Ik ben mijn moeder nog niet verloren aan deze rottige ziekte, maar het zit er helaas wel aan te komen. Mama heeft 2 keer borstkanker gehad en dat is uitgezaaid naar haar hersenen.
Dat hebben we vorig jaar mei te horen gekregen. Een aantal maanden ging het nog redelijk goed, tot ze begin januari een rare aanval kreeg.
Het was niet echt een epileptische aanval, maar ze voelde zich heel erg naar. Sindsdien gaat het heel hard achteruit. Ze is blind geworden en sinds een maand heeft ze 24 uurszorg.
Ze komt haar bed niet meer uit, want dat kan ze niet meer. Ook zit ze sinds een maand aan de morfine.
Mijn ouders zijn sinds mijn 17e uit elkaar. Mama heeft wel een vriend, maar ze wonen niet bij elkaar. Er komt dus zoveel op mijn schouders te liggen (mijn zusje zit in het buitenland voor een half jaar). En dat is zwaar!
Alle mensen zijn zo lief, maar (en blij toe, anders zouden ze hetzelfde meemaken/meegemaakt hebben) ze weten niet hoe je je voelt. Ik ben 23 en ik ga mijn moeder verliezen.
Ik wil dat ze op mijn bruiloft is en dat ze oma wordt... Maar dat mag niet
![Sad :(](./images/smilies/icon_sad.gif)
Ik ben dus ook op zoek naar lotgenoten. Jongeren die hun moeder hebben verloren, of die in hetzelfde schuitje zitten als ik...
Liefs, Laura