Hallo,
Wat ben ik blij dat ik dit forum gevonden heb. Ik was al een tijd op zoek naar een plek waar ik m'n verhaal kwijtkon.
Mijn vader heeft huidkanker. Het begon als een moedervlek in z'n nek die groter en dikker werd. Er is toen in het ziekenhuis een stuk weggesneden maar later bleek dat er uitzaaiingen waren. Mijn vader heeft een chemokuur gehad en is bestraald. De plekken in z'n nek waren inmiddels al helemaal opgezwollen en door de bestralingen werden ze kleiner. Maar vorige week is hij bij de dokter geweest en die vertelde dat de behandelingen niet genoeg hebben geholpen. M'n vader wordt niet meer behandeld en we kunnen alleen maar afwachten. Ik heb het hier heel moeilijk mee en weet niet goed hoe ik er mee om moet gaan. Straks is hij er gewoon niet meer.......
Ik weet het soms niet meer.......
groetjes van girl18
Mijn vader heeft kanker.....
Re:Mijn vader heeft kanker.....
Hoi girl18,
Mijn naam is loes, ik weet wat je voelt mijn vader kreeg vorig jaar te horen dat hij longkanker had en werd hiervoor bestraald en heeft een chemo kuur gehad. Dit alles mocht niet baten. Als je weet dat er niks meer aan te doen is, probeer dan zo veel mogelijk dingen samen te regelen en te doen zover de gezondheid het toe laat. Mijn vader werd helaas bedligerig en is 5 juni j.l. overledenden, chemo heeft dit voor mijn gevoel allemaal versneld!!!. Mijn moeder kreeg in feb/maart te horen dat ze ook longkanker had, voor haar was er geen oplossing meer het was al uitgezaaid! Ze bleef tot het eind sterk, tot plotseling op 25 juli ze een stuk achteruit ging en ze helaas ook op 29 juli is overleden. Mijn advies probeer veel van elkaar te genieten!!! Voor mij is het op dit moment allemaal erg onwerkelijk beide ouder binnen 8 weken te verliezen. Maar de weken dat we voor onze ouders hebben mogen zorgen en begeleiden kunnen ze ons niet meer afnemen. Helaas is het wel een machteloos gevoel om er niks tegen te kunnen doen en te weten dat je ze gaat verliezen. Veel boosheid en verdriet wisselen zich dan ook voordurend af.
Hoop dat je in deze moeilijke tijd veel steun en sterkte bij elkaar kan vinden!!!! loes
Mijn naam is loes, ik weet wat je voelt mijn vader kreeg vorig jaar te horen dat hij longkanker had en werd hiervoor bestraald en heeft een chemo kuur gehad. Dit alles mocht niet baten. Als je weet dat er niks meer aan te doen is, probeer dan zo veel mogelijk dingen samen te regelen en te doen zover de gezondheid het toe laat. Mijn vader werd helaas bedligerig en is 5 juni j.l. overledenden, chemo heeft dit voor mijn gevoel allemaal versneld!!!. Mijn moeder kreeg in feb/maart te horen dat ze ook longkanker had, voor haar was er geen oplossing meer het was al uitgezaaid! Ze bleef tot het eind sterk, tot plotseling op 25 juli ze een stuk achteruit ging en ze helaas ook op 29 juli is overleden. Mijn advies probeer veel van elkaar te genieten!!! Voor mij is het op dit moment allemaal erg onwerkelijk beide ouder binnen 8 weken te verliezen. Maar de weken dat we voor onze ouders hebben mogen zorgen en begeleiden kunnen ze ons niet meer afnemen. Helaas is het wel een machteloos gevoel om er niks tegen te kunnen doen en te weten dat je ze gaat verliezen. Veel boosheid en verdriet wisselen zich dan ook voordurend af.
Hoop dat je in deze moeilijke tijd veel steun en sterkte bij elkaar kan vinden!!!! loes
Re:Mijn vader heeft kanker.....
Ik ben zo blij dat ik niet alleen op de wereld ben met mijn probleem. Gisteren hebben ze bij mijn papa een heel agressieve vorm van slokdarmkanker ontdekt. De huisdokter heeft de resultaten gekregen en zei dat er maar 1 kans op 1000 bestaat dat je hier door komt.
Er is geen hoop meer. In enkele minuten tijd is gans mijn leven veranderd. Niets zegt me nog iets, ik voel me zo leeg vanbinnen, mijn vader was zo'n sterke man, hij wist steeds voor alle problemen een oplossing, en nu ...
Mijn mama en papa zien elkaar doodgraag, ze kunnen niet leven zonder elkaar. Mijn mama weegt nog maar 45kg, ze kan niet eten, ze stopt niet met huilen. Als papa er is houdt ze haar zo sterk.
Ik ben 22jaar, ik kan niet leven zonder mijn papa, ik heb hem nodig! Ik wil zo graag dat hij grootvader wordt van mijn kindjes, dat hij mij ooit naar het altaar brengt.
Weet dat je niet alleen bent met je probleem, ik ben er voor je, je mag me steeds mailen. Ik denk dat we ongeveer in hetzelfde schuitje zitten. Ik wens je heel veel sterkte toe.. Dikke knuffel, Lene
Er is geen hoop meer. In enkele minuten tijd is gans mijn leven veranderd. Niets zegt me nog iets, ik voel me zo leeg vanbinnen, mijn vader was zo'n sterke man, hij wist steeds voor alle problemen een oplossing, en nu ...
Mijn mama en papa zien elkaar doodgraag, ze kunnen niet leven zonder elkaar. Mijn mama weegt nog maar 45kg, ze kan niet eten, ze stopt niet met huilen. Als papa er is houdt ze haar zo sterk.
Ik ben 22jaar, ik kan niet leven zonder mijn papa, ik heb hem nodig! Ik wil zo graag dat hij grootvader wordt van mijn kindjes, dat hij mij ooit naar het altaar brengt.
Weet dat je niet alleen bent met je probleem, ik ben er voor je, je mag me steeds mailen. Ik denk dat we ongeveer in hetzelfde schuitje zitten. Ik wens je heel veel sterkte toe.. Dikke knuffel, Lene
Hallo allemaal,
ik ben 23 en heb afgelopen november ook mijn vader verloren. Ik heb er lang over nagedacht of ik iets op zo´n forum als dit zou plaatsen. Ik hoop dat ik er met iemand over kan praten die hetzelfde doormaakt of doorgemaakt heeft. Zelf ben ik niet zo´n prater en het gebeurde allemaal zo plotseling dat ik geen afscheid heb kunnen nemen en dat zit me dwars. Ik zou graag met iemand het hierover willen hebben. Verder wens ik iedereen heel veel sterkte.
Groetjes, K.
ik ben 23 en heb afgelopen november ook mijn vader verloren. Ik heb er lang over nagedacht of ik iets op zo´n forum als dit zou plaatsen. Ik hoop dat ik er met iemand over kan praten die hetzelfde doormaakt of doorgemaakt heeft. Zelf ben ik niet zo´n prater en het gebeurde allemaal zo plotseling dat ik geen afscheid heb kunnen nemen en dat zit me dwars. Ik zou graag met iemand het hierover willen hebben. Verder wens ik iedereen heel veel sterkte.
Groetjes, K.
mijn vader
hoi
echt waar de tranen springen mij in de ogen als ik dit lees zoveel herkenningspunten escht niet normaal ik ben annemarie en ben 23 jaar
as dinsdag 24
mij n vader heeft voor 10 jaar terug hodgkin gehad was genezen verklaard en is sinds vorig jaar hees
eerst was er een gezwel op zijn stemband bestraald en weer genezen
twee maand later strottenhoofd en stembanden moeten eruit over twee weken ze gaan as donderdag kijken of er uitzaaiingen zijn
ik ben bang boos alles tegelijk mijn vader is gelukkig heel positief en we houden moed en steunen hem zoveel als we kunnen bedankt dat ik dit effe kwijt kon en ben erg blij dat ik niet de enige ben die dit allemaal meemaakt .heel veel sterkte allemaal.
echt waar de tranen springen mij in de ogen als ik dit lees zoveel herkenningspunten escht niet normaal ik ben annemarie en ben 23 jaar
as dinsdag 24
mij n vader heeft voor 10 jaar terug hodgkin gehad was genezen verklaard en is sinds vorig jaar hees
eerst was er een gezwel op zijn stemband bestraald en weer genezen
twee maand later strottenhoofd en stembanden moeten eruit over twee weken ze gaan as donderdag kijken of er uitzaaiingen zijn
ik ben bang boos alles tegelijk mijn vader is gelukkig heel positief en we houden moed en steunen hem zoveel als we kunnen bedankt dat ik dit effe kwijt kon en ben erg blij dat ik niet de enige ben die dit allemaal meemaakt .heel veel sterkte allemaal.
