Kanker

[geert]

Hallo mijn naam is Gerard,
De laatste tijd heb ik steeds een drukende en brandende pijn in mijn linker onderbuik.
Ik weet niet wat het is maar maak me wel zorgen.
De reden waarom ik nu niet naar de dokter gaat is namelijk dat mijn vader van 51 jr net te horen heeft gekregen dat hij dikke darmkanker heeft, daarvoor wordt hij volgende week geopereerd.
Verder is het nog niet bekend of hij uitzaai heeft dat kunnen ze later pas zien.
Je begrijpt dus wel dat er nu bij ons bijv: mijn moeder en mijn vrouw die 8,5 maand zwanger is er een enorme spanning is.
Mischien heb is daarom wel pijn, maar zorgen maak ik me wel ook moet ik vaker plassen.
Ik weet het even allemaal niet meer.
Groetjes Gerard.

[Madam]

heb je ook meer dorst?? en ben je meer moe???


trouwens.. ik wil nog zeggen dat ik t beter vind wanneer je wel naar de dokter gaat.. juist omdat er kanker bij je vader is geconstateerd.. stel dat jij er nu te lang mee rond loopt omdat je bang bent voor de behandeling... dan ben je juist nog verder van huis dan wanneer ze nu ontdekken wat er aan de hand is...

en t hoeft helemaal geen kanker te zijn... bij je klachten tot nu toe weet ik nog een ander passend ziektebeeld... denk er maar es over na... en bepraat t es met je vrouw of je ouders... ik denk dat dat je ook wel oplucht...

[Geert]

Ja mischien is het allemaal wel spanning, maarja ik zie het wel.
Trouwens bedankt voor je reactie.

[Madam]

maar ff serieus... drink je ook meer? en ben je meer moe?? en meer honger??? ik kan zeggen dat die tekenen heel goed bij suikerziekte passen met het afvallen en buikpijn en veel plassen hebben... kanker is niet de oorzaak van alles.. het kan ook gewoon een simpel buikgriepje zijn... maar als je niet naar de dokter gaat zul je t niet zeker weten... mijn advies: ga even bij een dokter langs...

[Geert]

Nee ik heb niet meer dorst, ik drink haast nooit veel.
Ook heb ik niet meer honger dan anders.
Wel heb ik de laatste tijd veel last van lucht in mijn buik en ook winderigheid, het romeld eigenlijk de hele tijd maar door.
Ja ik weet wel dat ik even naar de dokter moet gaan, maarja met de omstandigheden die er nu allemaal zijn wil ik eigenlijk niet nog meer verontrusting teweegbrengen.
Ik heb zo iets van eerst dit allemaal even afwachten met mijn vader en dan ga ik naar de dokter.
Mijn vrouw heb ik niets verteld anders gaat die zich ook weer zorgen maken, ja en dat is ook niet zo goed voor haar want zij moet nog 4 weken zwangeren.Verder heb ik het eigenlijk nog aan niemand verteld want je krijgt toch al gauw van zie je wel hij denkt ook weer van alles.
Het licht allemaal wel een beetje moeilijk hiero.
Tuurlijk maak ik me wel zorgen maar verder op mijn werk gaat alles nog goed, het zit mij nog niet in de weg.
Maar je hoort de laatste tijd van die rare dingen en dan ga je soms wel even nadinken, wat zou het toch kunnen zijn.
Ook heb ik zelf al even mijn ontlasting beken maar daar was volgend mij niet iets raars te zien.
Ik gooi het eerst maar even op spaningen die allemaal rondom mij zijn.
Ik hoop dat ik nog even weer wat van je hoor, dit is iegenlijk mijn enigste uitlaatklep klinkt mischien zielig maar dat ben ik niet hoor! maar zo is het nu eenmaal dit gaat makelijker dan dan praten.
Mijn vader breng ik woensdag naar het ziekenhuis en wordt vrijdag geopereerd, daarna moeten we maar weer afwachten of hij geen uitzaaiingen heeft, ik hoop het niet.
De ramp is het niet te overzien voor mijn moeder en mij niet.
Ik zelf wordt zo 30 jaar en wil graag dat mijn vader nog kan genieten van zijn kleinkind, die hij zo graag wou hebben.
Naar 4 jaar proberen en 2 miskramen is dat eidelijk gelukt en nu krijg je dit weer voor de kiezen.
De wereld is hard en soms gemeen wie moet je de schuld geven, niemand!
Je gaat maar weer bidden en put daar mischien wat kracht uit, dat doe ik nu dus elke avond wat ik eerder zo af en toe deed dat is natuurlijk ook niet juist maar bij nood hoop je altijd.
Ik ga nu maar eens naar bed het is al weer laat en moet er morgen weer vroeg uit.
Groetjes Gerard.

