gezocht: jongeren (20-30) die een ouder zijn verloren aan ka

[Gast]

Hallo Allemaal

Ik zoek jongeren het liefst tussen 20 en 30 maar jonger of ouder is ook geen bezwaar. Die een ouder zijn verloren aan kanker. Ik ben zelf 21 en ben mijn moeder bijna 2 geleden verloren aan leverkanker (als gevolg van eerdere borstkanker). Ik zou graag met jongeren hierover willen praten. Hoe zij ermee omgaan. Ik heb de laatse tijd steeds meer de behoefte hiertoe.

Ik hoop snel iets van jullie te horen.

[Gast]

Hoi Elly,
Ik ben Sandra en 26 jaar. Vorig jaar is mijn moeder overleden op 51 jarige leeftijd aan kanker. Moet eerlijk zeggen dat ik het best moeilijk vind om met een vreemde er over te praten/schrijven.
Groetjes Sandra.

[Elly]

Hoi Sandra, ik kan het me wel voorstellen dat je het moeilijk vind om met vreemden erover te praten, ik heb daar minder moeite mee, ik kan niet met familie of mensen die mijn moeder goed kenden over praten. Daarom heb ik ook deze oproep gezet. Als je er toch over wil praten mag je me altijd mailen. dolphin854@yahoo.com

Groetjes Elly

[Gast]

hoi elly
ik ben kim 22 jaar en ben bijna 3 jaar geleden moeder verloren aan kanker 15 jr geleden is het begonnen met borstkanker 5 jaar later kreeg ze dit terug en weer 5 jaar later zat het in de botten lever en hoofd ook ik heb op dit moment erg behoeften om hier met iemand over te praten die berijpt hoe het is om geen moeder meer te hebben

[Elly]

Hoi Kim

Bedankt voor je reactie. Ik merk dat er weinig jongeren zijn die behoefte hebben om erover te praten dus ben blij met je reactie. Bij mijn moeder is het nu 4 jaar geleden allemaal begonnen met borstkanker na 2 'goede' jaren kreeg ze uitzaaiingen aan de lever toen we dat te horen kregen heeft ze nog een kleine maand geleefd is dus allemaal erg snel gegaan. Ik weet verder even niets meer te schrijven. Je mag me altijd mailen dolphin854@yahoo.com

Groetjes Elly

[Gast]

Hoi Elly,

Ik ben nu 23 jaar, en ik was nog net 21 toen mijn moeder overleed aan eierstokkanker en baarmoederkanker. Het is nu ongeveer anderhalf jaar geleden dat ze ik overleden, en ik heb het er nog erg moeilijk mee. Het is zo gemeen, zo oneerlijk. En velen denken dat je er nu al overheen bent. Het is echt niet zo dat ik hele dagen lig te huilen. Daarvoor heb ik genoeg afleiding. Maar wanneer ik even een moment alleen heb. Komt het verdriet en gemis naar boven...
Als je eens van je af wil schrijven, mail me gerust. Ik zelf vind het ook erg fijn om met iemand te praten / schrijven die me ECHT begrijpt... Die weet hoe ik me voel en wat ik doormaak...
En natuurlijk geldt dit niet alleen voor Elly, ook anderen die behoefte hebben om met een lotgenoot te mailen kunnen me altijd mailen op ikke_bjorna@hotmail.com

Groetjes Bjorna

[Gast]

Lieve Elly (en de anderen die gereageerd hebben),

Het is vreselijk om één van je ouders op zo'n vroege leeftijd te verliezen. Ikzelf ben nu 31 jaar en vorig jaar 27 september 2001 ben ik mijn vader van 64 jaar verloren aan een zeer kwaadaardig hersentumor. Bij elkaar heeft de ziekte van juni 2001 tot en met 27 sept geduurd. Ik was net 4 maanden zwanger toen het allemaal begon te spelen. Een week na z'n overlijden ben ik bevallen van een dochter. De hele zwangerschap is aan me voorbijgegaan omdat ik continue met m'n vader bezig was. Het ging zo snel allemaal. Ik kan me voorstellen dat jij er ook nog steeds kapot van bent. Ik ben er nog steeds elke dag mee bezig. In het begin kon ik gewoon niet geloven dat ik hem nooit meer zou zien. Ik dacht steeds dat ik hem ergens zag lopen. Dat wordt nu iets minder maar de pijn diep in m'n hart is zo groot. Er zijn maar weinig mensen in m'n omgeving die begrijpen waar je doorheen gaat, meestal zijn de mensen die het begrijpen zelf iemand (vroegtijdig) verloren. Soms kunnen mensen ook van die kwetsende opmerkingen maken (zonder dat ze het zelf doorhebben). Zoals: Je hebt je moeder toch nog! Ik blijf nog steeds van mening dat het heel anders is als je je ouders verliest als ze stokoud zijn (bijvoorbeeld 80 jaar). Dan heb je denk ik ook wel veel verdriet maar je hebt er meer vrede mee. Mijn vader stond nog midden in het leven!
Lieve Elly, voor jou is het denk ik nog moeilijker dan voor mij omdat ik al een eigen leven heb opgebouwd. Jij woont misschien nog thuis of bent net het huis uit. Ik denk aan je.