Hallo
Ik ben 22 en 4 dagen geleden is er alvleesklierkanker bij mijn vader geconstateerd. Hij heeft het aan de staart van de alvleesklier. Vandaag gaat hij weer naar het ziekenhuis om te horen hoe zijn toekomst eruit gaat zien. Ik ben zo ontzettend bang. Ik durf niks te zeggen, maar je hebt zoveel angsten in je. Ik zie veel herkenning in jullie berichten. Ik ben zo verdrietig, maar ook zo boos. "Wie durft er aan mijn vader te komen?" zei mijn broer ook. Kanker is echt iets verschrikkelijks. Ik weet niet wat ik moet doen, denken. Mijn vader ziet er opeens zo oud uit voor mijn gevoel. Ik wil dat hij een gelukkig leven heeft en geen leven met chemokuren. Ik weet ook even niet wat ik moet doen met mijn leven. Zal ik thuis blijven of moet ik gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was. Mijn vader zegt, ga gewoon weer door, maar ik wil het liefst de hele dag bij hem zijn. Dit is echt zo moeilijk. Nienke
Ik ben 22 en 4 dagen geleden is er alvleesklierkanker bij mijn vader geconstateerd. Hij heeft het aan de staart van de alvleesklier. Vandaag gaat hij weer naar het ziekenhuis om te horen hoe zijn toekomst eruit gaat zien. Ik ben zo ontzettend bang. Ik durf niks te zeggen, maar je hebt zoveel angsten in je. Ik zie veel herkenning in jullie berichten. Ik ben zo verdrietig, maar ook zo boos. "Wie durft er aan mijn vader te komen?" zei mijn broer ook. Kanker is echt iets verschrikkelijks. Ik weet niet wat ik moet doen, denken. Mijn vader ziet er opeens zo oud uit voor mijn gevoel. Ik wil dat hij een gelukkig leven heeft en geen leven met chemokuren. Ik weet ook even niet wat ik moet doen met mijn leven. Zal ik thuis blijven of moet ik gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was. Mijn vader zegt, ga gewoon weer door, maar ik wil het liefst de hele dag bij hem zijn. Dit is echt zo moeilijk. Nienke
Hallo allemaal,
Voor mij ook is jullie verhaal ontzettend herkenbaar. Ongeveer 3 maanden geleden is bij mijn vader Nierkanker ontdekt. Deze tumor ontwikkeld een stofje wat uitzaaingen veroorzaakt. Bij hem is het naar de lymfeklieren, de botten en de longen uitgezaaid. Vooral van de uitzaaingen in de botten heeft hij ontzettend veel pijn. Het is verschrikkelijk om iemand zo te zien en al helemaal omdat hij ongeveer 4 maanden geleden nog 20 km rende enz. en dat nu gewoon helemaal niet meer kan. Genezing is niet mogelijk, er is alleen palliatieve behandeling mogelijk. De botten zijn ongeveer twee weken geleden bestraald en hopelijk heeft hij binnen nu en twee weken minder pijn en kunnen de pijnstillers afgebouwd worden. Over 3 weken wordt de niertumor en de lymfeklieren operatief verwijderd, wordt dit niet gedaan dan heeft hij nog een paar maanden te leven. Hopelijk kunnen ze op deze manier een beetje rekken.
Groetjes Angel
Voor mij ook is jullie verhaal ontzettend herkenbaar. Ongeveer 3 maanden geleden is bij mijn vader Nierkanker ontdekt. Deze tumor ontwikkeld een stofje wat uitzaaingen veroorzaakt. Bij hem is het naar de lymfeklieren, de botten en de longen uitgezaaid. Vooral van de uitzaaingen in de botten heeft hij ontzettend veel pijn. Het is verschrikkelijk om iemand zo te zien en al helemaal omdat hij ongeveer 4 maanden geleden nog 20 km rende enz. en dat nu gewoon helemaal niet meer kan. Genezing is niet mogelijk, er is alleen palliatieve behandeling mogelijk. De botten zijn ongeveer twee weken geleden bestraald en hopelijk heeft hij binnen nu en twee weken minder pijn en kunnen de pijnstillers afgebouwd worden. Over 3 weken wordt de niertumor en de lymfeklieren operatief verwijderd, wordt dit niet gedaan dan heeft hij nog een paar maanden te leven. Hopelijk kunnen ze op deze manier een beetje rekken.
Groetjes Angel
Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten