Diagnose Kanker lotgenotenforum

Lieve mensen,
Sinds een aantal maanden heb ik een zweertje in mijn mond die niet over gaat. Ik ben niet iemand die snel naar de huisarts gaat, dus dacht gaat wel weer weg. Tot een vriendin me iets vertelde over "mondkanker" ik had er nog nooit van gehoord maar werd meteen angstig.... zou dat zweertje toch iets ernstigs zijn?? Direct thuisgekomen heb ik toch maar even gegoogled en sindsdien is de angst begonnen. Verschillende symtomen herkende ik... durfde alleen niet naar de huisarts.
Uiteindelijk toch maar gebeld, moest naar de tandarts zei hij. De tandarts wist niet wat het was, en heeft me doorverwezen naar de kaakchirurg. Bij het maken van de afspraak viel de term "afdeling mondziekte" alleen dat maakte me nog angstiger. Kon pas na 2 weken terecht. Ik heb me nog nooit zo vreselijk gevoeld. Zenuwachtig, zweten, huilen etc. gewoon radeloos. Ik wist inmiddels zeker dat ik het had... kon niet anders.

De kaakchirurg reageerde heel nonchelant en vroeg zich min of meer af wat ik in godsnaam kwam doen. Bij de vraag of ik me zorgen moest maken zei hij meteen "je hebt geen mondkanker" vond dat nog al een gewaagde uitspraak gezien het feit dat hij misschien 3 minuten in mijn mond heeft gekeken en niet eens een monster heeft afgenomen. Geen gerichte vragen gesteld of ik nog andere symptomen had etc.
Ik was enigzins opgelucht maar nog geen dag later is de angst weer terug. Heb nu een doffe pijn in mijn onderkaak. Voornamelijk bij het kauwen. Met als resultaat dat ik bang ben om te eten omdat ik dan herrinnerd wordt aan dat gevoel en dan breekt meteen het zweet weer uit, wordt ik weer zenuwachtig en angstig. Ik hoef pas over 2 maanden terug naar de kaakchirurg.

Even een korte voorgeschiedenis, afgelopen december is mijn moeder aan longkanker overleden. Ze had verschillende symptomen (afvallen, hoesten etc.) maar door sporten, stress etc. hebben we die klachten te laat opgemerkt. Ik ben hierdoor zo bang dat ik het ook krijg. Mijn symptomen komen wellicht ook van de stress omdat het nog maar zo kort geleden is dat mijn moeder na een heel zwaar en intens ziektebed is overleden. Het beheerst mijn leven momenteel, ben teneergeslagen heb nergens zin in.... en dit is zo niet typerend voor mij. Ik durf ook niet zo goed naar de huisarts omdat ik zo bang ben dat er uit komt dat ik kanker heb.

herkend iemand dit of heeft iemand tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Moet ik nu alweer naar de huisarts of zal ik het nog ff aankijken tot ik weer naar de kaakchirurg moet?

Bedankt voor jullie reacties alvast.

Vraag aan je huisarts of hij bericht heeft gehad van de kaakchirurg en zo nee, of hij informatie bij de kaakchirurg opvraagt.
Je huisarts kan je dan uitleggen wat de kaakchirurg geconstateerd heeft.
Als de kaakchirurg twijfelde of jij mondkanker had, dan laat hij je wel eerder dan over twee maanden terugkomen.
Dus geloof de kaakchirurg maar dat jij geen mondkanker hebt.
Maak je niet te druk, maak een afspraak bij de huisarts, zodat er een einde komt aan je ongerustheid.
Je zorgen maken om niets is wel begrijpelijk in jouw geval, echter zonde van de energie die je er aan kwijt raakt.
Jouw huisarts snapt jouw angst, praat er met hem/haar over. Een goed gesprek zal je goed doen.