Mijn broer

Over hoofd-halskankersoorten.
Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Do 11 Feb 2010 15:48

Hoi,

Ik ben nieuw hier, dus of het bij het juiste onderwerp staat, ik hoop het.

Mijn broer, 61 jaar oud heeft een hersentumor, vorige week hebben wij het gehoord, hij moest naar het ziekenhuis om zijn trombosebeen te laten zwachtelen, maar hij kon al een tijdje niet meer goed lopen, dachten eerst dat het door dat been kwam.
Praten en dingen onthouden ging hem steeds slechter af.
Ook werd er nog gedacht aan een klein herseninfarct, achteraf denk je was het dat maar, dan kwam het allemaal wel weer goed.
En uit de scan bleek dat hij een kwaadaardige hersentumor heeft, categorie 4 en snelgroeiend.
Verder in zijn lichaam zijn tot op heden geen uitzaaingen aangetroffen.
Nu gaan ze volgende week een biopt nemen, dit gebeurd in Tilburg.
Afhankelijk van die uitslag wordt er bekeken of er nog behandeling mogelijk is en zo ja welke.
Iedereen is hier helemaal ''kapot'' van, uit het veld geslagen.
Ons mams moet dit ook allemaal meemaken, ze is 83 jaar, ik zie hoe ze er onder gebukt gaat.
Ik neem aan dat het voor jullie, allemaal hier, ook net zo vreselijk is.
Hier kun je, ondanks dat het nou eenmaal een voldongen feit is, toch niet mee omgaan??

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Do 11 Feb 2010 18:41

hoi ireen,
dat is flink schrikken.
en nog zo jong.
zekers in het begin ,de schrik en het onwerkelijke opeens zo dichtbij.
en een tijd dat alles als een waas langs je heen gaat,als in een vogelvlucht.
mijn broer had ook kanker,lever/alvleesklier ,later uitzaaiend.
het is nog erg vers dat je het hoorde.
zelf kon ik het toen ook nog geen plaatsje geven,
het was zo onwezelijk.
het ging tesnel met mijn gevoel,een soort 8baan.
probeer wel erover te praten,met fam. of goede vriend <man>
en uit ook je emotie"s.
is er voor je moeder iemand met wie ze kan praten/huilen?
met tumoren in de hersenen staat het bekend dat er stemmings wisselingen voor kunnen komen.
hoop voor jullie dat er behandeling mogelijk is.
een moeilijke vraag,maar wel belangrijk ,is alles geregeld voor later?
wat hij wil of niet wil.
veel mensen vergeten dit ,het is moeilijk om er nu over te beginnen
maar dat steld gerust voor je broer en jullie als dit gedaan is.
dan kunnen jullie verdergaan met het nu.
probeer er zoveel mogelijk voor je broer te zijn!
veel sterkte stoffeltje

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn broer

Berichtdoor liddy » Do 11 Feb 2010 19:02

Ireen, ik heb je bericht verplaatst zoals je kunt zien.
Nee, het is een rot ziekte.
En een kind hoort niet te sterven voordat zijn ouders dood zijn.
Ik heb het aan mijn eigen ouders gezien, hoe verschrikkelijk dat is.
Gelukkig hebben ze hele goede apparatuur in Tilburg.
Dus ik hoop dat de artsen nog iets kunnen betekenen voor je broer.
Of je er mee om kunt gaan, wordt niet gevraagd. Je hebt geen keuze.
Volg je hart, laat vooral je emoties komen.
Sterkte.

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Do 11 Feb 2010 20:57

Hoi,

Bedankt voor jullie lieve woorden,
Wat ik nog vergeten ben te vertellen, het erge is, over een paar maanden zou hij in de fut gaan, nog zoveel plannen. :(
Praten kunnen wij, mams en ik, wel heel goed met mijn man.
Even off topic, mams eet al zeven jaar, elke dag, bij ons, sinds mijn pa is overleden eigenlijk, ook zijn wij een soort mantelzorgers voor haar, je hoort wel is, schoonmoeders en schoonzonen dat klikt niet, nou ik kan jullie vertellen, bij ons is dat vier handen op een buik.
En mijn eigen mannetje dat is er een uit duizenden, doet alles voor mij en voor mams, en praten en vooral luisteren, ook als wij verdrietig zijn, hij is er voor ons.
Maar ik heb wel gemerkt dat het voor mijn man ook moeilijk is, afgelopen weekend zei hij tegen mij, ik heb helemaal geen trek in eten, nou als er een is die dat normaal gesproken altijd heeft, dan is hij het wel, dus jullie zien, het ''raakt'' je allemaal, natuurlijk is het voor de patient zelf het allergerste.
En wat er allemaal geregeld moet worden, ja dat zit wel goed, daar wordt zeker over gesproken, samen met zijn vrouw en hun twee zonen en schoondochters.
We gaan iig zondag lekker op de koffie, mams was alweer een beetje opgelucht toen ik dat vanmiddag aan haar vertelde, want ze heeft het er maar steeds over dat ze hem wel wil blijven zien.
Een vriendin heeft mams eigenlijk niet, dus het erover praten met iemand anders, buiten ons, is erg moeilijk.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Do 11 Feb 2010 22:33

hoi ireen,
fijn dat jullie zo een goede band in jullie fam hebben,wees daar zuinig op.
mijn moeder wist ook van mijn broers kanker voor zij zelf stierf,maar zij kreeg toen gesprekken met een psycholoog.
dat was voor haar erg prettig<iemand van buiten af>.
kan mij voorstellen van je man dat het ook eens teveel voor hem kan worden.
je moeder en jullie zullen zeker blij zijn hem weer te zien.
heel veel sterkte,en als je wat kwijt wilt ben je hier altijd welkom hoor!
stoffel..

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Ma 15 Feb 2010 14:19

Hoi,

Helaas, het bezoekje, gisterochtend, is niet doorgegaan, :( omdat de dexamethason in eerste instantie verlaagd was, ging het gisterochtend niet goed, mijn broer liep weer heel erg wankel, dus heeft mijn schoonzus de noodarts gebeld, deze heeft besloten om de dexamethason weer te verhogen, maar nu ga ik mezelf dus weer afvragen, is dit omdat die tumor zo snel groeit, of omdat het vocht rondom de tumor toch weer meer is geworden, pfffff, echt kl....
Gelukkig is mams wel weer even een kaartje gaan leggen, beneden in de ruimte, waar ze woont, ze gaat zichzelf een beetje afzonderen, ben nu blij dat ze hier elke dag eet, maar daar heeft ze ook niet elke dag trek in.
Het blijft gewoon een rotsituatie.
Hoop dat donderdag alles goed gaat als ze het biopt gaan nemen.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn broer

Berichtdoor liddy » Ma 15 Feb 2010 19:24

Jammer voor je dat het bezoek niet door kon gaan.
Heb je wel kunnen bellen?
Fijn dat de relatie zo goed is dat het bespreekbaar wanneer afgesproken bezoek liever niet gewenst is.
Nog een paar dagen en dan het biopt.
Je houdt er toch wel rekening mee dat het een week kan duren, voordat de uitslag van het biopt binnen is.
Sterkte.

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Di 16 Feb 2010 08:29

Hoi,

Gisteravond belde mijn broer zelf op, komen jullie koffie drinken.
We zijn anderhalf uur gebleven voor hem, en voor ons lekker even bijkletsen, over ''koetjes en kalfjes'', maar natuurlijk ook over de onzekere tijd, hij heeft het er heel erg zwaar mee, logisch.
Hij zegt ook, al de belangstelling is enorm maar soms kan ik er niets mee, hoe goed bedoeld ook, en dan heb ik even helemaal geen behoefte aan bezoek.
soms is hij ook boos, en wil met rust gelaten worden.
Hij zit in een rolstoel dan zit hij stabiel, de dexamethason is weer verhoogd, ook geen ''lekker'' medicijn maar je moet iets.
Verder is het afwachten, maar we proberen er het beste van te maken.
Ben allang blij dat mams gisteren de hele middag bij het kaarten is gebleven, en ze is nu weer even opgelucht, ze heeft haar zoon weer even gezien.
En met eten komt het wel goed, de ene dag smaakt het mij ook beter dan de andere.
Thanx voor je berichtje, Liddy.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Di 16 Feb 2010 10:49

