Diagnose Kanker lotgenotenforum

Ik wordt helemaal gek. Hallo, ik ben 16 jaar (Ja, ik ben best jong) en ik wordt helemaal gek van mezelf.
Ik voel de laatste tijd (1-2 Weken) Steken in mijn onderbuik (Willekeurige plekken) en ik heb last van mijn rug.
Ik ging op google zoeken, en er kwam meteen Alvleesklier kanker uit, nou, fijn dan. Ik zach dat die ziekte on-geneselijk is. Ik kreeg een paniek aanval omdat ik zo bang was om dood te gaan. Ik wist dat op zoon jonge leeftijd, nog niemand ooit Alvleesklier kanker heeft gekregen, maar ik kon het maar niet uit mijn hoofd praten, het lukten maar niet om het uit mijn hoofd te zetten. de hele tijd, "wat als je het hebt, je gaat nu dood." en "je bent al te laat, je gaat dood". Ik kon niks meer normaal doen. Toen ging ik naar de huisarts, die zij dat ik misschien spastische darm had en ze dat, als de "pijn" bleef, gingen testen. De "symptomen verdwenen een voor een ( misselijkheid, geen eetlust) behalve die steken in mijn onderbuik (op een plek waar mijn alvleesklier helemaal zelfs niet zit), toen was ik gerust gesteld. maar toen begon ik verhalen te lezen over mensen waar de doctor ook zij dat ze spastische darm hadden (allemaal 50+ btw) maar uiteindelijk hadden ze toch kanker. alweer begonnen mijn angsten zich op te weken. Nou ik weet dat het geen Alvleesklier kanker is, begin ik met: "misschien is het longkanker? of is het darm/maag kanker?" AAAAAGH! ik wordt gek van mezelf en mijn ouders ook. Bij elk pijntje krijg ik bijna een paniek aanval, de hele dag moet ik er aan denken! ik wil het niet meer, ik wil niet meer aan kanker denken. Dan voel ik weer iets op mijn borst (longkanker), dan weer onder mijn ribben (darm/Alvleesklier kanker) dan weer in mijn rug (kan van alle drie) IK WORDT ER GEK VAN, DE ANGST MAAKT MIJ KAPOT VAN BINNEN EN BUITEN. hele dag loop ik met een bedroefd gezicht, nergens wordt ik vrolijk van (behalve als ik mijn vrienden zie) en bij elk pijntje ga ik haast huilen. Ik spoor niet meer, ik weet het.

ik heb mijn hart kunnen luchten, ik wil dringend help.

Ik hoop dat jullie ook 16 jarige accepteren, anders spijt het me zeer.

Hoi

Ik was 18 toen ik voor het eest te maken kreeg met kanker , me vader kreeg toen longkanker.
En ik herken wat jij nu schrijft maar gloof me nu ben ik ondertussen 22jaar verder (me pa leeft trouwens nog steeds)
En ik ben ook vaak bang geweest ook op jonge leeftijd wat ik toen altijd deed was tegen me zelf zeggen als et echt iets ernstigs was dan wordt et vanzelf erger en dan is er geen ruimte meer voor twijfel.

Dus maak je niet te druk en laat et op je afkomen en stop met google.

Groetjes ron

Hallo,

Probeer een beetje te ontspannen..en zoals Ron al schrijft..stopt met te googlen..je wordt er alleen veel angstiger van.
Je kan proberen wat afleiding te zoeken, of ga langs je arts, hij kan je geruststellen.

Sterkte

Hallo,

Je bent erg bang voor kanker, spreekt er uit je verhaal, het vergalt je leven. Dat is nooit fijn, maar nu vergalt het ook nog je jeugd! Je hebt je hart gelucht op het forum, een goede eerste stap.
Je schrijft ook dat je dringend hulp wilt. Goed dat je dat zelf al onderkend, want die hulp heb je zeker nodig. Ik denk dat je die hulp ook kunt krijgen, en dat je daarvoor bij de geestelijke gezondheidszorg moet zijn. Ik weet niet goed of je daarvoor direct een GGZ instelling kunt benaderen, maar in elk geval kan je huisarts je daarnaar verwijzen. Wacht ook niet te lang, je hebt al genoeg onnodig geleden.

Heel veel sterkte en de beste oplossing gewenst,

Lydia

Hypochondrie misschien ?

Lees eens het volgende topic http://www.fora.diagnosekanker.nl/lotgenoten/viewtopic.php?f=38&t=3393, misschien dat je er iets in herkent.
Ga in ieder geval eens praten met je huisarts. Want is het zonde van je energie om zo in angst te zitten.