[Madam]

als jij hoop put uit het bidden moet je dat vooral blijven doen, en je niet schuldig voelen omdat je eerst niet altijd bidde (bad??)
zelf ben ik niet gelovig, maar als er weer es iets met mij of mn vader gebeurd dan bid ik ook.... heel raar eigenlijk, want zo ben ik niet opgegroeid....
ondanks dat je problemen hebt met je vader en je vrouw denk ik toch dat je naar de dokter moet, anders maar zonder het hun te vertellen... het geeft je ook meer spanningen als je denkt dat je kanker hebt... stel dat je t niet hebt (waarschijnlijk!) dan heb je je om niets druk gemaakt! en dat is ookniet goed voor je gezondheid.
en als je een uitlaatklep nodig hebt zit je hier goed... ook als je zelf geen kanker hebt (heb ik ook niet) kun je toch nog hier over je vader praten.

[Geert]

Beste Madam,
woensdag s'morgens om 10:30 uur hebben mijn moeder ik en mijn vrouw pa naar het ziekenhuis gebracht.
Dit was allemaal best wel emotioneel om hem daar zo achter te laten.
Aanstaande vrijdag zou hij s'morgens om 8 uur worden geopereerd.
Maar vanmidag dus donderdag konden we hem weer ophalen omdat ze geen plaats hadden op de intencive care.
Dus de hele operatie kan ongeveer wel 2 tot 3 weken opschuiven.
Nou hiet zitten we dan weer met die enorme spanning en stres, je weet niet of hij nog te helpen is en je weet niet waneer.
Ja en wat moet je nu????

Groetjes Gerard.

[Oxigun]

wachten, hopen en bidden (mits je gelovig bent)

vooral het wachten is vreselijk.. bij mij is het in januari gevonden en ik heb het gevoel alsof er echt jaren voorbij zijn.

[Geert]

Wat heb je dan precies gehad, en hoe ging het toen verder.
Ik wil graag een beetje weten want wij weten helemaal niets.
Is het wel te genezen? of kunnen ze alleend maar tijd rekken zoveel vragen maar nog nooit een kans gekregen.
Wij weten ook nog niet of mijn vader uitzaaiingen heeft, ze praten er nu alleend maar over, dat ze een stukje tussen de dikke darmen gaan weghalen en dat ze dan kunnen zien hoe het er voorstaad. Wij weten alleend dat het een tumor is en dat het kwaadaardig is, en ik ben bang dat mijn vader er mischien te lang mee heeft gelopen hij is niet het persoon dat snel naar de dokter gaat of klaagt. Vorige jaar september had hij een klein beetje bloed in zijn vaste ontlasting na 2 dagen was het weer over hij dacht, dat zal wel een beetje van de griep komen, en heel af en toe kwam het nog wel eens weer voor, dat had hij ons nooit verteld. Maar 6 weken geleden miste hij op zijn werk de laatste 3 treden van de lader hij is namelijk dakdekker, daarvan kreeg hij veel last in de rug. S'avond bij thuis komst en na het eten ging hij naar de wc, toen kreeg hij de schrik van zijn leven heel veel bloed in zijn vaste ontlasting, de volgende dag direkt naar de dokter. Dus zo ik het balletje aan het rollen gekomen de vraag is wat is er nu vroeg bij zijn en wat is te laat dit is met elkaar al een jaar.
Ik zit al met de vraag moet ik binnenkort echt afscheid gaan nemen van mijn vader hij is nog maar 51jr en wordt met 4 weken opa.
Verden wens ik jou heet veel gezondhied toe en laat a.u.b weer iets van je horen.
Groetjes Gerard.

[Oxigun]

Volgens mij mag je gewoon het dossier van je vader inkijken hoor. Ik lig zelf in het Antoni van Leeuwenhoek en de dossiers daar zijn gewoon open. (Niet voor iedereen natuurlijk)

Ook helpt het om niet weg te gaan voor je een antwoord hebt. Ze zijn er dan misschien nog niet uit wat ze moeten doen of wat het is maar probeer iig een "update" te krijgen. Let wel op, tussentijdje prognoses KUNNEN erger zijn dan het eigenlijk is, er staat namelijk nog niets vast.