Liefs van Juliette

[KarinBa]

Hallo,
Ik ben Karin, 32 jaar, en getrouwd met Richard. Samen hebben we een zoontje van 2,5 jaar.
Ik ben 2 weken geleden mijn moeder verloren aan longkanker, en 20 jaar geleden is mijn vader overleden aan longkanker....
Ook ik vind het fijn om er met mensen over te praten die weten wat je doormaakt.
Dus als jullie willen mailen....graag!

Karin

[Gast]

Hallo Elly,
mijn naam is Bianca en ik ben 27 jaar. 4 maanden geleden heb ik mijn vader verloren aan nierkanker. In zeer korte tijd hebben wij de diagnose gehoord, is hij ziek geworden en is hij overleden. Samen met mijn moeder heb ik hem tot het eind verzorgd. Ik heb het gevoel dat de mensen om mij heen het niet goed begrijpen wat het is om zo een ouder te verliezen. Wie weet kunnen we elkaar via de mail ondersteunen.
Bianca

[Gast]

hallo,

3 januari jl is mijn vader overleden aan kanker. hij was pas 58 en ik ben 25.
ik wil er graag met mensen over praten, hoewel ik dit af en toe toch nog wel moeilijk vind.

je merkt namelijk in de omgeving vaak onbegrip, of dat mensen niet snappen hoe het voelt en soms zelfs gaan vergelijken met iets waarmee je het niet kan vergelijken een tante ofzo. niet dat dat niet erg zou zijn, maar een ouder is totaal anders.

ik heb er veel moeite mee dat bij veel dingen die nog gaan gebeuren en die ik mee ga maken, hij niet aanwezig zal zijn.
het was zijn grote droom om opa te worden, hij heeft dat niet mogen worden en ik zei altijd als ik ga trouwen, moet je me weggeven, dat gaat ook niet
ik leek zowel uiterlijk als innerlijk heel sterk op hem en mis hem verschrikkelijk

als iemand met mij wil mailen graag!

sterkte voor jullie allemaal

ulrike

[Gast]

Hoi Elly,
ik ben Ruth, ben 19 en heb mijn moeder vorig jaar, 14 december, verloren aan leverkanker. Mijn moeder is 7 weken ziek geweest waarvan ik er 3 wist dat ze leverkanker had. Mijn moeder is 42. Volgende week is het 6 maanden en ik vind dit er moeilijk. Dus als er iemand behoefte heeft om te mailen dan zie ik je graag op mijn mailbox.

Groetjes Ruth

[Elly]

Iedereen heel erg bedankt voor de reacties de jullie hebben geschreven. Ik zal iedereen zsm een mail terug schrijven naar wie ik dat nog niet heb gedaan. Ik heb veel steun aan jullie. Heel erg bedankt.
Meer reacties zijn natuurlijk nog steeds welkom!

Groetjes Elly

[BiancaB]

Hallo Ruth,
mijn vader is vandaag 5 maanden geleden overleden. Raar zo'n dag: aan de ene kant denk je 'jeetje al weer 5 maanden geleden' en aan de andere kant lijkt het alsof het gisteren was. Al die dubbele gevoelens de hele tijd, lastig hoor. Op zo'n dag vind je het ook raar dat niemand aan je vraagt hoe het gaat, maar als je goed nadenkt is het ook wel weer logisch dat niemand er aan denkt want wat is het nou voor dag, geen verjaardag of sterfdag maar de-vijf-maanden-dag, tja wat moet je daar ook mee!
In ieder geval sterkte komende week.
Bianca.

