beste mensen,
enkele dagen na een voor mij zeer traumatische gebeurtenis (overlijden geliefd persoon) ontwikkelde ik enkele vreemde klachten waarvan ik niet weet of ze verband houden met de genoemde gebeurtenis of iets ergers.
Ik ben namelijk overdag geregeld misselijk (vanuit de maag, geen overgeven), zie bleek en heb in 6 weken tijd zo'n 4 maal 's nachts gezweet. Kan iemand mij, wellicht uit eigen ervaring, vertellen of bovenstaande symptomen evt. op kanker duiden? Ik begreep b.v. dat nachtzweten ook bij (non) Hodgkin voorkomt. Alleen las ik daarover dat je werkelijk je bed uitdrijft terwijl ik alleen natte plekken op m'n T-shirt geconstateerd heb. Ook vraag ik me af of je continu 's nachts zweet bij (non) Hodgkin of dat het ook voorkomt dat er enkele dagen niet gezweet wordt.
Ik ben benieuwd naar jullie mening hierover. Alvast bedankt!
nachtzweten en andere klachten
hoi,
akelig om iemand te verliezen om wie je veel geeft
. Ik kan me voorstellen dat je een hoop verwerkt in je slaap, zonder dat je je hier misschien bewust van bent. Emoties die zich uiten in dromen. Waardoor je bezweet wakker wordt en waardoor je eigenlijk helemaal niet zo goed slaapt en dus uitrust als je normaal deed, waardoor je dus bleek ziet. Iets emotioneel verwerken, het hebben van verdriet, kost heel wat kracht en energie die je normaal helemaal niet nodig hebt.
Voor wat betreft het zweten: Ik kan me herinneren dat ik het meerdere keren in de week had en soms ook per nacht meerdere keren. Balen, want ik was al zo ontzettend moe en dan moest je echt je bed uit om wat anders aan te trekken want het kletsnatte shirt was dan gewoon echt te koud om weer verder te slapen.
Het is natuurlijk ook ontzettend warm geweest afgelopen weken. Ik merk het zelf ook, ik hou van warmte, lekker onder het dekbed, maar nu blijkt het af en toe toch te warm en lig je gewoon flink te zweten onder het dekbedje. Ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Ik kan me wel voorstellen dat je nu je dit meegemaakt hebt, dat je even angstig wordt. Stel dat... Hoewel de kans natuurlijk ontzettend klein is.
Mocht je het niet vertrouwen, ga dan zeker naar de huisarts. Gewoon voor je eigen gevoel ook. Hij of zij is tenslotte de deskundige. Maar verdriet en stress kunnen zo veel met je lijf doen, gek soms.
heel veel sterkte in elk geval
jodyi
akelig om iemand te verliezen om wie je veel geeft

Voor wat betreft het zweten: Ik kan me herinneren dat ik het meerdere keren in de week had en soms ook per nacht meerdere keren. Balen, want ik was al zo ontzettend moe en dan moest je echt je bed uit om wat anders aan te trekken want het kletsnatte shirt was dan gewoon echt te koud om weer verder te slapen.
Het is natuurlijk ook ontzettend warm geweest afgelopen weken. Ik merk het zelf ook, ik hou van warmte, lekker onder het dekbed, maar nu blijkt het af en toe toch te warm en lig je gewoon flink te zweten onder het dekbedje. Ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Ik kan me wel voorstellen dat je nu je dit meegemaakt hebt, dat je even angstig wordt. Stel dat... Hoewel de kans natuurlijk ontzettend klein is.
Mocht je het niet vertrouwen, ga dan zeker naar de huisarts. Gewoon voor je eigen gevoel ook. Hij of zij is tenslotte de deskundige. Maar verdriet en stress kunnen zo veel met je lijf doen, gek soms.
heel veel sterkte in elk geval
jodyi
*.* -- pluk de dag want het kan zo ineens de laatste zijn! --uit: Rood, marco borsato *.*
jodyi schreef:hoi,
akelig om iemand te verliezen om wie je veel geeft. Ik kan me voorstellen dat je een hoop verwerkt in je slaap, zonder dat je je hier misschien bewust van bent. Emoties die zich uiten in dromen. Waardoor je bezweet wakker wordt en waardoor je eigenlijk helemaal niet zo goed slaapt en dus uitrust als je normaal deed, waardoor je dus bleek ziet. Iets emotioneel verwerken, het hebben van verdriet, kost heel wat kracht en energie die je normaal helemaal niet nodig hebt.
Voor wat betreft het zweten: Ik kan me herinneren dat ik het meerdere keren in de week had en soms ook per nacht meerdere keren. Balen, want ik was al zo ontzettend moe en dan moest je echt je bed uit om wat anders aan te trekken want het kletsnatte shirt was dan gewoon echt te koud om weer verder te slapen.
Het is natuurlijk ook ontzettend warm geweest afgelopen weken. Ik merk het zelf ook, ik hou van warmte, lekker onder het dekbed, maar nu blijkt het af en toe toch te warm en lig je gewoon flink te zweten onder het dekbedje. Ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Ik kan me wel voorstellen dat je nu je dit meegemaakt hebt, dat je even angstig wordt. Stel dat... Hoewel de kans natuurlijk ontzettend klein is.
Mocht je het niet vertrouwen, ga dan zeker naar de huisarts. Gewoon voor je eigen gevoel ook. Hij of zij is tenslotte de deskundige. Maar verdriet en stress kunnen zo veel met je lijf doen, gek soms.
heel veel sterkte in elk geval
jodyi
dank voor je reactie Jodyi, geruststellend. Hoe is het met jou?
hallo anonymous 21
Heel herkenbaar jou klachten.
Ik heb dit ook gehad na het overlijden van mijn moeder.
Vaak misselijk gedurende de dag en inderdaad ook 's nachts zwetend wakker worden en erg slecht slapen.
Die klachten zijn nu bijna weer weg. Alleen af en toe nog een beetje misselijk. Heb het er wel met de huisarts over gehad , had dezelfde zorgen als jij. Is ook niet zo gek als je zoiets meemaakt.
Misschien is het een geruststellende gedachte om te horen dat dit wel herkenbaar is.
Ik wens je heel veel sterkte.
Groet tien
Heel herkenbaar jou klachten.
Ik heb dit ook gehad na het overlijden van mijn moeder.
Vaak misselijk gedurende de dag en inderdaad ook 's nachts zwetend wakker worden en erg slecht slapen.
Die klachten zijn nu bijna weer weg. Alleen af en toe nog een beetje misselijk. Heb het er wel met de huisarts over gehad , had dezelfde zorgen als jij. Is ook niet zo gek als je zoiets meemaakt.
Misschien is het een geruststellende gedachte om te horen dat dit wel herkenbaar is.
Ik wens je heel veel sterkte.
Groet tien
Anonymous schreef:hallo anonymous 21
Heel herkenbaar jou klachten.
Ik heb dit ook gehad na het overlijden van mijn moeder.
Vaak misselijk gedurende de dag en inderdaad ook 's nachts zwetend wakker worden en erg slecht slapen.
Die klachten zijn nu bijna weer weg. Alleen af en toe nog een beetje misselijk. Heb het er wel met de huisarts over gehad , had dezelfde zorgen als jij. Is ook niet zo gek als je zoiets meemaakt.
Misschien is het een geruststellende gedachte om te horen dat dit wel herkenbaar is.
Ik wens je heel veel sterkte.
Groet tien
dag Tien, dank voor je reactie. Had jij ook last van gewichtsverlies? Ik ben zo'n 5 kilo kwijtgeraakt in 2 maanden tijd. Is dat normaal denk je?
Ook jij heel veel sterkte gewenst, ik weet wat je voelt!
Hallo
Ja ben ook afgevallen inderdaad.
Na de constatering van mijn moeders ziekte ben ik 6 kilo afgevallen. Ik denk dat het komt omdat als je in zo'n proces van verdriet zit dat je lichaam ontzettend veel energie verbruikt. Rouw is hard werken zeggen ze wel eens. En ja ,dan kan een logisch gevolg zijn dat je afvalt.
Maar moet wel zeggen dat het afvallen bij mij al een jaar geleden is begonnen nadat ik een keer griep heb gehad. Ben nu in totaal 14 kilo afgevallen, terwijl ik gewoon goed eet en absoluut niet van plan was om af te vallen. Ik moet eerlijk zeggen dat ook ik me wel eens zorgen maak als ik denk aan mijn gewichtsafname. Zeker van die kilo,s die ik kwijt raakte voor dat de ellende bij mijn moeder begon.
Maar nogmaals, ik denk zeker dat het heel normaal is dat je afvalt als je zoiets erg meemaakt.
Ik hoop dat je je er een beetje doorheen kunt slaan en niet te veel gaat afvallen. Want afvallen kan leuk zijn, maar dan alleen als je het wilt en niet door zo'n rotsituatie.
Groetjes Tineke
Ja ben ook afgevallen inderdaad.
Na de constatering van mijn moeders ziekte ben ik 6 kilo afgevallen. Ik denk dat het komt omdat als je in zo'n proces van verdriet zit dat je lichaam ontzettend veel energie verbruikt. Rouw is hard werken zeggen ze wel eens. En ja ,dan kan een logisch gevolg zijn dat je afvalt.
Maar moet wel zeggen dat het afvallen bij mij al een jaar geleden is begonnen nadat ik een keer griep heb gehad. Ben nu in totaal 14 kilo afgevallen, terwijl ik gewoon goed eet en absoluut niet van plan was om af te vallen. Ik moet eerlijk zeggen dat ook ik me wel eens zorgen maak als ik denk aan mijn gewichtsafname. Zeker van die kilo,s die ik kwijt raakte voor dat de ellende bij mijn moeder begon.
Maar nogmaals, ik denk zeker dat het heel normaal is dat je afvalt als je zoiets erg meemaakt.
Ik hoop dat je je er een beetje doorheen kunt slaan en niet te veel gaat afvallen. Want afvallen kan leuk zijn, maar dan alleen als je het wilt en niet door zo'n rotsituatie.
Groetjes Tineke
Terug naar “Ik ben bang dat ik kanker heb”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten