Diagnose Kanker lotgenotenforum

Ik wil even mijn hele verhaal vertellen. In Maart 2001 hoorde ik van mijn huisarts n.a.v. een longfoto dat ik longemfyseem heb,hij stuurde mij door naar de longarts ook doordat mijn moeder het had en in Januari 1999 is overleden,ik kreeg de gebruikelijke onderzoeken (wat u wel zult weten),en bleef onder controle met medicijnen. Nu wou hij in December 2003 weer eens een foto laten maken, en 5Januari 2004 moest ik weer terug komen. Toen kreeg ik de schrik van mijn leven ze zagen een vekje op mijn long heel klein 2mm,de grond zakte weg bij me. Dus allerlei onderzoeken die niet allemaal fijn waren, eerst de ct-scan met contrastvloeistof niets gevonden, toen een longpuctie en kreeg daar als complicatie een klaplong drains geplaatst en 8dagen ziekenhuis,na die punctie kreeg ik tintelingen dus neuroloog erbij hersenscan gemaakt en echo van de halsslagaders ook dat was gelukkig goed,toen een pet-scan en ook daar kunnen ze er niet uitkomen wat het is ook de punctie had niets opgeleverd ze konden geen weefsel te pakken krijgen doordat het zo klein is!!! Het enige wat nog kon was een operatie ,in overleg met mijn man en dochter hebben we besloten om dat niet te doen,omdat dit een zeer zware operatie is en misschien wel voor niets. Moest toen om de 3mnd terug komen voor een thoraxfoto en elke keer was het plekje gelukkig niet gegroeid,wat op zich een goed teken is!!! Mocht toen om het halfjaar ben in Mei weer geweest en weer alles hetzelfde nu moet ik 1Dec. weer en ben hypernerveus. Moet er nog even bij zeggen dat ik/wij moeilijk kunnen praten met de longarts het is een zeer zwijzame man en verteld zelf niet veel,moet zelf alles vragen. Toen het ontdekt werd is toch ook alweer 2jaar geleden,moet ik me toch ongerust maken!! Ben van mezelf al een zenuwpees. Dank voor het lezen.

Mary

marykuypers schreef:Ik wil even mijn hele verhaal vertellen. In Maart 2001 hoorde ik van mijn huisarts n.a.v. een longfoto dat ik longemfyseem heb,hij stuurde mij door naar de longarts ook doordat mijn moeder het had en in Januari 1999 is overleden,ik kreeg de gebruikelijke onderzoeken (wat u wel zult weten),en bleef onder controle met medicijnen. Nu wou hij in December 2003 weer eens een foto laten maken, en 5Januari 2004 moest ik weer terug komen. Toen kreeg ik de schrik van mijn leven ze zagen een vekje op mijn long heel klein 2mm,de grond zakte weg bij me. Dus allerlei onderzoeken die niet allemaal fijn waren, eerst de ct-scan met contrastvloeistof niets gevonden, toen een longpuctie en kreeg daar als complicatie een klaplong drains geplaatst en 8dagen ziekenhuis,na die punctie kreeg ik tintelingen dus neuroloog erbij hersenscan gemaakt en echo van de halsslagaders ook dat was gelukkig goed,toen een pet-scan en ook daar kunnen ze er niet uitkomen wat het is ook de punctie had niets opgeleverd ze konden geen weefsel te pakken krijgen doordat het zo klein is!!! Het enige wat nog kon was een operatie ,in overleg met mijn man en dochter hebben we besloten om dat niet te doen,omdat dit een zeer zware operatie is en misschien wel voor niets. Moest toen om de 3mnd terug komen voor een thoraxfoto en elke keer was het plekje gelukkig niet gegroeid,wat op zich een goed teken is!!! Mocht toen om het halfjaar ben in Mei weer geweest en weer alles hetzelfde nu moet ik 1Dec. weer en ben hypernerveus. Moet er nog even bij zeggen dat ik/wij moeilijk kunnen praten met de longarts het is een zeer zwijzame man en verteld zelf niet veel,moet zelf alles vragen. Toen het ontdekt werd is toch ook alweer 2jaar geleden,moet ik me toch ongerust maken!! Ben van mezelf al een zenuwpees. Dank voor het lezen.

Mary

Ha Mary

pftttttttt niet kunnen praten met zo,n man !
dat is bepaald niet bevordelijk voor je
kan je niet na een ander ?
secend opinion mag altijd zo wie zo
en wie weet wie je tegenkomt

Ook kunnen jullie vragen naar een oncologe verpleegkundige vanuit het ziekenhuis waar je behandeld word
is fijn hoor heb ik ook hoef maar te kikken en ze belt me op

Kan je verder geen raad geven zit niet in jou situatie
maar zou er wel wat aan doen qua dokter\
en altijd in angst is ook niet bevordelijk voor je genezing
wens je sterkte en succes

groetjes Elly

Hoi Elly

Bedankt voor je reactie,wat de artst betreft maak ik me niet zo druk
want ik vraag en zeg het toch wel tegen hem,maar het is de angst die ik elke dag maar heb,aan de andere kant denk ik ook weer het is bijna 2jaar geleden dus misschien toch een litteken?????

Mary

marykuypers schreef:Hoi Elly

Bedankt voor je reactie,wat de artst betreft maak ik me niet zo druk
want ik vraag en zeg het toch wel tegen hem,maar het is de angst die ik elke dag maar heb,aan de andere kant denk ik ook weer het is bijna 2jaar geleden dus misschien toch een litteken?????

Mary

Hoi Mary

alles kan natuurlijk maar angst is een grote boosdoener kan een eigen leven gaan lijden

(ook geleerd van een arts)

dus meis neem geen risico en laat het ff nakijken desnoods in het amvl
kan je zo naar toe voor een secend opinion


ben jij gerust toch??
sterkte
http://www.riversongs.com/basic/pathway.html
groetjes Elly