Hallo allemaal,
Ik ben al vanaf half december echt ziek, maar vanaf oktober ben ik al niet lekker.
De reden dat ik me heb geregistreerd bij jullie forum omdat ik graag van me af wil schrijven
omdat ik het idee heb totaal niet serieus genomen te worden en dat het misschien wel tussen mijn oren zit.
Vanaf oktober ben ik al moe en bijna elke dag verhoging en lichte koorts. Ik kreeg knobbels in mijn hals
en ik had wel in de gaten dat dit mijn lymfkeklieren zijn. Maar ik dacht dat ik een griepje te pakken had en
besteedde er niet zoveel aandacht aan. In december werd het alleen maar erger. De knobbels zijn nu 2 harde knikkers
geworden boven mijn sleutelbeen en onder mijn kaak, naast mijn slokdarm/luchtpijp zeg maar zit een knobbel die veel groter
is dan een knikker. Maar hij zit vrij diep dus ik kan de grootte niet echt inschatten. Ook heb ik een bult onder mijn achterhoofd en ook veel plekjes enzo daar bovenaan mijn nek en op achterhoofd. Daar jeukt het ook als een gek. De moeheid is sinds december niet meer te harden. Ik kreeg overal op mijn lichaam jeuk en daar heb ik nog steeds last van. Net als veel zweten (vooral in de nacht) en ik ben in 12 weken tijd 17 kilo afgevallen. Ik ben gaan googelen en misschien had ik dit niet moeten doen. Ik vind veel herkenning in jullie verhalen maar ik weet ook héel goed dat de kans heel erg klein is dat ik écht ziek ben. Mijn bloedwaarden blijven steeds verhoogd, en dan de erytrocyten, de leucocyten en de trombocyten. En niet echt schrikbarend hoog, dus ik begin vreselijk aan mezelf te twijfelen. Vooral omdat ik momenteel nog opgenomen ben in de pychiatrie. Gelukkig gaat het erg goed met me en heb ik afgelopen week te horen gekregen dat ik met ontslag mag. Ik twijfel zo aan mezelf omdat ik hier constant te horen krijg dat het stress (uhh waarvan?) is en de huisarts beweerde zelfs dat ik depressief ben (terwijl gelukkig ze hier ook zeggen dat ik verre van depressief ben). Ook was ik te zwaar dus nu krijg ik alleen maar te horen: goh wat goed dat je zoveel afgevallen bent! Ja natuurlijk is dat fijn, maar niet op deze manier. Ook ben ik sinds december aan het hoesten. Van de longarts heb ik een antibiotica gekregen afgelopen week maar is niet aangeslagen. Ik heb vannacht vreselijk veel donkerbruin taai slijm opgehoest met proppen bloed. De huisarts heeft vanochtend naar het AMC gebeld naar de longarts. Voor komende maandag had ik al een afspraak bij de internist staan (voor de eerste keer) en daarna gaan ze in mijn longen kijken door middel van een bronchoscopie. Dit wilde de longarts hoorde ik zostraks. Dus er wordt wel haast achter gezet gelukkig. Het vreemde is dat mijn longfoto van een maand geleden goed was. Er was alleen sprake van bronchopathie (?). Dat betekend toch dat je te hard hoest ofzoiets? Ook een buikecho leverde niet echt wat op (heb ook bovenbuikpijn), alleen ze zagen iets in mijn linkernier. Maar dat was waarschijnlijk een niersteentje. En wat kalk in mijn lever ofzoiets. Dus ik begin zooo te twijfelen, zit het nu echt tussen mijn oren en moet ik me niet zo aanstellen? Mijn linkeroksel begint sinds een paar weken ook wat te zeuren, evenals mijn linkerlies. Maar ik voel er al niet eens meer aan, doodsbang dat ik me aanstel en dat ik het me inbeeld ofzoiets. Heb trouwens sinds ik ziek ben ook een grote huidafwijking onderaan mijn rug, helft onderrug en helft billen. Dit is nu echt heel groot geworden, volgens de huisarts is het ringworm maar ik heb nu al zolang creme gesmeerd (heb al een andere gehad want die eerst hielp niet) maar het de huidafwijking groeit alleen maar. Verder vaak en best veel blauwe plekken op mijn linkerbeen. De knobbels en blauwe plekken zitten allemaal links, erg vreemd.
Mjn vraag is, kan je toch iets mankeren terwijl de borstkasfoto en buikecho zo'n beetje in orde zijn? Als mijn lymfklieren in mijn borstkas vergroot zouden zijn dan hadden ze dat toch allang moeten zien? Omdat ik zo hoest enzo. Het zal wel allemaal tussen mijn oren zitten......maar ik wordt er ZO moe van steeds zo ziek en moe te zijn. Ik zorg goed voor mezelf en ik ben een echte vechter maar dit zit me even heel erg tegen.
Groetjes, Kim
Zit het nou echt tussen mijn oren?
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Wacht nu eens eerst het onderzoek in het AMC af, voordat je denkt dat het tussen je oren zit.
De bronchoscopie zal meer duidelijkheid geven. Vaak wordt er een biopt genomen en voor je daar je uitslag van hebt,
ben 1 à 2 weken verder.
Ik ben heel blij dat ze je serieus nemen en je grondig onderzoeken. Dat zouden ze niet zo vlug doen als ze denken dat
het tussen je oren zit.
Wellicht kan de internist een schilfertje huid laten onderzoeken om zeker te weten dat het schimmel is.
Geniet van het feit dat je geestelijk al zo opgeknapt ben en wacht de resultaten van de onderzoeken af.
Klinkt makkelijker dan gedaan, daar ben ik me bewust van, toch blijven proberen.
De bronchoscopie zal meer duidelijkheid geven. Vaak wordt er een biopt genomen en voor je daar je uitslag van hebt,
ben 1 à 2 weken verder.
Ik ben heel blij dat ze je serieus nemen en je grondig onderzoeken. Dat zouden ze niet zo vlug doen als ze denken dat
het tussen je oren zit.
Wellicht kan de internist een schilfertje huid laten onderzoeken om zeker te weten dat het schimmel is.
Geniet van het feit dat je geestelijk al zo opgeknapt ben en wacht de resultaten van de onderzoeken af.
Klinkt makkelijker dan gedaan, daar ben ik me bewust van, toch blijven proberen.
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Hoi Liddy,
Dank je wel voor je reactie.
Ik zal inderdaad maandag gewoon afwachten. Ik moet zeggen dat ik best wel een beetje nerveus ben.
Maar ik denk dat dat er meer mee heeft te maken dat ik alleen naar het ziekenhuis ga. En daarnaast ben ik er gewoon zo klaar mee om me zo ellendig te voelen lichamelijk. Ik verga van de jeuk en ben erg moe. Maar goed, ik zoek veel afleiding en zo kom ik mijn dagen wel door. Lekker even naar buiten, lezen of een dvd'tje kijken.
Je hebt gelijk dat ze me in het ziekenhuis blijkbaar wel serieus nemen. Dat ze me wel volledig willen onderzoeken en dus niet bij voorbaat al denken dat het tussen mijn oren zit. Ik zal jullie hier op het forum op de hoogte houden hoe het is gegaan maandagochtend en of er vervolgstappen komen wat betreft de internist en de longarts.
Liefs, Kim
Dank je wel voor je reactie.
Ik zal inderdaad maandag gewoon afwachten. Ik moet zeggen dat ik best wel een beetje nerveus ben.
Maar ik denk dat dat er meer mee heeft te maken dat ik alleen naar het ziekenhuis ga. En daarnaast ben ik er gewoon zo klaar mee om me zo ellendig te voelen lichamelijk. Ik verga van de jeuk en ben erg moe. Maar goed, ik zoek veel afleiding en zo kom ik mijn dagen wel door. Lekker even naar buiten, lezen of een dvd'tje kijken.
Je hebt gelijk dat ze me in het ziekenhuis blijkbaar wel serieus nemen. Dat ze me wel volledig willen onderzoeken en dus niet bij voorbaat al denken dat het tussen mijn oren zit. Ik zal jullie hier op het forum op de hoogte houden hoe het is gegaan maandagochtend en of er vervolgstappen komen wat betreft de internist en de longarts.
Liefs, Kim
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Hoi allemaal,
Even een update wat betreft mijn bezoek aan het AMC vandaag.
Het was een lange dag, was er van 08:00 tot 15:30.
Omdat ik erg moe ben in het kort wat ik nu weet:
Mijn longen zijn goed maar heb waarschijnlijk een zware holte ontsteking.
Vandaar de bloedpropjes uit mijn neus en keel. Dat glijdt blijkbaar mijn keel in,
vandaar het vele hoesten. Gelukkig is er niets met mijn longen aan de hand!
Er is nu een uitgebreid bloedonderzoek aangevraagd, als laatste hebben ze
10 buisjes bloed afgenomen vandaag. Het kan zijn dat ik een hardnekkige
bacterie bij me draag die me zo ziek maakt, het kan zijn dat ik tuberculose heb
maar ik heb ook te horen gekregen dat vanwege dat mijn witte bloedcellen nog steeds niet
zakken (wat de internist me vertelde) dat ik leukemie heb. Dit wilde ik natuurlijk niet horen.
Voor mij blijft de hoop dat er helemaal niets aan de hand is, en daar ga ik me ook aan
vast houden. Positiviteit doet namelijk heel veel met een mens!
Liefs, Kim
Even een update wat betreft mijn bezoek aan het AMC vandaag.
Het was een lange dag, was er van 08:00 tot 15:30.
Omdat ik erg moe ben in het kort wat ik nu weet:
Mijn longen zijn goed maar heb waarschijnlijk een zware holte ontsteking.
Vandaar de bloedpropjes uit mijn neus en keel. Dat glijdt blijkbaar mijn keel in,
vandaar het vele hoesten. Gelukkig is er niets met mijn longen aan de hand!
Er is nu een uitgebreid bloedonderzoek aangevraagd, als laatste hebben ze
10 buisjes bloed afgenomen vandaag. Het kan zijn dat ik een hardnekkige
bacterie bij me draag die me zo ziek maakt, het kan zijn dat ik tuberculose heb
maar ik heb ook te horen gekregen dat vanwege dat mijn witte bloedcellen nog steeds niet
zakken (wat de internist me vertelde) dat ik leukemie heb. Dit wilde ik natuurlijk niet horen.
Voor mij blijft de hoop dat er helemaal niets aan de hand is, en daar ga ik me ook aan
vast houden. Positiviteit doet namelijk heel veel met een mens!
Liefs, Kim
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Wat ben ik blij voor jou dat de artsen jou wel serieus hebben genomen.
Maar nog veel meer ben ik blij dat jij toch je klachten hebt verteld.
Nee, niet alles zit tussen je oren.
Laat dit een stukje bevestiging zijn dat je wel degelijk lichamelijke klachten weet te herkennen.
Ook als het leukemie blijkt te zijn, wat ik natuurlijk niet hoop voor je, dan nog is er een heel hoop mogelijk.
Gelukkig ben je in het AMC, dat is een van de beste plekken om nu onder behandeling te zijn.
Zou het lukken om de volgende keer iemand mee te nemen naar het ziekenhuis?
Enne, hopen op een goede uitkomst (eventueel na behandeling) is gratis.
Maar nog veel meer ben ik blij dat jij toch je klachten hebt verteld.
Nee, niet alles zit tussen je oren.
Laat dit een stukje bevestiging zijn dat je wel degelijk lichamelijke klachten weet te herkennen.
Ook als het leukemie blijkt te zijn, wat ik natuurlijk niet hoop voor je, dan nog is er een heel hoop mogelijk.
Gelukkig ben je in het AMC, dat is een van de beste plekken om nu onder behandeling te zijn.
Zou het lukken om de volgende keer iemand mee te nemen naar het ziekenhuis?
Enne, hopen op een goede uitkomst (eventueel na behandeling) is gratis.
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Hoi Liddy,
Dank je wel voor je reactie. Dat doet me goed!
Gelukkig is er een meisje van mijn afdeling mee geweest. Dus ik was niet alleen. Maar ik denk zelf dat ik gewoon een hardnekkige bacterie of zoiets heb. Ook omdat ik steeds last heb van infecties, die dus ook niet over gaan met een antibiotica kuur. De kans dat het iets ernstigs zoals leukemie is acht ik zo ontzettend klein. Ik ben wel geschrokken maar dan hadden mijn bloedwaarden schrikbarend hoog moeten zijn en dat was de afgelopen 3 keer niet zo (wel hoger dan normaal maar dan waren ze er allang achter gekomen lijkt me). Wel is de plek op mijn rug nu iets van 25 centimeter breed en 15 cm lang ongeveer. Dat is wel heel rot, maar wie weet is het wel gewoon ringworm (dus een schimmelinfectie) en reageert het gewoon niet op de 2 zalfjes die ik heb gehad. Mijn weerstand is gewoon heel laag dus ja, ik vind het niet gek dat ik steeds last heb van allerlei infecties. Maar dat het leukemie is, nee daar geloof ik niet in. Dat overkomt maar zo ontzettend weinig mensen. Wel vind ik het vreselijk voor alle mensen hier in Nederland die zelf kanker krijgen of hebben gehad, of naasten. Dus ook voor iedereen hier op het forum! Wel vreselijk lief dat jullie met me meeleven en naar me luisteren.
Liefs, Kim
Dank je wel voor je reactie. Dat doet me goed!
Gelukkig is er een meisje van mijn afdeling mee geweest. Dus ik was niet alleen. Maar ik denk zelf dat ik gewoon een hardnekkige bacterie of zoiets heb. Ook omdat ik steeds last heb van infecties, die dus ook niet over gaan met een antibiotica kuur. De kans dat het iets ernstigs zoals leukemie is acht ik zo ontzettend klein. Ik ben wel geschrokken maar dan hadden mijn bloedwaarden schrikbarend hoog moeten zijn en dat was de afgelopen 3 keer niet zo (wel hoger dan normaal maar dan waren ze er allang achter gekomen lijkt me). Wel is de plek op mijn rug nu iets van 25 centimeter breed en 15 cm lang ongeveer. Dat is wel heel rot, maar wie weet is het wel gewoon ringworm (dus een schimmelinfectie) en reageert het gewoon niet op de 2 zalfjes die ik heb gehad. Mijn weerstand is gewoon heel laag dus ja, ik vind het niet gek dat ik steeds last heb van allerlei infecties. Maar dat het leukemie is, nee daar geloof ik niet in. Dat overkomt maar zo ontzettend weinig mensen. Wel vind ik het vreselijk voor alle mensen hier in Nederland die zelf kanker krijgen of hebben gehad, of naasten. Dus ook voor iedereen hier op het forum! Wel vreselijk lief dat jullie met me meeleven en naar me luisteren.
Liefs, Kim
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Hoi allemaal,
Heb de internist gebeld omdat ik me nu zo ziek voel dat het de spuigaten uit loopt. Het blijkt dat ik een nieuwe internist heb, de eerste die ik had werkt opeens niet meer in het AMC. Ik zou eerst pas later deze maand weer naar terug naar het AMC maar de nieuwe internist wil me graag dinsdagochtend al zien. Wel heeft ze me verteld dat mijn witte bloedcellen nog verhoogd zijn en iets met mijn schildklier was te hoog. Ze heeft toen even de telefoon neergelegd omdat ze even moest kijken maar ze wist niet wat de uitslag van mijn schildklier inhield, dus dat zoekt ze nog even op. Maar niks bijzonders gehoord wat betreft mijn bloed dus het zal wel meevallen. Ik ben nu 17 kilo afgevallen sinds half december en ik ben helemaal op. Maar goed, we gaan gewoon door en als straks blijkt dat er lichamelijk niets aan de hand is, dan kan ik weer verder.
Groetjes, Kim
Heb de internist gebeld omdat ik me nu zo ziek voel dat het de spuigaten uit loopt. Het blijkt dat ik een nieuwe internist heb, de eerste die ik had werkt opeens niet meer in het AMC. Ik zou eerst pas later deze maand weer naar terug naar het AMC maar de nieuwe internist wil me graag dinsdagochtend al zien. Wel heeft ze me verteld dat mijn witte bloedcellen nog verhoogd zijn en iets met mijn schildklier was te hoog. Ze heeft toen even de telefoon neergelegd omdat ze even moest kijken maar ze wist niet wat de uitslag van mijn schildklier inhield, dus dat zoekt ze nog even op. Maar niks bijzonders gehoord wat betreft mijn bloed dus het zal wel meevallen. Ik ben nu 17 kilo afgevallen sinds half december en ik ben helemaal op. Maar goed, we gaan gewoon door en als straks blijkt dat er lichamelijk niets aan de hand is, dan kan ik weer verder.
Groetjes, Kim
Re: Zit het nou echt tussen mijn oren?
Nou ben ik wel geen arts, echter als jouw schildklieruitslag te hoog is, zou dat wel bij jouw klachten passen.
De te snel werkende schildklier (dus je hebt dan een hoge uitslag) jaagt het hele systeem op,
de stofwisselingsprocessen in het lichaam verlopen sneller, dit vreet energie.
Je kunt dan last hebben van overmatig transpireren, last van de warmte, beven, hartkloppingen, kortademigheid bij inspanning,
veel eten maar toch of afvallen (of niet aankomen), warm-vochtige trillende handen en vingers, struma, onrustig,
zenuwachtig/nerveus, druk gejaagd, overactief ondanks vermoeidheid, spaarzame menstruatie die ook kan wegblijven, diarree / brijachtige ontlasting.
Ik hoop zo dat je a.s. dinsdag iets meer komt te weten.
De te snel werkende schildklier (dus je hebt dan een hoge uitslag) jaagt het hele systeem op,
de stofwisselingsprocessen in het lichaam verlopen sneller, dit vreet energie.
Je kunt dan last hebben van overmatig transpireren, last van de warmte, beven, hartkloppingen, kortademigheid bij inspanning,
veel eten maar toch of afvallen (of niet aankomen), warm-vochtige trillende handen en vingers, struma, onrustig,
zenuwachtig/nerveus, druk gejaagd, overactief ondanks vermoeidheid, spaarzame menstruatie die ook kan wegblijven, diarree / brijachtige ontlasting.
Ik hoop zo dat je a.s. dinsdag iets meer komt te weten.
Terug naar “Ik ben bang dat ik kanker heb”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten