Mijn verhaal

[Nand]

Kanker
Dit is mijn verhaal of beter gezegd mijn ondervinding van die vreselijke ziekte (darm)kanker
Iets meer dan 2 jaar geleden (zal wel iets langer zijn) ik kan het mij niet allemaal goed herinneren kreeg ik last van moeilijk naar het toilet te gaan .Ik bestede daar geen aandacht aan tot het wel meer en meer pijnlijk werd , ik had dat al wel eens bij de dokter uitgelegd maar die dacht gewoon aan een buikgriep. Ik dacht Ok dan zal het wel overgaan en toen die dokter op pensioen ging moest ik met dezelfde klachten naar een andere arts . Ik zei dat ik buikkrampen had en moeilijk naar het toilet kon gaan en dat dit al enkele maanden aan de gang was die gaf mij toen een laxerend middel en een pijnstillend middel . Dit heeft mij wel een week of 2 geholpen en toen kam de pijn weer . Dan ben ik over gestapt naar Whisky oh zalig voelde niks meer eerst 2 flessen per week en dan daarna bijna een fles per dag maar WTF de pijn bleef weg dus geen vuiltje aan de lucht . Maar ik kon niet blijven drinken dus toch maar een afspraak gemaakt met een specialist voor inwendige ziekten en na 6 weken wachten kon ik op visite gaan . Allerlei onderzoeken CT-scan , coloscopie en dan na 2 weken het verdict (mens wat duurt het lang voor je iets weet) De specialist zei gewoon "we hebben de uitslag maar ik weet niet hoe ik het moet zeggen" Ik wist al direct wat er gaande was en antwoordde "Ik heb kanker" En toen na 2 maanden kon alles niet vlug genoeg gaan want de volgende week werd ik al geopereerd en kreeg een colostoma , ik kreeg toen te horen dat mijn vrouw me niet meer wou zien . Jankend heb ik toen de dag na de operatie doorgebracht en na tussenkomst van de sociale dienst van het hospitaal is mijn geliefde vrouwtje toch gekomen op de 2de dag na de operatie en is die week elke dag op bezoek geweest van 2 tot 8 zoals de bezoekuren waren vastgelegd door het hospitaal . Wij hebben 7 kinderen en 9 kleinkinderen ik heb die week die ik in het hospitaal moest blijven 6 kinderen en 7 kleinkinderen gezien . Wat had ik toch misdaan ? Ik moet eerlijk zeggen dat het (verloren kind) 3 weken later mij is komen opzoeken thuis omdat hij niet durfde komen uit angst dat ik het niet zou overleven . Soit. Vijf maanden later weer een operatie deze keer voor een ileostoma , 3 weken hospitaal en weer het zelfde scenario , 6 kinderen gezien en 7 kleinkinderen . Mijn vrouwtje was er ook elke dag trouw tijdens de bezoekuren van 2 tot 8 elke dag weer 3 weken . De tijd hierna was wat moeilijker maar men past zich aan aan de moeilijkheden die het meebrengt . Volgens opzoekingen is 2 tot 3% impotent na zo een operatie wel het moet lukken zeker ik ben er bij Maar van de huwelijkse plichten was toch al geen sprake meer omdat die stoma toch maar hinderde dus ........... Wie kan het wat schelen ? Wel ik verdomme . Na 6 maanden 3de operatie ....één week hospitaal en de stoma werd verwijdert en ikke blij . Tot de dag na de operatie ...... Ik deed mijn behoefte in bed zonder het te weten . Sinds toen nu bijna een jaar geleden draag ik (pampers) want het komt regelmatig voor dat de drang en de rest ook opkomt om naar toilet te gaan en dikwijls te laat . Maar dat betert nu stil aan , soms zijn er 3 tot 4 dagen zonder (ongelukken) Mensen wat kan een mens meemaken met darmkanker .En dan zijn er nog de financiele moeilijkheden , even daarover . Ben nu op pensioen dus heb een maandelijks inkomen van ongeveer 1300€ we hadden wat geld dus geen probleem maar.... Enkele van mijn kinderen zaten in moeilijkheden en dus kwamen ze vragen om hun bij te staan omdat de auto was gestolen en ze niet meer konden gaan werken zonder , deurwaarders die niet konden betaald worden en een borg die moest gestort worden om te kunnen verhuizen en een ander had ook een auto nodig om te kunnen gaan werken omdat er geen openbaar vervoer was ......Resultaat ik leen ongeveer 18.000€ uit aan de kinderen en dan komt die vreselijke ziekte . Operaties , chemo (die te zwaar zou geweest zijn voor mij) Volgens de specialist zijn de zenuwen aangetast en heb ik nu slapende vingers en tenen . Ik kan mijn hemd niet meer dicht knopen . Dus de rekeningen komen maar binnen tot 4.000€ kon ik nog betalen en dan komen de rekeningen verder binnen . Ik kreeg een tussenkomst van het VLK van 190€ . En de rekeningen blijven maar komen , de kinderen al eens attent gemaakt op hun lening maar ze kunnen het niet betalen zeggen ze dus ik krijg deurwaarders nu aan de deur voor hospitaalrekeningen en zie de kinderen nog zelden . Mijn vrouwtje ......Wij leven NAAST elkaar collega's en vrienden zie ik niet meer .....Is kanker besmettelijk ? Ik voel mij eenzaam hier in het gezin waar nog 2 zonen en een schoondochter bij ons wonen . Soms heb ik behoefte aan een knuffel van om het even wie maar ik heb het gevoel alleen te wonen en dat de andere gezinsleden mij mijden . ik hoop dat er niemand het zelfde lot moet ondergaan die ook kanker heeft of krijgt . Eenzaam zijn in een gezin , behoefte hebben aan een knuffel . Kanker heb ik voorlopig niet meer maar een andere nog ergere ziekte Eenzaamheid
Dit is mijn verhaal en ben blij het neergeschreven te hebben .....Het heeft mij een beetje opgelucht

[liddy]

Wat heb jij het moeilijk.
Eenzaamheid in een relatie, hoe houd je het vol.
Is het een idee om eens met de huisarts of maatschappelijk werk over je problemen te praten
en samen te bekijken wat je kunt doen aan je situatie.
Want zo te horen is op deze voet verdergaan geen optie.
Wie weet is het nodig om een streep onder je relatie te zetten.
Zodat jij weer lucht krijgt. Wellicht geldt liever alleen dan alleen in een relatie voor jou.
Ik ben blij dat het schrijven je wat opgelucht heeft.