Mam heeft borstkanker en ik ga bevallen van mijn 1e kindje

[Yessica]

Het is niet te beschrijven wat er door je heengaat als je het bericht krijgt dat je moeder een kwaadaardig gezwel heeft in haar borst. In eerste instantie is er een borstsparende operatie uitgevoerd, echter blijkt nu dat ze een week later toch haar borst moeten amputeren. Ze moet daarna 6 dagen in het ziekenhuis blijven om bij te komen en daarna begint het verhaal met chemo, waar de doctoren nog niets over verteld hebben...

Dit bericht heb ik gekregen op de dag dat ik uitgerekend ben van mijn 1e kindje, en het voelt zo dubbel als je moeder in het ziekenhuis ligt en ik moet dan gaan genieten van de kraamperiode : ik kan me er helemaal niets bij voorstellen : je moet nagaan ik kan haar als ik morgen zou bevallen nog niet eens gaan beazoeken in het ziekenhuis : ik weet echt niet waar ik heen moet met mijn gevoelens. Ik heb een lieve man, zus, schoonouders en heel veel lieve vrienden, maar wil ze op dit soort tijdstippen ook niet lastig vallen...

ik ben zo verslagen en voel me ook zo schuldig dat ik straks niet bij mijn moeder kan zijn als ze me nodig heeft. Maar ook aan de andere kant dat ik me shit voel dat ze de kleine niet meteen kan zien en kroelen..

[stiertje]

jeetje yessica dat is niet niks .

Het is niks moeilijker dan dat ik ben nu zelf 28 weken zwanger we hebben zelf daarvoor icsi moeten doen en na 10 jaar is het eindelijk gelukt .
Mijn vader had ook kanker hij moest begin januari een zware operatie ondergaan zijn blaas moest eruit en prostaat die werden allebei vervangen door een stuk van de dunne darm alles is gelukkig goed afgelopen tot nu toe en hopenlijk blijft het ook zo. Voordat ie geopereerd moest worden hebben we het verteld dat we zwanger waren een tranen gingen vloeien maar wel van geluk hoor. En ik heb toen een 2 echofoto's gekopieërd en die aan mijn vader gegeven toen hij in het ziekenhuis lag . Ik heb wel het geluk gehad dat ik hem kon bezoeken in nijmegen ik woon zelf in zoetermeer en mijn zus in eerbeek daar heb ik een weekje geslapen omdat dat dichterbij was . Zijn herstelperiode ging ontzettend vlot ik denk zelf ook omdat ik die foto's aan hem heb gegeven en zwanger ben ,dat hij daardoor ook positief in het leven stond en een soort turbo boost heeft gekregen. Misschien helpt dit verhaal jouw een beetje stuur een prachtig foto van je baby en van je zelf dat doet haar vast goed dan ben je er toch bij . Het is natuurlijk niks mooier dan er zelf te zijn. Een video opnamen is dat niet leuk omdat te geven het is maar een idee . Ik wil je alvast heel veel sterkte wensen met de bevalling en met je moeder dat alles goed komt . Vraag in ieder geval of de kleine toch bij je moeder mag ik weet natuurlijk niet hoe het zit als je chemo hebt gehad of dat mag . Nou meid op naar een goede bevalling