Wanneer ze een biopsie (stukje darm weghalen) gepleegd hebben weet je al meer. Dat wordt namelijk onderzocht door een patholoog. Op die manier is bij mij kanker vastgesteld.

Kijk.. bij mij begon het eind november te spelen, op 7 januari wist ik dat ik kanker heb en eind januari hoorde ik dat de prognose goed is. Dus de kans dat ik het haal en van me kanker af heb ik groot.

[Geert]

Ik hoop voor jou dat alles weer goed komt.
Bij mijn vader is al vastgesteld dat het om een kwaadaardige tumor gaat in de dikke darm.
Ja en verder moeten we maar afwachten, we weten niet eerder iets dan dat de operastie is geweest.

Groetjes Gerard.

[Madam]

rustig wachten en hopen.... je kunt er toch niets aan doen en hoe gestrester je jezelf maakt hoe minder goed dat voor jou is, maar ook voor je vader... daarvan gaat zijn bloeddruk best stijgen, wat dan weer een belemmering kan zijn voor een operatie... dus gewoon rustig blijven, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan..
sterkte

[Geert]

Zondag heb ik mijn vader naar het ziekenhuis gebracht, samen met mijn moeder en mijn vrouw.
Dat was best wel meer emotioneel.
Aanstaande dinsdagmorgen wordt mijn vader geopereerd, ja en dan komt voor ons de waarheid komt het goed of niet.
Ik ben blij dat hij nu in het ziekenhuis is, omdat het heel veel spanning weg neemt, daar mee bedoel ik dat er nu wat gaat gebeuren eindelijk!!
Ook met mij gaat het wat beter nu ik verneem dat de klachten die ik had minder worden, ik denk dus dat de spanning daar een grote rol in heeft gespeeld.
Tuurlijk ben ik zeer bang voor morgen (dinsdag), ik hoop toch zo op een goed bericht en die hoop heb ik ook en iedereen die mijn vader kent heeft dat gevoel en steunt ons op een zeer goede manier.
Verder wil ik iedereen bedanken die heeft gereageerd op mijn berichtjes, dat heeft mij zeer geholpen bedankt!!
Hoe het allemaal verder gaat laat ik jullie binnenkort weten, ik hoop dat ik dan een beetje een goed gericht heb.
Ook wil ik iedereen die het ook moeilijk heeft heel veel steun toe wensen en kracht die je zeker nodig hebt om dit allemaal te verwerken daarmee bedoel ik de mensen die ziek zijn maar niet te vergeten de naaste familie want ook die hebben het zeker niet makelijk.

Het gaat jullie goed en hopelijk ons ook.
Groetjes Gerard.

[Madam]

dan is hij dus vanochtend geopereerd als t goed is.....


ik hoop dat alles goed is gegaan. heel erg veel sterkte geert en ik hoop dat alles weer goed komt met jou en je vader!

ben blij dat je zelf denkt dat t de spanning was en niet meer dat t kanker zou zijn...

[Geert]

Mijn vader is geopereerd.
Volgens de arts hebben ze alles kunnen verwijderen, en dat ging makelijker dan gedacht.
Wel vertelde de arts dat we nog 5 werkdagen moesten wachten op de uitslag.
Ze hebben namelijk stukjes weefsel weg gehaald en op kweek gezet, dat wordt dus nog wel even spannend.
De operatie is dus meegevallen en nu maar hopen dat er geen uitzaaiingen zijn.
Dat worden ook weer 5 lange dagen.

Groetjes Gerard.

[ycjvb39@hotmail.com]

mijn man was ook bang en stelde het bezoek naar de huis arts steeds uit ik moest voor me zelf en vertelde dat mijn man een lies breuk heefd en dat het zo groot was als een aubergine en mijn man niet naar de dr wilde ja zegt de arts kan ik U niet verder helpen U man moet zelf komen twee dagen erna werd mijn man ziek ik bel de assistente en vraag een huisbezoek aan de dr komt ik moet mee naar de patient wat ik zie is schrikken een heel groot gezwel als een voetbal met spoed naar het zieken huis een spoed operatie het blijkt een liesbreuk en een kwaadaardige timor te zijn dus 2 operatie s na 4 dagen krijgen we te horen het is darm kanker en een echo van de lever nu moeten we de 19jan: voor een scan we maken ons zorgen wat nu en zijn er uitzaaingen vragen vragen ?????ik hoop dat hij schoon is maar maak me wel veel zorgen om hem groetjes djangkriek