet meer is; weer zo'n ongelooflijke missie, maar wonderwel lukte het me zonder al teveel emotie ( alleen wat tranen) over te brengen. "Het is zo beter voor mama"(natuurlijk woorden die opgevangen zijn, maar toch...) van de oudste is dan zo mooi om te horen. Dat is voor mij een teken dat de kinderen hier vrede mee gaan krijgen.

God, oh god, wat zie ik op tegen de crematie en alle dingen die daarmee gepaard gaan. Ik wil, nee ik moet zelf wat op papier krijgen en eigenlijk is het mn plicht zelf het woord te nemen. Ik hoop dat dit alles mij lukt. Ook wil ik mn kinderen zo graag iets laten voorlezen, maar ze zijn erg afwijzend, weten niet wat ze moeten schrijven.

Een ding: Ik ben zeker niet alleen! Krijg bergen reacties, telefoon, visite etc etc.Vaak teveel, maar ik kan het nu wel hebben. Alles regelen voor een mooie uitvaart voor mijn prachtige vrouw; ik ga ervoor!

Gr Vec.

PS ik ga proberen dit forum te blijven bezoeken

[estherh76]

lieve vec,gecondoleerd met het verlies van je lieve vrouw en de moeder van je mooie meiden....

wat ontzettend heftig om dit te lezen.

wat moet je nu zeggen?
blij dat haar verder lijden bespaard is gebleven?
dat klinkt nu ineens toch heel erg raar.
het is gewoon ontzettend oneerlijk dat jullie haar nu al moeten missen......

heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop toch dat het een "mooie" crematie zal worden,voor zover dat mogelijk is....

ik zou het heel fijn vinden als je de kracht kan vinden om op dit forum te blijven komen.
ik vind het ontzettend "fijn" om jouw verhalen te lezen en ik denk dat het voor jou fijn is om je verhaal hier kwijt te kunnen?

ik kan me nu helemaal niet indenken hoe jij je nu moet voelen............
wat is het toch een ontzettende klote ziekte!!

heel veel sterkte en kracht voor jou en je meiden....

esther

[sonjas]

Vec,

Heel erg gecondoleerd met dit grote verlies!
Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte toewensen, voor nu en de tijd die gaat komen!
Er komt nu enorm veel op je af, een boel geregel. Maar dat zal vast wel lukken, er zal hulp genoeg zijn.
Misschien een tip; zelf heb ik een mooi gedichtje gevonden op het internet wat ik heb voorgelezen voor mijn moeder.
Zelf iets schrijven lukte me ook niet, maar dit gedichtje was zó toepasselijk.

Nooit meer bellen hoe het met je gaat,
nooit meer vragen om goede raad.

Nooit meer op bezoek voor een kopje koffie of een kopje thee,
het gemist dat je er niet meer bent draag ik met me mee.

Ik had nog zoveel willen vragen en leuke dingen met je willen doen,
het kan helaas niet meer, het word nooit meer zoals toen.

Het ging allemaal sneller dan we ooit hadden verwacht,
maar ik troost me nu met de gedachte, dat je ginds op me wacht..


Liefs Sonjas

[riaw]

Vec ,
Ook ik wil je condoleren met het verlies van je lieve vrouw en moeder van je kinderen,daarnaast wil ik je complimenteren voor de manier waarop jij er was voor haar.

Ik ben er van overtuigd dat het een mooie crematie wordt,maar er naar toe leven zal nog zwaar zijn,ook hier wens ik je sterkte in en hoop net als de anderen dat je af en toe nog even langs komt hier.

[liddy]

Gecondoleerd met het verlies van je vrouw, Vec.
Net wat je zegt het was haar keuze om in te slapen toen jullie weg waren.
Wellicht wilde ze haar overgang jullie besparen.
Laat alles maar op je af komen. Je wordt geleefd deze dagen.
Gun je emoties de ruimte.
Er brandt hier een kaars voor je vrouw.

[DNA]

Beste Vec,

Gecondoleerd. In gedachten zijn wij bij jullie.

DNA

[jada]

BEste Vec,

Gecondoleerd met dit grote verlies. En wat Esther ook al zegt: hoewel ze nu niet meer hoeft te leiden is het uiteindelijk natuurlijk allemaal heel onrechtvaardig dat ze uberhaupt moest sterven. Wie weet krijgen we ooit de antwoorden over het hoe en waarom na onze eigen dood.

