vader heeft blaaskanker en nu ook vlekjes op de longen
Geplaatst: Di 06 Mei 2008 22:31
Hallo,
Allereerst ben ik blij dat ik dit forum heb gevonden !! Zo kan ik ook ergens mij 'ei' kwijt..... Ik sta nml heel positief in het leven, maar af en toe ben ik het even kwijt.
Mijn vader (62) kreeg in augustus 2007 de diagnose blaaskanker, geen agressieve vorm maar wel hardnekkig. Blaasspoelingen haalden de gezwelletjes niet weg, dus werd hij doorgestuurd naar Amsterdam (godzijdank).
Deze maand zou uiteindelijk de grote operatie plaatsvinden en zou hij een kunstblaas krijgen. Ze hadden nog een foto gemaakt van zijn onderlichaam en (gelukkig) stond ook het onderste deel van zijn longen op die foto.
Men zag wat vlekjes in zijn longen wat ze niet vertrouwden en er werd vervolgens een foto gemaakt van zijn bovenlichaam.
Er zijn inderdaad vlekjes te zien in de bloedvaatjes (vooralsnog niet in de klieren), maar de uroloog heeft niet alle verstand van longen, dus mijn vader is nu doorverwezen naar de longarts.
Het kan uiteindelijk nog van alles zijn (ikzelf heb longembolien gehad, dus daar dacht ik meteen aan), maar we gaan maar uit van uitzaaiingen naar de longen vanuit de blaas middels de bloedbaan.
De operatie van zijn blaas is uitgesteld, dat was voor mijn vader eigenlijk nog best een domper, want hij had zich er geestelijk al helemaal op voorbereid. Nu moeten we ineens een andere weg inslaan. Valt niet mee.
Ik heb een vriendin die Non-Hodgkin heeft gehad, echt een heftige vorm, en die is genezen verklaard. Een oom is genezen verklaard van longkanker. Ik hou mezelf voor dat ze tegenwoordig zoveel kunnen....
Ik vind ook dat mijn vader heel veel geluk heeft gehad dat de vlekjes bij toeval zijn ontdekt (want klachten heeft hij totaal niet). Wat zou er gebeurd zijn als hij was geopereerd aan zijn blaas en vervolgens te zwak om nog behandeld te worden aan longkanker (als het al was ontdekt) !!
Natuurlijk moet er wat gebeuren met zijn blaas, maar dat is geen medische noodzaak op dit moment.
Mijn zus is inmiddels de hoop een beetje verloren en ik probeer voor iedereen positief te blijven denken ! Het valt niet mee, maar we gaan door ! (ook nog een schoonmoeder met longemfyseem)...
Bedankt voor een luisterend digitaal oor.....
Sonja
Allereerst ben ik blij dat ik dit forum heb gevonden !! Zo kan ik ook ergens mij 'ei' kwijt..... Ik sta nml heel positief in het leven, maar af en toe ben ik het even kwijt.
Mijn vader (62) kreeg in augustus 2007 de diagnose blaaskanker, geen agressieve vorm maar wel hardnekkig. Blaasspoelingen haalden de gezwelletjes niet weg, dus werd hij doorgestuurd naar Amsterdam (godzijdank).
Deze maand zou uiteindelijk de grote operatie plaatsvinden en zou hij een kunstblaas krijgen. Ze hadden nog een foto gemaakt van zijn onderlichaam en (gelukkig) stond ook het onderste deel van zijn longen op die foto.
Men zag wat vlekjes in zijn longen wat ze niet vertrouwden en er werd vervolgens een foto gemaakt van zijn bovenlichaam.
Er zijn inderdaad vlekjes te zien in de bloedvaatjes (vooralsnog niet in de klieren), maar de uroloog heeft niet alle verstand van longen, dus mijn vader is nu doorverwezen naar de longarts.
Het kan uiteindelijk nog van alles zijn (ikzelf heb longembolien gehad, dus daar dacht ik meteen aan), maar we gaan maar uit van uitzaaiingen naar de longen vanuit de blaas middels de bloedbaan.
De operatie van zijn blaas is uitgesteld, dat was voor mijn vader eigenlijk nog best een domper, want hij had zich er geestelijk al helemaal op voorbereid. Nu moeten we ineens een andere weg inslaan. Valt niet mee.
Ik heb een vriendin die Non-Hodgkin heeft gehad, echt een heftige vorm, en die is genezen verklaard. Een oom is genezen verklaard van longkanker. Ik hou mezelf voor dat ze tegenwoordig zoveel kunnen....
Ik vind ook dat mijn vader heel veel geluk heeft gehad dat de vlekjes bij toeval zijn ontdekt (want klachten heeft hij totaal niet). Wat zou er gebeurd zijn als hij was geopereerd aan zijn blaas en vervolgens te zwak om nog behandeld te worden aan longkanker (als het al was ontdekt) !!
Natuurlijk moet er wat gebeuren met zijn blaas, maar dat is geen medische noodzaak op dit moment.
Mijn zus is inmiddels de hoop een beetje verloren en ik probeer voor iedereen positief te blijven denken ! Het valt niet mee, maar we gaan door ! (ook nog een schoonmoeder met longemfyseem)...
Bedankt voor een luisterend digitaal oor.....
Sonja