[trinity]

Hallo allemaal,

Mijn naam is Esther, 31 jaar oud en ik ben 3,5 jaar geleden mijn vader verloren aan botkanker. Alles bij elkaar heeft het ziektebeeld 4 jaar geduurd en dat was een groot drama. De aftakeling... mensonterend. Mijn vader heeft (gelukkig maar) euthanasie gekregen. Dit alles heeft een verpletterende indruk op mij gemaakt. Mensen om je heen leven door, maar voor mij is iedere dag weer een dag zonder mijn vader. Ik was een typisch geval van papa's kindje en steunde volledig op hem. Graag wil ik in contact komen met lotgenoten om verhalen te kunnen delen en hoe zij met het verdriet om gaan. Ook ben ik benieuwd hoe kinderen die een ouder verloren hebben al snel met een nieuwe partner van de overgebleven ouder te maken kregen en hoe ze daar mee om gaan.

[Gast]

Hallo Elly
Mijn naam is José ik ben 22 en ben 4 jaar geleden mijn moeder verloren aan borstkanker.
Het is moeilijk om er met anderen over te praten die niet het zelfde hebben meegemaakt. ze zeggen vaak wel goed bedoelde dingen maar weten helemaal niet waar ze het over hebben. Mijn zus (25) en ik zitten nu met het dilemma of we een erfelijkheids onderzoek moeten doen of niet ze heeft ook op deze site een oproep geplaatst om ervaringen van anderen te horen. mijn moeder was 43 toen ze is overleden en heeft drie keer kanker gehad de eerste keer op haar 31e en daardoor is er een grote kans op erfelijkheid. Als je praten wil mag je me altijd e mailen
veel liefs José

[Gast]

Hallo allemaal,

Ik ben 28 jaar, enig kind met nauwelijks familie en vijf maanden geleden is mijn moeder op 54-jarige leeftijd aan longkanker overleden. Ik had een heeeel sterke band met mijn moeder (en niet met mijn vader) en mis haar nog iedere dag vreselijk. Voel me regelmatig erg alleen, maar ben gelukkig wel optimistisch genoeg om door te gaan en er iets leuks van te maken!
Mijn moeder is ongeveer een jaar ziek geweest (tenminste officieel). Ik was op het moment dat ze ziek werd druk op zoek naar een eigen woning. Alhoewel ik al jaren het gevoel had dat ik haar niet ´alleen´ kon laten en daardoor dus achteraf gezien eigenlijk heel (te) lang thuis ben blijven wonen. Hierdoor heb ik haar wel tot haar dood (met voor mijn gevoel zeker emotioneel gezien veel te weinig hulp van mijn vader) toe kunnen verzorgen. Ik ben blij dat dit mogelijk was en niemand kan mij deze ervaring ooit nog afnemen, maar het maakt het nu wel des te moeilijker om verder te gaan. Op dit moment ben ik dan ook heel dringend op zoek naar mijn eigen huisje. Met heel wat gemengde gevoelens, want zoals ik al uit de verschillende reacties van jullie kon lezen, is het gewoon heel erg moeilijk om afscheid te nemen van je vader of moeder op een moment dat jij je leven nog niet ´op poten´ hebt (en ze bovendien nog geen 80 zijn!) en ze je dus niet ´achter´ laten in de wetenschap dat jij bent waar je moet en wil zijn en dat er bovendien iemand is die voor je ´zorgt´. Met dat laatste heb ik het zelf tenminste heel erg moeilijk gehad (en af en toe nog)! Gelukkig heb ik wel een aantal heel lieve vrienden, maar eigenlijk ken ik niemand die dezelfde ervaringen heeft als ik. En het is echt waar dat je pas weet hoe het is, als je het zelf hebt meegemaakt! Daarom zou ik het heel fijn vinden om eens met een van jullie te mailen. Het liefste met iemand van mijn leeftijd die ook zijn of haar moeder aan longkanker heeft verloren. Dat laatste zou ik echt erg fijn vinden, omdat ik wil weten hoe anderen hebben ervaren dat het juist deze vorm van kanker is en bijvoorbeeld geen borstkanker! Want ik heb zelf ervaren dat het moeilijk is om ook daarmee vrede te moeten krijgen (zeker als je zelf ook gerookt heb)! Ik hoop echt dat iemand zich hierin herkent en reageert. Alvast bedankt. :-[ :-X :'(

[LEMADA79@HOTMAIL.COM]

hallo elly .

ik ben een meisje van 23 heb mijn vader verloren aan zes vormen van kanker toe ik 20 was . kunnen jullie me helpen met me te vertellen hoe je zo iets makelijk kan gaan verdragen ik heb het er heel erg moeilijk me

groetjes danielle hulscher

lemada79@hotmail.com

[fleurtje]

Hoi,

Mijn moeder (54) heeft ook borstkanker, en nu zijn er pas geleden vlekjes op haar lever gevonden. Hoe is dat bij jouw moeder gegaan? Heb je trouwens maandag 'Dokument' gezien op tv?

fleur