De crematie zal zwaar worden maar gek gezegd kan je hier ook geweldig veel troost op doen als alle mensen komen en verdrietig zijn om jou vrouw. Het is de laatste keer dat ze in het middelpunt van de belangstelling zal staan. Een toespraak is best eng maar geloof me maar dat je niemand zult zien en alleen maar met de toespraak bezig zult zijn. Laat je dochters idd zelf beslissen, misschien willen ze op het laatste moment toch nog iets zeggen en anders is het ook goed.

Ik wens jou en je dochters en verdere familie alle sterkte, tijdens de crematie maar zeker ook voor de periode die daarna komen gaat en alles langzamerhand gaat doordringen.

we denken aan je en ook hier zal vannavond een kaars branden.

jada

[Linde39]

Lieve Vec

Ook ik wil je condoleren met het verlies van Jou vrouw...Lieve moeder van Jullie kinderen!

K,wil jullie en verder alle andere dierbaren ontzettend veel Liefde en kracht wensen om dit ontzettend moeilijke verlies een plekje te geven!

Denk aan jullie

Liefs Linde

[Lungs]

Wat te zeggen. "Shit" is het eerste wat in me op kwam, al het andere wordt al gezegd. Dus daar hou ik het maar bij.
Shit.

[schorpioen]

vec en kinderen

ik wil jullie bij deze
condoleren met het verlies van je lieve vrouw en jullie moeder.

wat een intens verdriet brengt dit met zich mee.
ik wil jullie heel veel sterkte toe wensen de komende tijd.

en sonjas, wat een mooi gedichtje is dat.

heel veel warme groetjes van een schorpioentje

[.vec]

Lieve allemaal,

Heel hartelijk dank voor alle fijne reacties. Dit doet me goed! Op de crematie een dikke 300 mensen en evenzovele kaarten, sms'jes etc., kortom, we worden niet vergeten en dat ons bijzonder goed. Het verdriet is er, maar ook de realiteitszin is absoluut aanwezig. Dit was en is het beste voor iedereen; zo verder leven ging voor m vrouw niet meer en ook het gezin ging er zwaar onder gebukt. Tsja, natuurlijk is dat triest.. We hadden nog zoveel leuke plannen om te gaan doen met z'n viertjes, maar dat zal nu met z'n drieen moeten gebeuren. Gaan we ook gewoon doen hoor! Ik ga absoluut niet in een hoekje zielig zitten zijn, maar ge er voor mijn kinderen zijn. Dat is wat ze nodig hebben en dat is de manier voor mij om er doorheen te komen. Natuurlijk mis ik haar enorm, maar heb zulke fantastische herinneringen (buiten het laatste jaar van haar ziek zijn) dat ik daar ook weer heel erg dankbaar voor ben. En nu...43 jaar en dan al zonder partner. Ik kan het me nog even niet voorstellen hoe dat is. Toch ben ik niet alleen; heb mn kinderen en daarbuiten mn familie, maar ook vele vele vrienden, kennissen en buren. We gaan ervoor en we gaan er doorheen komen, al zullen we moeilijke momenten blijven kennen.

Ik hoop dat ik het kan opbrengen om terug te komen op dit forum. Ben het eigenlijk wel verplicht aan anderen, want het heeft mij enorm geholpen de afgelopen maanden en misschien gaat het ook mij de komende maanden helpen.

Gr Vec

[estherh76]

vec,wat fijn om weer wat van je te lezen.
ik heb veel aan je gedacht de afgelopen dagen.
ik kan me er nu opeens weinig meer bij voorstellen hoe het voor jullie nu moet zijn.
het heeft me ook wel aan het denken gezet.
ik moet nu meer genieten van mijn man nu hij nog goed is en me niet teveel zorgen maken over wat er nog gaat komen.
het leven is echt te kort!

en natuurlijk ben je niet alleen en heb je veel lieve mensen om je heen,maar uiteindelijk zit je s"avonds toch alleen op de bank.
en dat lijkt me echt het allerergste.
overdag heb je je afleiding,je werk,het huishouden,je kids maar s"avonds komt denk ik de stilte.

ik weet niet of je er nu al aan kan denken,maar je hoeft natuurlijk niet alleen te blijven.
er zijn tegenwoordig zoveel samengestelde gezinnen.
het is tegenwoordig heel normaal om "opnieuw" te beginnen.
al is dat meestal na een scheiding natuurlijk,maar toch.
je bent te jong om alleen te blijven........

