Diagnose Kanker lotgenotenforum

hoi ireen
als je er niet op voorbereid ben schrik je ook.
maar je broer heeft rust en geen pijn meer.
hij leeft verder in je hart.
sterk van je moeder.
huilen geeft niet,het is ook emotioneel om dan wat voor te lezen,zorg dat je iemand
uit voorzorg hebt ingelicht zodat diegene het over kan nemen of jou kan opvangen.
zo deden mijn zus en ik het samen een gedeelte.
wens je heel veel sterkte bij de crematie van je broer,je kan altijd hier terecht hoor!!!
ook als je het moeilijk hebt daarna.
stoffel..

Hoi,

Wat een dag, gisteren.
Jouw afscheid, het was een mooi ''feestje''.
Meer dan 200 mensen, speciaal voor jou gekomen, Hans.
En jou kist, de kleinkinderen noemde het, opa zijn doos, prachtig, geen standdaard kist, maar van tuinhout, beschilderd door jullie kleinkinderen.
Ik heb m'n gedicht voorgedragen, pffff wat was dat zwaar, ik stond daar met bibberende knietjes hoor, moest wel huilen maar na een paar keer diep adem halen ging de rest redelijkk goed.
Wel een klein smetje op deze mooie dag, ik moest samen met mijn broer, Tom, naar voren komen, allebei hadden wij een stukje om voor te dragen, maar waarom dan allebei tegelijk???, terwijl alle andere sprekers wel apart mochten, en onze stukjes bijelkaar genomen duurde nog geen 5 minuuten.
Ook is Hans zijn eigen moeder niet een keer genoemd, niet in zijn levensloop en zelfs niet op het allerlaatst toen de mevrouw van de uitvaart iedereen sterkte wenste, Het gezin van Hans, zijn vrienden, collega's, van de bank en kennissen, maar een moeder die ook vreselijk veel verdriet heeft, daar werd dus niet aan gedacht, nu denken jullie misschien maak jezelf niet druk maar ik ben dus niet de enigste die dat was opgevallen, maar ik weet een beetje hoe mijn schoonzus is, natuurlijk heeft zij ook vreselijk veel verdriet ze moet haar man missen, maar al met al, ook wel een mooie dag.

Je hebt er weer een mooie herinnering bij.
Misschien heeft de uitvaartleidster gedacht dat jullie steun aan elkaar zouden hebben door er allebei tegelijkertijd te staan.
Heel jammer dat zijn moeder niet genoemd is, er is gelukkig wel aan haar gedacht door jou en misschien anderen.
Neem vooral je tijd de komende dagen, want nu gaat het besef dat Hans er niet meer is pas goed doordringen.
Uit je emoties en voel je vooral welkom hier.

hoi ireen ,
wat mooi dat het afscheid toch nog goed verlopen is.
zo een blanke kist heeft toch ook iets persoonlijks.
bij mijn broer <ook hans>kon iedereen wat erop schrijven of tekenen.
voor de kinderen ook een goede herinnering.
huilen is toch niet erg!
het is al moeilijk genoeg deze zware dagen.
voor je broer een waarlijk afscheid.
veel mensen,zo zie je ook door hoeveel mensen hij gelieft was/is.
het rouwproces voor jullie zal best nog een tijd duren.
praat er veel over.
wat verdrietig dat de moeder van hans zo op de achtergrond werd.
met een stukje voorlezen gingen mijn zus en ik ook samen.
wens je vreselijk veel sterkte,en als je wat wilt praten kan je ook hier altijd terecht!
stoffeltje.

hallo Irene,

gecondoleerd met het verlies.
hoop dat je nu alleen maar mooie herinneringen overhoudt.
ook bij een begrafenis gaat het niet altijd zoals gewenst en gehoopt.
fijn dat je steun aan elkaar hebt, nu en in de toekomst.
jammer dat de moeder niet is genoemd.
dat hebben jullie mooi opgevangen.
het is in ieder geval niet geeindigd in mineur, chaos of ruzie.
"onderzoek alle dingen en behoudt het goede"
heel veel sterkte voor allen, veel liefde, steun, warmte.
Ron Landouw

Hoi,

Bedankt voor jullie ondersteuning, doet goed.
Vraag mezelf alleen af, waarom komt er niets uit m'n handen, het is lekker weer, het voorjaar begint, dan hoor je toch dingen te gaan doen, je huis op z'n ''kop'' zetten, schoonmaken, maar ik heb dus helemaal geen zin om iets te doen, is dit raar??

hallo Ireen,

wat je aankaart is helemaal niet raar.
dat hoort tot het verwerkingsproces.
dat is niet van de ene dag op de andere achter de rug.
als dat wel zo zou zijn, dan klopt er wellicht iets niet.
"men" zegt dat het wel slijt op den duur.
de scherpe kantjes gaan er wel vanaf hoor.
wat je overhoudt zijn de leuke herinneringen.
natuurlijk ligt dat individueel verschillend.
maar bij een goede band zoals bij jullie onderling zul je ongetwijfeld een weemoedige warme heimwee overhouden.
heel veel sterkte en liefde.
Ron.

hoi ireen ,
dit is een normale reactie hoor,de 1 reageert zo de ander weer anders.
je hebt zoveel energie verbruikt en nu je verdriet ,het is dan ook goed om naar je lichaam te luisteren.
wat rust en afleiding,ipv hard door rennen.
soms kan je de klap later dan krijgen.
praat er goed over.
geef jezelf de tijd om te rouwen,het is nog zo pril.
bij mijzelf ging na het verlies alles als een waas om me heen.
alles ging verder,dat is dan erg raar in je gevoel.
luister naar je gevoel.
stoffeltje.