Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo,
Is er iemand die ervaring heeft met darmkanker en uitzaaiing naar de alvleesklier, mijn moeder heeft dit en is niet meer te genezen, ook heeft ze nu suiker erbij.


tanya ???

Hallo Tanya,
Hier een een kort mailtje.
Ik ben Rob Koning, 39 jaar uit Amsterdam en mijn vriend Arie, 52 jaar heeft ook aalvleeklierkanker, maar dan (nog?) geen uitzaaiingen. Hij is door deze (zeldzame) tumor ( 9 bij 5 cm in de alvleesklier) óók diabetes geworden en inmiddels geheel insuline-afhankelijk.
Ook heeft hij problemen met z'n vertering van voedsel doordat de alvleeskliersappen niet meer de darm in kunnen. Ook de galafvoer is gedeeltelijk dicht gegaan.
Ben je al eens gaan kijken op de "naasten" group bij Yahoo ?
Dat is een soort emailgroep zoals deze waar de 'naasten' van kankerpatienten veel met elkaar mailen...
Misschien ook iets voor jouw ?
Kijk op : http://groups.yahoo.com/group/naasten/

Verder kunnen wij natuurlijk ook af en toe mailen als je wilt ?
Hoe gaat het verder met je moeder én met jouw zelf !?
Wat voor een behandelingen krijgt ze ?
Hoe gaat het met het diabetesverhaal?

Ik hoop wat van je te horen.
In ieder geval benje niet alleen, al voelt dat soms wel heel erg zo...Ik weet er alles van inmiddels, Arie loopt er al 4 jaar mee rond...

Sterkte.
Groeten
Rob Koning

Hoi Tanya,

Ook mijn moeder heeft de diagnose alvleesklierkanker. Ik sta ook aan het begin van die ellende en weet er ook niets van af.
Ik zou het leuk vinden met je te mailen en onze gedachten uit te wisselen.

Mijn moeder werd 25 febr. 65 jaar, op die zelfde datum waren wij 12,5 jaar getrouwd. Om dat te vieren zouden we gaan skieeen in het Swartswald.
Mama had alweer twee maanden wat last van haar buik, en zag dat de huisarts met vakantie zou gaan. Dus ging ze nog maar even langs. Ze kreeg een echo de volgende dag. Papa en Mama moesten samen bij de huisarts komen voor de uitslag.
En op deze echo hadden ze het gezien. Ze had "het" in de alvleesklier en het zag er heel slecht uit.

Een week later zat ze bij de internist die een afspraak maakte voor een scan.
Weer een week later kreeg ze de scan en weer een week later de uitslag.

Mijn broer en ik wachte haar thuis op. Ze kon niet eens huilen zo pijn deedt haar buik.

Dat is vorige week donderdag (14 maart) geweest.



Ik heb me nog niet helemaal bloot gegeven zoals je wel kunt lezen, want ik weet niet of je op mijn e-mail zit te wachten.
Ik hoop dat je terug schrijft,

Sterkte, Anki