ik hoop dat je nog een keer wat van je laat horen,

veel liefs en sterkte,esther

[riaw]

Vec wat klink je positief,wat een doorzettingsvermogen en fijn dat je zo aan je kinderen denkt,hopelijk laat je toch af en toe even horen hoe het met je gaat.
Geweldig ook dat er zo veel mensen op de crematie waren en je zo veel steun ondervind.
Maar bedenk dat dat snel over is,en je het toch zelf met de kinderen zult moeten doen.
Hopelijk zijn er toch genoeg mensen om je langer te steunen.

[.vec]

Nu, zo'n 3 weken verder. Het "normale" leven gaat door en zo moet dat ook. Maar wat is het moeilijk om dit op te pikken. Bij elke gebeurtenis ben je zo gewend om terug te vallen op je partner, waar je 20 jaar lief en leed mee heb gedeeld. Die leegte is er nu wel degelijk. Niet dat we thuis gaan zitten; we ondernemen heel veel, maar toch mis je haar enorm. Kinderen leven "gewoon " door. School, sportclubjes etc. Ik heb het er druk mee en ook dat vind ik absoluut geen probleem. Voor mezelf vind ik bijzonder weinig tijd, maar dat is voor mij geen enkel probleem.

Gr Vec

[estherh76]

vec wat fijn om weer eens wat van je te horen.
ik kan me zo voorstellen dat je nu nog een beetje in een roes leeft?
en alles op de automatische piloot doet?
toch wel fijn dat je kids "gewoon" verder gaan met hun leven,al kan dat natuurlijk niet echt.
maar van thuiszitten zullen ze ook niet beter worden.
voor nu is het denk ik wel fijn dat je het er druk mee hebt,dat leid je nu wel even af.
maar wat moet het moeilijk zijn voor je/jullie om haar te moeten missen.....


groetjes esther

[.vec]

Hey Esther,

Wat een geweldig nieuws! Natuurlijk ben je bang voor allerlei bijkomende zaken en ook de opname van minimaal een week zal je niet in de kouwe kleren gaan zitten, maar zoals ik er als buitenstaander tegenaan kijk moet je erg blij zijn met deze ontwikkeling. De kans dat het echt mis gaat is bijzonder klein schreef je en wat heb je te verliezen? Het kan eigenlijk alleen maar beter worden en stel je voor dat je man dalijk genezen wordt verklaard??!! Je kan je leven weer oppikken dan, dus dit is een kans die je niet mag laten lopen. Wat fijn dat je man hier zo sterk in staat! Ik ben ervan overtuigd dat hij dezelfde overwegingen maakt als mij en dankt: "niets te verliezen en alles te winnen". Wat ben ik blij voor jou en je gezin dat misschien deze boze droom een gelukkig einde gaat krijgen! Hoop houden Esther en sterk zijn voor je kinderen je man en ook voor jezelf. Het zal zwaar worden maar het is voor een goed doel. Wat zou het me goed doen om te horen dat deze vreselijke ziekte ook overwinnaars kent! Krijg er tranen van in mn ogen... Ken jullie niet, maar ik leef ontzettend met jullie mee!! Hou me op de hoogte en ik zal komend weekend een glaasje op jullie gezondheid heffen

Lieve groetjes Vec

[estherh76]

vec,bedankt voor je lieve berichtje.
je hebt ook helemaal gelijk,we hebben niet echt veel te verliezen.
het enige waar ik bang voor ben is dat de kankercellen die nu rustig zijn door de operatie actief gaan worden.
maar de arts is daar niet bang voor en als ze het niet vertrouwt stoppen ze gelijk.
we zullen dus maar moeten vertrouwen op de artsen en deze kans met beide handen aangrijpen.
misschien gebeurd er inderdaad wel een wonder!

we moeten ons alleen wel realiseren dat als ze alles weg kunnen halen,er wel een ontzettend grote kans is dat het ooit weer terugkomt.
maar dan hebben we er wel een heleboel waardevolle tijd bij gekregen!

ik hou je zeker op de hoogte van alles en vind het fijn om te lezen dat je zo met me meeleefd.
en dat ondanks je eigen ellende.
daar heb ik groot respect voor!

groetjes esther