Alstublieft negeer dit niet ..

[Nicolas_D]

Ik weet niet zeker of deze post in deze sectie van het forum thuis hoort maar ik weet niet wat ik heb dus stel ik mijn vraag hier ...
Ik ben een jongen van 18 en de laatste tijd voel ik mij niet 100 % gezond en ik maak mijzelf een beetje zorgen.
Als ik al mijn 'symptomen' bij elkaar op een rijtje plaats, dan kom ik nogal vaak terecht in de diagnose 'kanker' .. kan iemand zich in dit verhaal vinden?
Als kind ben ik altijd vrij dik geweest tot mijn 16de, zonder enige verandering in mijn eetpatroon begon ik af te vallen.
Ik woog ongeveer 70 kilo, nu weeg ik er nog maar 53 kilo. Ik ben 1m en 70 cm groot als dat iets uitmaakt ...
Bij kleine inspanningen zoals de trap oplopen voel ik mijn hart zwaar bonzen. De eerste keer maakte ik me hier niet echt zorgen over, maar het herhaalt zich vrij vaak.
Ook ben ik altijd vrij snel moe. Ik voel me dan totaal opgebruikt, futloos en dit ervaar ik vrijwel elke dag.
Ik ben jaloers op de mensen die overactief zijn, want ikzelf voel me meestal levenloos.
Vroeger werd ik zelden ziek, nu ben ik steeds vaker ziek. Meestal dezelfde kwaaltjes, keelpijn, hoesten, hoofdpijn, verstopte neus .. zo'n 'typische verkoudheid' denk ik.
Vooral keelpijn heb ik vaak. Daarbij komt ook nog is dat ik vrijwel constant een soort geruis hoor in mijn oren.
Dat kan soms echt storend zijn als ik er geconcentreerd naar luister. Het houd me 's nachts soms wakker. Datzelfde geruis word sterker als ik ziek ben.
Ik heb ook vrij snel blauwe plekken ik hoef maar ergens tegenaan te lopen of het word geel en de volgende dag is het een blauwe plek.
En soms maar niet altijd ervaar ik een branderig gevoel bij het plassen.
In het begin maakte ik mezelf niet echt zorgen, maar als ik alle symptomen bij elkaar leg, ben ik bang dat er toch 'iets' moet zijn.
Ik wil er niet met mijn ouders over praten om ze niet onnodig ongerust te maken. Zelfs al zou ik dit aan hun vertellen,
ze zouden er gewoon mee lachen en er grapjes over maken.

kan er iemand zich vinden in dit verhaal .. ik weet niet wat ik moet doen ik durf niet naar de dokter te gaan

Mvg

[liddy]

Hier wordt jouw verhaal serieus genomen.
Echter er is maar een advies mogelijk en dat wil je eigenlijk niet horen.
Ga naar de huisarts.
Je stopt nu heel veel energie in je zorgen maken.
Zou het niet fijn zijn om die energie te gebruiken om naar de huisarts te gaan, dan weet je wat er aan de hand is.
Vanwege je leeftijd heeft de huisarts een geheimhoudingsplicht richting je ouders.
Dus jij bepaalt of je wel of niet aan je ouders vertelt dat je naar een huisarts wilt.
Van de huisarts zullen je ouders het niet horen.
Doe jezelf een groot plezier, stop met piekeren en ga naar de huisarts.

[Rwin]

Beste Nicolas,

Ga alsjeblieft naar de huisarts! Waarom zou je rond blijven lopen met zulke klachten?
Het is namelijk nogal een lijstje waar je last van hebt...

Als ik al mijn 'symptomen' bij elkaar op een rijtje plaats, dan kom ik nogal vaak terecht in de diagnose 'kanker' .. kan iemand zich in dit verhaal vinden?

Gezien je klachten zou het zo maar kunnen (snel blauwe plekken, vatbaar voor infecties, vermoeidheid, afvallen) maar de kans op iets anders is vaak veel groter.
Wij kunnen je helaas niet vertellen wat het is, daar hebben wij gewoon te weinig kennis voor. We weten inmiddels wel wat van kanker en de symptomen ervan, maar niet van andere mogelijke ziektes.
De enige persoon die je hierin verder kan helpen is een echte arts. Waarom zou je jezelf dan nog "pesten" door met zorgen te blijven zitten.
Je slaapt niet door de oorsuizen en de zenuwen gieren waarschijnlijk door je lijf. Het is dus tijd voor zekerheid... zekerheid die wij je, hoe graag we dat ook zouden willen, niet kunnen geven.

Verder sluit ik me aan bij Liddy. Artsen moeten zich aan hun beroepsgeheim houden en dus blijft je bezoek geheim voor anderen. Het doorbreken van het beroepsgeheim is een kwalijke zaak, dus dat laat hij/zij wel uit het hoofd. Stap dus over die drempel heen en ga naar je huisarts!

Veel succes,
Rwin

[AlessandroM]

Oorsuizingen heb ik ook , dat is een vaak voorkomend probleem als je luistert naar luide muziek. Het noemt tinnutus als ik me niet vergis. Ik heb het al sinds ik heel klein was dus ik erger me er ook niet meer aan. Na een tijdje wordt het gewoon een deel van je leven.

Ik zou eerst en vooral hier eens naar kijken:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Chronische ... #Symptomen

[liddy]

Tinnitus of oorsuizen is een heel gevaarlijke kwaal.
Het kan uit zichzelf ontstaan en dan heb je flink pech.
In de Sint Lievenspoort Kliniek te Gent worden goede resultaten verkregen met de zogenaamde Tinnitus Retraining Therapy volgens de Jastreboff en Hazellmethode.

Tinnitus kan ook ontstaan als gevolg van luisteren naar te harde geluiden.
Als je na het luisteren van harde geluiden merkt dat je last hebt van oorsuizen, dan is het geluid te hard geweest.
Wat helaas nogal vaak voorkomt bij walkman, mp3-speler, disco's, bars e.d.
Iedere keer dat het geluid te hard staat beschadig je je gehoororgaan.
Deze beschadiging gaat zo langzaam dat de meesten pas na jaren merken dat hun gehoor achteruit gegaan is en dan is het te laat.
Hoorapparaten helpen niet bij gehoorverlies door lawaaidoofheid.
En deze vorm van heel slecht horen tot doofheid aan toe zal helaas de komende jaren steeds vaker voorkomen en is niet te genezen, er is niets aan de doen van het gehoorverlies.

[Daphnaaa]

het branderige gevoel bij het plassen kan duiden op een blaasonsteking,
ik had dat pas ook, heel erg vervelend, nu net 5-daagjes kuurtje gehad en het gaat nu wel weer redelijk

hopen dat het snel weg gaat bij jou!

(ik heb trouwens hetzelfde gehad, alleen dan iets anders. Vermoeidheid, buikklachten, misselijk, futloos, lusteloos.
Meerdere keren bij de dokter geweest, allergie testen gehad, bloedtesten en lichamelijk onderzoek (oa ook een echo), maar niets gevonden. Soms zijn er klachten waar je mee moet leven, en dat was bij dit.
Van het een kwam het ander, het begon met misselijk en buikklachten waardoor ik minder at. Omdat ik minder at werd ik futloos en moeier en sliep ik heel erg slecht.
Psycholoog geweest en uiteindelijk hielp dat ook niet zo heel veel. Nu gaat het gelukkig een stuk beter, maar ik blijf beetje sjoemelen met men gezondheid