hoi ireen,
fijn dat je broer belde dat jullie op de koffie konden komen.
zal je moeder erg goed gedaan hebben.
mijn broer had ook periode"s dat het teveel was aan bezoek,
ook het praten erover.
niet steeds over zijn ziekte willen praten ,maar gewoon over alledag praten.
goed dat hij het zelf aangeeft,dan kunnen jullie er ook rekening mee houden.
ervoor hem zijn zoals hij het wil.
ook fase"s waar hij doorgaat met emotie"s en gevoel.
ook jij zal door een 8 baan gaan en je broer niet willen missen.
gun jezelf ook rust,de zorgen van iedereen kan je niet dragen.
sterkte stoffeltje :wink:

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Di 16 Feb 2010 21:27

Thanx voor je lieve, steun gevende woorden, en ook ik kan zeker niet de zorgen van allemaal dragen, alleen hoe kom ik tot rust, dat vind ik juist zo ontzettend moeilijk.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Di 16 Feb 2010 22:16

dat is ook moeilijk,iedereen vindt op zijn manier wat ontspanning.
probeer ervoor te zorgen dat je voldoende slaapt.
een tekort hieraan breekt op.
met een vriendin een avondje uit of dergelijke.
verder blijft het een gespannen periode waar je je doorheen moet slaan.
veel praten,dat lucht ook wat op ,of je gevoel op papier zetten.
zelf had ik gesprekken met een dominee,ivm rouwverwerking dat hielp me ook.
rustgevende thee drinken.
veel sterkte stoffel

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn broer

Berichtdoor liddy » Di 16 Feb 2010 22:30

Je gevoelens opschrijven en zo een beetje verwerken tijdens het schrijven.
Neem regelmatig een douche. Warm water kan ontspannend werken.
Als eten koken teveel moeite is, dan mag dat best weleens een kant- en klaarmaaltijd zijn.
Mocht het moeilijk zijn om bij je emoties te komen, wie weet lukt het bij bepaalde muziek.
Lees een tijdschrift, dat zijn korte stukjes. In een boek raak je vaak de draad kwijt.
En vooral, accepteer van jezelf dat je niet tot rust komt. Het hoort erbij.
En dat besef maakt het ietsje makkelijker.

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Do 18 Feb 2010 21:24

Hoi,

Thanx, dit te lezen doet mij eigenlijk heel erg goed.
Ik heb een leuk tijdschrift gekocht, Linda.
Vandaag is het biopt genomen, en wat kun je blij zijn dat het goed gegaan is, net belde mijn schoonzus dat ze weer thuis zijn, pffff, ja want je realiseert je dat dat ook mis kon gaan.
Nu afwachten wat het voor een ''beest'' is, zoals mijn broer zijn tumor zelf noemt.
Mams ook een klein beetje opgelucht dat goed gegaan is.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Do 18 Feb 2010 21:45

hoi ireen,
hartstikke fijn dat de biopt goed verlopen is,nu even wachten op de uitslag.
goed dat je je verwendt met een leesblad.
en voor je moeder dat het toch een opluchting was.
en ja je broer benoemd het eigelijk wel goed,het is erg onvoorspelbaar.
groetjes stoffel :wink:

wellness
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 19 Feb 2010 14:17

Re: Mijn broer

Berichtdoor wellness » Za 20 Feb 2010 12:59

Hoi wachten is vreselijk. Mijn vriendin wacht ook alweer.
Bij haar was de diagnose longkanker geconstateerd. Nu hebben ze 6 weken geleden een long verwijderd nadat ze met een petscan hadden gekeken of er ook uitzaaiingen waren. Nee geen uitzaaiingen wel een kyste in de eierstokken 100% zeker. Nou nu blijkt dat dus mooi niet zo is he. Ze hebben de kyste verwijderd dat bleek een agressieve tumor te zijn die zich al had uitgezaaid naar de bekken, de dikke darm het baarmoederslijmvlies en verder konden ze niet kijken vanwege de ruggenprik. Hoeze medische misser. En nu tja wachten op de petscan en uitslag........ En wachten is vreselijk.
Ik hoop dat jou uitslag goed is ...
Sterkte

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Za 20 Feb 2010 21:07

Hoi,

@ Wellness, ook voor jou heel veel sterkte, wat een rotnieuws voor je vriendin zeg.
Succes met het wachten, dat is echt een vreselijke tijd.
Ook voor je vriendin heel veel sterkte van mij.

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Vr 26 Feb 2010 08:37

Hoi,

gisteravond op visite geweest bij mijn broer, ook mijn man, en mams gingen mee.
Mijn broer ligt nu in bed, omdat dat voor hem gewwon veel beter te doen is.
De uitslag van het biopt is er nog steeds niet, gisteren heeft mijn schoonzus naar Tilburg gebeld en daar vertelde ze haar dat dat ook eigenlijk te lang is, want die uitslag is er al, maar ze moeten pas weer naar het ziekenhuis op 3 maart, dat wachten beangstigd mijn broer juist heel erg en maakt hem onzeker.
Wel is het zo dat als ze de dexamethason proberen te verlagen dan verslechtert zijn situatie vrijwel meteen, dan ontstaat er weer meer vocht rondom de tumor, dus nu maar weer even verhoogd en dan zie je hem iets stabieler worden, het is kiezen uit twee kwade, of onstabieler of een verhoging van de dexamethason en iets stabieler.
Ons bezoek van gisteren deed hem goed, natuurlijk ook wel emotioneel, wel hebben we een leuke verassing achter gelaten, ik had vanalles voor een lekker ontbijtje meegenomen, afbakbroodjes, muesli, mandrijnen, druiven, yoghurt, smoothie, crackers en eieren.
Toen wij weer naar huis gingen hebben we even lekker geknuffeld, en heb ik hem gezegd, wat vreemd dat onze band, nu pas heel hecht gaat worden, want wij zagen elkaar niet elke maand voorheen, dit moment was voor ons beide heel erg emotioneel.
Ook toen hij met mams ging knuffelen, pffff dan moet ik mezelf groot houden hoor.
We hebben nu afgesproken dat mams volgende week een keertje alleen gaat, dat is voor mijn broer en voor haar even goed.
Ik hoop dat er nu snel duidelijkheid komt en dat we nog vaak op bezoek kunnen gaan.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Vr 26 Feb 2010 09:50

hoi ireen,
lang moet hij wachten joh!
als hij zijn gedachten maar wat kan verzetten.
lief zeg dat je dat ontbijdje meenam!
meestal dat op die momenten de fam. closer wordt.
een ziekte ,zeker kanker, kan veel met zich meebrengen ,ook aan gevoelens.
bij ons speelde dit ook mee.
het ms. iemand snel verliezen drukt ook je neus op de feite dat het leven zo vergankelijk is.
dan toch proberen er nog zoveel mogelijk uit te halen en er van te genieten.
vaker bij elkaar willen zijn.
en de emotie"s die er dan bij los komen!
fijn dat je moeder en je broer samen een keer kunnen zijn.
moeder en zoon is toch een andere band.
dat even kunnen knuffelen geeft je toch ook een prettig gevoel.
mijn broer hield zich groot en hield dat wat af!
zal duimen voor de uitslag,sterkte
stoffel :wink:

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Zo 28 Feb 2010 23:10

Hoi,

Morgenmiddag om 12:30 moet mijn broer voor de uitslag van het biopt naar de neuroloog.
Zijn vrouw had afgelopen week al een keer gebeld en gezegd dat mijn broer ''gek'' wordt van dat lange wachten, hij is angstig en bang omdat hij nu nog helemaal niets weet, kunnen ze nog iets doen, en zo ja wat.
Ben zelf wel blij dat het nu morgen wordt i.p.v. woensdag, scheelt toch weer 2 daagjes.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn broer

Berichtdoor liddy » Zo 28 Feb 2010 23:22

Wat fijn dat jullie morgen al de uitslag krijgen.
Hopelijk kunnen ze nog wat doen voor je broer.
Sterkte

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Ma 01 Mar 2010 13:21

hoi ireen ,
zal duimen,en wachten duurt ook lang hè!

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Ma 01 Mar 2010 21:55

Hoi,

Thanx voor het duimen, maar helaas er is niets meer aan te doen, de tumor is al te groot, zouden ze gaan behandelen dan is helemaal niet zeker of het ook maar een dag levensverlengend zal zijn, ze hebben hem nog een paar maanden gegeven, pffff wat een kl.ziekte zeg, sorry voor dit woord, maar het is nou eenmaal wel zo.
Iedereen is helemaal uit het ''veld geslagen'', hoe moet je nu in godsnaam verder??
Gelukkig was mams al hier toen wij het vertelde, wij waren met onze hond bij de dierenarts, zaten te wachten in de wachtkamer toen mijn schoonzus belde, daarna naar huis en dit vreselijke bericht aan mams vertellen is het allermoeilijkste geweest in mijn leven, onze Hans heeft niet lang meer te leven, haar kind, pffffff, sorry weet even niets meer te zeggen nu.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn broer

Berichtdoor stoffeltje » Ma 01 Mar 2010 22:20

hoi ireen,
op zo een moment kan je er ook niet veel zeggen.
het voelt als een stomp in je maag.
alles klapt in, de hoop ,alles.
dat was het tenminste bij ons.
het moet nog doordringen,geef dat even de tijd en praat met je fam. hier over.
niet in je eentje blijven knokken met je gevoel,het zal ook als een waas om je heen gaan.
het is een verwarde 8baan van emotie"s.
steun ook je moeder,het is haar zoon.
een kind hoort niet eerder te overlijden.
heel veel sterkte,
probeer te rusten!
stoffeltje

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn broer

Berichtdoor liddy » Ma 01 Mar 2010 23:24

Wat vreselijk dat er niets meer aan te doen is.
Uit vooral je emoties, krop niets op.
Als je iets voor je broer wilt doen, dan kunnen dat heel praktische dingen zijn.
Bijv. kook extra eten en breng dat naar hen. Dan hoeft je schoonzus het enkel op te warmen.
En zo zijn er meer dingen te verzinnen, waarmee je een geweldige steun kunt zijn,
zonder dat je jezelf voorbij loopt.
Ken je grenzen.
Heel veel sterkte.

Ireen
Lid
Berichten: 23
Lid geworden op: Do 11 Feb 2010 15:37

Re: Mijn broer

Berichtdoor Ireen » Wo 03 Mar 2010 22:17

Hoi,

Slecht nieuws, gisteravond laat heeft mijn broer drie keer een epileptische aanval gehad, meteen heeft z'n vrouw 112 gebeld, en toen is hij even later dor de brandweer, via het raam meegenomen in de ambulance, naar het ziekenhuis, nu willen ze met medicatie die aanvallen onder de ''knie'' proberen te krijgen, maar ja aan de andere kant denk ik dan, als die tumor al zo gegroeid is, want daardoor krijgt hij volgens mij die aanvallen, is dit dan nu een verslechtering??, en wordt dit een lijdensweg voor hem??
Vanochtend toen ik bij mams was zeiden we tegen elkaar, wij hebben straks nog een lange weg te gaan maar als dit voor hem een vreselijke lijdensweg gaat worden, dan mag hij van ons, mams en ik, zijn ogen sluiten, vinden jullie dit egoistisch??
Want wie weet wat er nog meer bij gaat komen.
Als leven lijden wordt, wat dan??
Natuurlijk wil je hem niet kwijt, logisch, maar wat heeft hij nu nog?
Hopelijk begrijpen jullie mij niet verkeerd.


Terug naar “Hoofd-halskanker (ook lip-, stemband- en mondkanker)”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten