hallo allemaal,
ik ben belinda wachelder 28 jaar jaar, 13 samen met rob en 6 jaar getrouwd trotse mama van zoontje trevor van 2,5 en dochtertje eve van 8 maanden.
vandaag heb ik het verschrikkelijke nieuws gehoord dat ik desmoid fibromatosis heb kwaadaardige weken delen kanker, ik ben op zoek naar lotgenoten die deze soort kanker ook hebben of hebben meegemaakt.
belinda wachelder
lotgenoten desmoid fibromatosis
Re: lotgenoten desmoid fibromatosis
Hoi Belinda,
Heb zelf ook een desmoid tumor gehad in mijn linker buikspier. Deze is 4 weken geleden operatief verwijderd.
De tumor is ontstaan na de geboorte van mijn tweede zoon. Ik ben 34 en heb twee jongens: een van bijna 3 en een van 16 mnd. Toen ik eind december vorig jaar de diagnose te horen kreeg was ik zeer verward en ontdaan. Hoe kon dat nou? Ik leef zo gezond, ik sport veel, ik ben nog zo jong! Zo zeldzaam.. waarom treft het mij? Ze zeiden dat het een goedaardige tumor was maar zo klonk het me niet in de oren toen ik erover las. Het heeft zeker tijd nodig gehad voordat ik het kon accepteren. Blijkbaar een soort van acceptatieproces wat je doormaakt. Of ik het helemaal geaccepteerd heb weet ik niet maar heb het in ieder geval een plek kunnen geven. Je moet wel! Het is nu eenmaal zo en je moet er wat mee. Hoofd in het zand steken helpt je niet verder.
Hoe gaat het inmiddels met jou? Op emotioneel vlak?
Ben je met vaste regelmaat onder controle? Waar zit de desmoid bij jou als ik vragen mag?
Hartelijke groet,
Anita
Heb zelf ook een desmoid tumor gehad in mijn linker buikspier. Deze is 4 weken geleden operatief verwijderd.
De tumor is ontstaan na de geboorte van mijn tweede zoon. Ik ben 34 en heb twee jongens: een van bijna 3 en een van 16 mnd. Toen ik eind december vorig jaar de diagnose te horen kreeg was ik zeer verward en ontdaan. Hoe kon dat nou? Ik leef zo gezond, ik sport veel, ik ben nog zo jong! Zo zeldzaam.. waarom treft het mij? Ze zeiden dat het een goedaardige tumor was maar zo klonk het me niet in de oren toen ik erover las. Het heeft zeker tijd nodig gehad voordat ik het kon accepteren. Blijkbaar een soort van acceptatieproces wat je doormaakt. Of ik het helemaal geaccepteerd heb weet ik niet maar heb het in ieder geval een plek kunnen geven. Je moet wel! Het is nu eenmaal zo en je moet er wat mee. Hoofd in het zand steken helpt je niet verder.
Hoe gaat het inmiddels met jou? Op emotioneel vlak?
Ben je met vaste regelmaat onder controle? Waar zit de desmoid bij jou als ik vragen mag?
Hartelijke groet,
Anita
Terug naar “Lotgenoten oproepen”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 28 gasten